απόδοση: Βασίλης Κ. Μηλίτσης

Exegi monumentum.*

Για μένα μνημείο ανήγειρα αχειροποίητο
που ο περπατημένος δρόμος του χορτάρι δε θα βγάλει
κι από του Αλέξανδρου τον οβελίσκο ανυπότακτο**
ψηλότερα σήκωσε κεφάλι.

Όχι, ολότελα δε θα χαθώ, χάρη στη λύρα μου την ξακουσμένη
η ψυχή μου τη σποδό θα προσπεράσει και τη σήψη μου θα σβήσει,
κι ονομαστός θα γίνω εγώ μέσα στην οικουμένη,
σ’ όλη την πλάση έστω κι ένας ποιητής αν ζήσει.

Η φήμη μου θα απλωθεί στην τρανή χώρα της Ρωσίας
και κάθε γλώσσα που μιλούν σ’ αυτή για με θα κάνουν θέμα,
κι ο περήφανος απόγονος του Σλάβου, κι ο γιος της Φινλανδίας,
κι ο πρωτόγονος Τουνγκούς, κι ο Καλμίκ, της στέπας θρέμμα.

Για πολύ θα είμαι τόσο αγαπητός που το δίκιο των ανθρώπων θα πρεσβεύω
όσο με τη λύρα μου αισθήματα καλά θενά ξυπνώ,
όσο στον σκληρό αιώνα μας την ελευθερία θα βραβεύω
και την επιείκεια για το φταίχτη θα ζητώ.

Στη θεϊκή την προσταγή, μούσα μου, να υπακούς,
την προσβολή μη φοβηθείς, δάφνες να μη ζητάς,
το παίνεμα και τη μομφή αδιάφορα ν’ ακούς
και τοις κυσί τα άγια ποτέ να μην πετάς.
(1836)

*Μνημείο ανήγειρα (λατινικά): Επίγραμμα από τα έργα του Οράτιου (65-8 π.Χ.).
**Στήλη του Αλέξανδρου: Μια στήλη προς τιμήν του βασιλιά Αλέξανδρου Α’ στην πλατεία Ανακτόρων της Αγίας Πετρούπολης.

Ο Αλέξανδρος Σεργκέγιεβιτς Πούσκιν (1799-1837) δοξάστηκε από νωρίς στη ζωή του ως ποιητής και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους λογοτέχνες που ανανέωσαν τη ρωσική λογοτεχνία. Έχασε τη ζωή του από βαρύ τραυματισμό του σε μονομαχία.

Twitter