Δύο ποιήματα της Ανδρονίκης Γωγοπούλου
Η ΣΑΡΚΑ ΜΟΥ ΓΔΥΘΗΚΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ
Η σάρκα μου γδύθηκε τα όνειρά μου
σπαρμένα κομμάτια ακινησίας
δάκρυα κομματιασμένα σε λιμνάζοντα νερά.
*
Γλιστρά κι ακροβατεί
ασημένιο το φεγγάρι γυρτό
στην πλάτη κουρασμένου ουρανού.
Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού
και αφουγκράζομαι
το κύμα
που σκάει παραπονιάρικο στα βράχια
το σφύριγμα του αέρα
που κυλά στ' άσπρα φτερά των γλάρων
μυστήριο ψιθύρισμα εμπιστευτικό.
*
Κοιτάζω τα πόδια μου
τη γη μου
δυο ρόδες
να κυλούν τα όνειρά μου.
*
Πάνω στους ωκεανούς
νωχελικά ξαπλώνουν οι ματιές μου.
Σε ήλιους μακρινούς ζεστούς
απλώνεται η ψυχή μου.
Τα χέρια ξεδιπλώνω
ν' αγκαλιάσω την αποστροφή σου.
Σου δείχνω χίλιους δρόμους
χίλια πρόσωπα και μύρια χρώματα.
Πινελιές μαβιές στο φρύδι τ' ουρανού
ξεδιπλωμένες κόκκινες, κίτρινες κορδέλες
στο γαϊτανάκι της αποδοχής.
ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Περπατώ την πόλη που με υιοθέτησε.
Περπατώ τους δρόμους που ερωτεύτηκα
Αριστοτέλους και Ερμού
τα σοκάκια που με τρόμαξαν
τα δρομάκια που με πόνεσαν
Τσιμισκή να περπατάς
και μάλιστα από αριστερά
είναι η αριστοκρατική πλευρά.
Πώς αριστερά
προς Βαρδάρη ή προς ΧΑΝΘ;
Τι σημασία έχει
ίδια τα πεζοδρόμια παντού.
Πλάκες γκριζωπές τετράγωνες μεγάλες
μικρές πατημασιές περαστικών
αργόσχολων και βιαστικών.
*
Περιπλανιέμαι στην πόλη που με μέθυσε.
*
Ορειβατώ σε λόφους σκουπιδιών
μπουκάλια πλαστικά χορτασμένων αποφάγια
χαρτιά εφημερίδες όχι για τα νέα
για τις δωροεπιταγές, βρε αδερφέ.
Συναπαντώ λιπόσαρκους εξαρτημένους
κάλπικους ανάπηρους επαίτες
τύπους ψωνισμένους
κάποιους που ψωνίζουν
άλλους που ψωνίζονται.
*
Τα θέατρα στα υπόγεια μετράνε θέσεις αδειανές.
Οι ταβέρνες στα ισόγεια κατέλαβαν τα πεζοδρόμια.
*
Με ομίχλη ή μ' αιθαλομίχλη
όπου και να περπατήσω, η πόλη μού μιλά.
Η Ανδρονίκη Γωγοπούλου είναι απόφοιτος του Τμήματος Αρχαιολογίας και Τέχνης της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και διδάκτορας στην Ιστορία της Τέχνης. Διευθύντρια σχολικής μονάδας στη Δ.Ε. (2002-2010) και εισηγήτρια για παιδαγωγικά και θέματα θεατρικής παιδείας στις ημερίδες του Α.Π.Θ., στη Δ/νση Δ.Ε. Αν. Θεσ/νίκης και στον Σύλλογο Φίλων του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη. Δημοσίευσε άρθρα για την ποίηση της Μαρίας Λαμπαδαρίδου (Θέματα Λογοτεχνίας, τχ. 39, 2008), για τον Μ. Σαχτούρη (Οδός Πανός, τχ. 141, 2008), για το σχολικό θέατρο (Εκδόσεις των Φίλων Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη, 2006 και 2008), για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών (Φιλόλογος τχ. 143, 2011). Ποιήτρια η ίδια και θεατρική συγγραφέας, έγραψε κείμενα για τα δρώμενα της εικαστικού Ιωάννας Ασσάνη, «Οι σκιές», performance «9 μουσικές ζωγραφιές», 2005, καθώς και το θεατρικό έργο Μονόπρακτο για τρεις γυναίκες, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2010 στο θέατρο Χηλής, Θεσ/νίκη.
(Έργο της Ιωάννας Ασσάνη: «Επαλληλίες», Φωτοζωγραφιά από το ομότιτλο βίντεο)