Μου έχει ξανασυμβεί παλιά. Μαθήτρια ήμουν του δημοτικού, όταν οι γονείς μου αποφάσισαν να φιλοξενήσουν στο σπίτι μας την κόρη μιας φιλικής οικογένειας, την Ελενίτσα από τη Γιεράπετρω. Η Ελενίτσα σπούδαζε δασκάλα, πρωτοετής ήταν στην Παιδαγωγική και της άρεσε να διηγείται ιστορίες για το χωριό και τους κατοίκους τους, το σχολειό της, στο οποίο θα επέστρεφε ως δασκάλα πλέον, και τους κρητικούς γάμους που όμοιούς τους δεν βρίσκεις πουθενά στην Ελλάδα. Μέσα από τις ιστορίες της Ελενίτσας αγάπησα την πατρίδα του πατέρα μου, αγάπησα όμως πιο πολύ την ίδια την αφηγήτρια που στα μάτια μου έπαιρνε διαστάσεις μεγάλου παραμυθά, ίσως και συγγραφέα.

Ειλικρινείς διηγήσεις, δίχως προσποίηση καμιά, γνήσιες που εκτός από υπεύθυνο και γόνιμο προβληματισμό παράγουν το αίσθημα της φιλικής αναστροφής, της διάθεσης για παρέα που γεννιέται ανάμεσα σε ανθρώπους ανεξάρτητα από ηλικία, οι οποίοι μπορούν να διηγούνται τις εμπειρίες τους, να προσφέρουν αφειδώλευτα τον ψυχικό τους πλούτο.  

Είχα διαβάσει και παλιότερα κείμενα της Ξένιας Κουναλάκη. Ίσως να μην έδωσα τη δέουσα προσοχή, γιατί, ομολογώ, δεν ένιωσα την ανάγκη να απαντήσω, να κρίνω ή να επισημάνω. Λογικό για κάποιον που αναλίσκεται (εκτός από τα δικά του βιβλία ή τα παραμύθια του) σε ολοκληρωμένες συνθέσεις (μυθιστορήματα παράδειγμα, ή δοκίμια), για τα οποία θέλει να μιλήσει, να καταθέσει τη δική του εντύπωση, να μοιραστεί την εμπειρία του με άλλους αναγνώστες, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Φαίνεται όμως πως Μια συγκεντρωτική έκδοση παίρνει άλλη αξία στα μάτια όλων. Και πάνω απ’ όλα διασώζει και φυσικά ζωγραφίζει (ας μου επιτραπεί η έκφραση) τον συγγραφέα.

Ο χρόνος ξέρει να δουλεύει αθόρυβα ακόμα και για τον ευχάριστο αιφνιδιασμό. Ευχαριστώ την Ξένια Κουναλάκη για το ευχάριστο ξάφνιασμα. Τη διαβεβαιώ πως δεν χρειάζεται να ψάχνεται τόσο, αν αρέσει στους αναγνώστες, ή μήπως τους εκνευρίζει, αν ίσως κάπου γίνεται βαρετή, ή έρχονται στιγμές που το παρακάνει, κι αν κάποιοι θα σχολιάσουν αρνητικά, ακόμα κι ας είναι ένας Θεόδωρος Πάγκαλος! Η Ξένια Κουναλάκη κατέχει το μυστικό της γραφής κι αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Στις ταινίες κλαίω στις πιο άσχετες σκηνές
Ξένια Κουναλάκη
Πόλις
280 σελ.
ISBN 978-960-435-520-4
Τιμή: €12,00

Η Νένα Κοκκινάκη είναι πεζογράφος και κριτικός βιβλίου.

Άλλα κείμενα:

• Δημοσθένης Κούρτοβικ: «Η ελιά και η φλαμουριά»
• Νίκος Κ. Αλιβιζάτος: «Δύο βήματα μπρος, ένα πίσω»
• Τάσος Μακράτος: «Φυλάξου, Καποδίστρια!»
• «Ο “Κίτρινος φάκελος” του Μ. Καραγάτση: ο φιλελευθερισμός, τα πρόσωπα, τα προσωπεία» της Νένας Κοκκινάκη
• «Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος μιλά για τα έργα του “Ραχήλ” και “Μεγάλη περιπέτεια”» της Νένας Κοκκινάκη

Twitter