Έξοδος κινδύνου

Αδιέξοδο
ώσπου μια νύχτα
στα εφημερεύοντα
γνώρισα την Καίτη

πού να ’ξερε
πως άνοιγα λαγούμια
για να τη θάψω

φώναζε
κι έμοιαζε άγαλμα
βρόμικου πάρκου

αιμόφυρτη
κρατώντας υπομάλης
το τέλος του κόσμου

Όσες φορές
κι αν κόπηκα με ξυράφι
το ποίημα θα ’ναι εδώ

να δώσει διέξοδο
στις έξι τα χαράματα

Ο ράφτης

Το τυπικό προσόν του ράφτη
να ράβει της γης το μέλλον
αργότερα να ξηλώνει τα μανίκια
δε λέω ψέματα, το είδα χθες
όταν κατηφόριζα την Ερμού

Μετά σπίτι ακρωτηριασμένος
έψαχνα πιτζάμες αϋπνίας
το πάτωμα γέμισε κλωστές
καφέδες και κονσερβοκούτια

Δέκα μποφόρ όνειρα ολόγυμνα
που πέφτουν απ’ το φεγγάρι
δεν είναι αγάλματα σε κουτί
παρόλα αυτά μην τα κλαις
υπάρχει ο ράφτης να τα ντύσει

Η υγρασία της γραφής

Ξέρω ότι τα σφουγγάρια
δε σβήνουν μόνο το χρόνο
κι αν τα βρέξεις με ιδρώτα
διαγράφουν και την άνοιξη
γι’ αυτό δε διστάζω να λέω
πως το σύννεφο θα σε πνίξει
αν το αφήσεις αδιάβαστο

Η θάλασσα είναι σταγόνα
μπροστά στην αιωνιότητα
και το ποίημα ένα τίποτα
αμέσως μετά την ανάγνωση

Γι’ αυτό σου λέω αποφάσισε
αν θα κολυμπήσεις στο χαρτί
ή θα μουτζουρώνεις ουρανό

Ανεύρεση απόντος

Όλα κάποτε θα ξεφτίσουν
μια μέρα θα σπάσει το φως
κανένας δε θα με βρει
ίσως μόνο τη φωνή μου
αποθέσω στην εξώπορτα
να την ακούνε οι περαστικοί
τα έρημα καλοκαίρια

Αλλά εσύ ψάξε με ξανά
όταν νυχτώνει στα βιβλία
στις εκδόσεις του χάους
συνηθίζω να βρίσκομαι
διαβάζοντας τα ποιήματα
που δεν έγραψα ποτέ

O Γιώργος Γκανέλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έργα του: Ανάπηροι δρομείς (2012), Ο σκοπευτής της μνήμης (2013), Χρεοκοπία ιδεών (2014) και Εκτός εαυτού (2015), όλα από τις εκδόσεις Στοχαστής.

Twitter