Το φετινό Ημερολόγιο είναι αφιερωμένο στην ανακήρυξη της Αθήνας από την UNESCO σε Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου για το 2018.

Εδώ και 24 χρόνια, η Εταιρεία Συγγραφέων εκδίδει λογοτεχνικά θεματικά ημερολόγια με συνήθως πρωτότυπα κείμενα μελών της, σε συνεργασία με πολλούς εκδοτικούς οίκους και εικονογράφηση από γνωστούς καλλιτέχνες.

Ενενήντα συγγραφείς, μέλη της Εταιρείας, ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση/πρόκληση να γράψουν σε περιορισμένο αριθμό λέξεων για την Αθήνα και συμμετέχουν με ανέκδοτα —όπως το προσπαθούμε τα τελευταία χρόνια— κείμενά τους. Οι εκδόσεις Πατάκη για πέμπτη χρονιά στήριξαν την έκδοση του ετήσιου θεματικού Ημερολογίου μας, οι ατμοσφαιρικές φωτογραφίες που το κοσμούν είναι του Παναγιώτη Τραπάτσα και ο Δημήτρςη Καλοκύρη είχε την τυποτεχνική επιμέλεια.

Διαβάζοντας την Αθήνα, λοιπόν...

Έχοντας αναλάβει την επιμέλεια του εγχειρήματος είχα τη χαρά να συγκεντρώσω τα κείμενα των συναδέλφων. Λέω είχα τη χαρά, γιατί κάθε κείμενο που κατέφθανε στον υπολογιστή μου ήταν και μια έκπληξη που αποκάλυπτε πολλούς και διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του θέματος. Άλλοτε η πόλη γινόταν η διαρκής τροφός του συγγραφέα, άλλοτε μεταμορφωνόταν σε βιβλίο που ξεφυλλίζεται. Κάποιοι εμπνεύστηκαν από τη μυθολογία κι άλλοι από ιστορικές μάχες του 19ου αι. Υπάρχουν κείμενα που αναφέρονται στον φλογερό έρωτα φιλελλήνων, όπως του Βύρωνα, για την Αθήνα κι άλλα που μιλούν για σοφούς, φιλοσόφους, διανοητές που την επισκέφθηκαν επανειλημμένως, όπως ο Κρισναμούρτι που την επισκέφθηκε τέσσερις φορές από το 1930 κι έπειτα. Τέλος, υπάρχουν και τα κείμενα που ξεφυλλίζουν την πόλη σαν ημερολόγιο, τη ζουν, την αναπολούν και την περιγράφουν μέσα από τα περιστατικά που βίωσαν οι ίδιοι.

Παρ’ όλο τον πλούτο των εκδοχών που έχουν κατατεθεί στο φετινό Ημερολόγιο για το πώς Διαβάζεται η Αθήνα ή, μάλλον, λόγω αυτού του πλούτου, είναι προκλητικός ο αναστοχασμός σχετικά με το Πώς άραγε θα μπορούσε να «ξαναγραφτεί» μια πόλη. Και μάλιστα μια τόσο παράξενη πόλη σαν τη δική μας.

Υπάρχουν πόλεις όπως η Αλεξάνδρεια, το Βερολίνο, η Βοστώνη, το Μόναχο, η Μπογκοτά, η Φλωρεντία και άλλες που φέρουν τιμητικά το προσωνύμιο «Αθήνα». Εμείς έχουμε το προνόμιο να κατοικούμε στον τόπο της αρχέτυπης, της αυθεντικής Αθήνας.

Στόχος μας είναι και μέσα από αυτό το Ημερολόγιο να την τιμήσουμε.

Twitter