Μάνος Καρατζογιάννης: συνέντευξη στον Γιώργο Φερμελετζή
Ο Μάνος Καρατζογιάννης είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, καθηγητής υποκριτικής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Σταθμός από το 2017. Αριστούχος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης Νέου Ελληνικού Θεάτρου Γιώργου Αρµένη. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά εκτεταμένα με το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη και εκπονεί διδακτορική διατριβή επάνω στη δραματουργία της με τίτλο: «Η πνευματική παρακαταθήκη της Λούλας Αναγνωστάκη». Ως ηθοποιός έχει εργαστεί σε όλα τα είδη του θεάτρου: από λαϊκή επιθεώρηση, κωμωδία και θέατρο για παιδιά μέχρι θέατρο ρεπερτορίου, τραγωδία και θέατρο της σιωπής, αλλά και σε έργα από το σύγχρονο παγκόσμιο και νεοελληνικό δραματολόγιο. Οι συνεργασίες του, από τα χρόνια της μαθητείας του ακόμα, περιλαμβάνουν το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Φεστιβάλ Φιλίππων-Καβάλας, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Μέγαρο Μουσικής, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, όπως και τα θέατρα: Πορεία, Θησείον, Αμόρε, Ανοιχτό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης, Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη, Αθηνών, Αγγέλων Βήμα, 104, Δημήτρης Χορν, Πόλη, Χυτήριο, Ίδρυμα Κακογιάννη, µε πολλούς καταξιωμένους σκηνοθέτες. Η παράσταση Όταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη του Νταβίντ Λελέ-Ελό (David Lelait-Helo), σε σκηνοθεσία Ελισσαίου Βλάχου στο Θέατρο Σταθμός, μας έδωσε την αφορμή για την ακόλουθη συνέντευξη.
Τι σας έκανε να ασχοληθείτε με το έργο του Νταβίντ Λελέ-Ελό;
H εμπιστοσύνη που ένιωθα στον σκηνοθέτη Ελισσαίο Βλάχο, τον οποίο γνωρίζω από τη σχολή, καθώς και η οικειότητα που αισθάνθηκα με τη μεταφράστρια Αγγελική Βουλουμάνου. Η προοπτική ενός μονολόγου και ο μύθος της Νάνας Μούσχουρη, όσο κι αν με γοήτευαν, για να είμαι ειλικρινής, ομολογώ πως με τρόμαζαν. Βέβαια, όπως όλοι επισημαίνουν, πρόκειται για ένα υπέροχο έργο που φέρει τη δύναμη μιας αληθινής ιστορίας.
Γιατί να έρθει να δει κάποιος αυτή την παράσταση;
Για τη ζεστασιά που θα νιώσει. Ένα κουκούλι με όνειρα, τραγούδια, αισθήματα και γέλια είναι η παράστασή μας. Δε συμβαίνει αυτό συχνά, ξέρετε. Νομίζω πως όποιος βλέπει την παράστασή μας παίρνει δύναμη από την ανθρωπιά που φέρει η ίδια η ιστορία του Μιλού. Προσωπικά, μετά από κάθε παράσταση αισθάνομαι, έστω και για λίγο, πιο δυνατός, μια και θυμάμαι τη δύναμη της αγάπης.
«Ένα όνειρο θέλει να το προστατεύεις, να το χαϊδεύεις, να το μοιράζεσαι, να το κουβαλάς, να το τραγουδάς, να το σχεδιάζεις, να γίνεται η ζωή σου, αυτό γράφει την ιστορία σου».
Ταυτίζεστε με τον Μιλού; Και πόσο;
Πολύ και καθόλου. Σε κάποια πράγματα πολύ: στο πείσμα του, στην τρυφερότητά του… Και σε άλλα όχι τόσο. Ας πούμε, δεν είχα ποτέ μεταμφιεστεί, εκτός θεάτρου εννοείται, σε κάποιον επώνυμο ή προσωπικότητα των τεχνών. Από την άλλη, έχω κλάψει, φοβηθεί, γελάσει, πονέσει ή και ακόμα ονειρευτεί όπως ο Μιλού. Κι αυτό νομίζω πως είναι το σημαντικότερο.
Βλέπουμε τον ήρωα στο σήμερα;
Ναι, προς το τέλος του έργου. Ξεκινάμε από τη δεκαετία του ’80, από τα μέσα της, και φτάνουμε στην εποχή του internet και του podcast. O ψυχισμός του ήρωα βέβαια κρατιέται ατόφιος μέσα στα χρόνια, αν και θα έλεγα πως ο ίδιος ωριμάζει και εξελίσσεται διαρκώς. Αυτή η δύσκολη ισορροπία αποτυπώνεται δεξιοτεχνικά στη γραφή του Ελό, παράλληλα με την εξέλιξη της κοινωνίας αλλά και την πρόοδο της τεχνολογίας.
Τι θα κρατάγατε και τι θα αφήνατε πίσω από τον ρόλο σας;
Είναι νωρίς ακόμα για να σας απαντήσω. Θα μπορώ ίσως μόλις κλείσει αυτός ο πρώτος κύκλος των παραστάσεων. Θα κρατήσω πάντως σίγουρα την αμεσότητά του, αλλά και τον αγώνα του να ζήσει μια ζωή «όπως τη θέλει». Το δικαίωμά του να παλεύει για όσα αγαπά, σ’ έναν κόσμο που δεν είχε προβλέψει πολλά για εκείνον.
Μια ατάκα από το έργο που σας εκφράζει;
«Ένα όνειρο θέλει να το προστατεύεις, να το χαϊδεύεις, να το μοιράζεσαι, να το κουβαλάς, να το τραγουδάς, να το σχεδιάζεις, να γίνεται η ζωή σου, αυτό γράφει την ιστορία σου».
Ποιο βιβλίο που έχετε διαβάσει θα προτείνατε στους αναγνώστες μας;
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα, χάριν της έρευνάς μου για την παράσταση, είναι Το όνειρό μου είναι Νάνα, μια αυτοβιογραφία της Νάνας Μούσχουρη σε επιμέλεια του Φώτη Απέργη από τις Εκδόσεις Λιβάνη. Με εντυπωσίασε αναμφίβολα η διαδρομή, η προσωπικότητα, η σεμνότητα και η εργατικότητα της Νάνας Μούσχουρη. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου οι αναγνώστες θα ανακαλύψουν τον άνθρωπο πίσω από τη σταρ, αλλά θα μάθουν και αρκετά για τη μουσική και την ιστορία της Ελλάδας.
Περισσότερα για την παράσταση μπορείτε να δείτε εδώ.
