μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

ΕΧΕΙΣ Ή ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ
1
Έχεις
ή δεν έχεις τα βλέφαρά σου μισόκλειστα
όταν λεπταίνουν τα δέντρα
έτσι όπως φεύγει το τοπίο και χάνεται
και δεν υπάρχει έπειτα τίποτα γύρω σου.
*
Έχεις μπει σ' αυτόν τον πίσω κόσμο
όπου ο δίκην αβγού απιθωμένος κόσμος
σαν μάσκα όντας πλέον δίχως όψη
δεν τρέφει άλλο την εμφάνισή του
με τίποτα με τίποτα.

*
Σε πονά το κεφάλι
σου πονάει η καρδιά
και το γκρεμισμένο σου σπίτι
το σπίτι σου με τους οδοντωτούς του τοίχους
να το αναγέρθηκε πάλι
το ωραίο σου σπίτι το σπίτι σου το ωραίο.

*
Το ωραίο σου σπίτι με την πράσινη ταράτσα του
από κύματα που κυλάνε ξανά να πάνε πίσω στη θάλασσα.
2
Αχ
Με ποιον ύμνο
να γεφυρώσω την πληγή του στερεώματος
όπου δεν θροΐζει καν παραπέτασμα
μπρος απ' το μαύρο παρασκήνιο όπου και σφραγίζεται
της ασφαλείας σου το κληροδότημα
με τον πανάλαφρο νόστο των λαμπτήρων.
*
Και με ό,τι απ' τα τόσο απόκρημνα συμβάντα
θέτει σε παλμική κίνηση την εσωτερική σου ανησυχία
πάνω σε ό,τι είναι ήδη ολόγυρά σου
ρίχνοντας τούτες εδώ τις σκιές πασπαλιστά
τις ολοδιάφανες.

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ
Μια ματιά πάνω απ' τους ώμους
μέσ' απ' τη σκοτεινή διάβαση όπου χάθηκαν του χωριού
οι πρόκριτοι
όπως άλλωστε κι εγώ πολλάκις από τους συντρόφους μου
κατά μήκος υγρών και βρόμικων τειχών
όταν στη μέση του παιχνιδιού με βγάζανε συνέχεια έξω από
τους μαγικούς τους κύκλους
ιδίως δε όταν με δυσαρεστούσε των φλαμινγκοπουλιών
η υπεράγαν μεγάλη σοβαρότητα
εκεί ακριβώς
θα είχα σε τούτο δω το ένα πόδι πάει
να σταθώ φερειπείν στον παράδεισο
ενώ θα τα προτιμούσα και τα δύο παρόντα
αν η ιδιαίτερή τους περιέργεια τα 'φερνε τυχόν
κατά μήκος υγρών και βρόμικων τειχών
στην περίφημη έδρα του γερακιού στα τενάγη
με την απήχηση ασβεστώματος που πέφτει
διαρκούσης της σφοδρής αβάσιμης πορείας
που μόνο ο έρωτας να την επιτελέσει κατορθώνει
περί τας ανατολάς του βίου
κρεμάμενος στο κρύσταλλο του κάθιδρου μετώπου
στα τειχισμένα παράθυρα πάνω ενός παλιού γοτθικού
μητροπολιτικού ναού
κατά μήκος υγρών και βρόμικων τειχών
που έρχονται κάτι παιδιά
και χαράζουν στις πέτρες τους τη μυστική γραφή τους
κι ύστερα το βάζουνε στα πόδια
να μην τα κάνουν τσακωτά.

ΣΠΑΤΑΛΟΙ ΚΑΤΑΡΡΑΧΤΕΣ
Σπάταλοι καταρράχτες
που μαζεύουν όλοι τους όλη τους την αγριότητα
και όλη τη δύναμη
όποτε ρίχνουν το συγχυσμένο σου βλέμμα πάνω
από τα μύρτιλλα
που κρέμονται στον γκρεμό
που κοιτάζεις έντρομη
σαν το μυρωμένο σταφυλοκέρασο που 'χει αρχίσει να σαπίζει
σκυφτή στα υπέροχα βάθη όπου
πέφτει η ελαστική του Έλβα ροή
που την έχουμε εξαντλήσει
στα χέρια της πανέμορφης βοσκοπούλας
που τη γνωρίσαν κάποτε και οι αμνοί των ουρανών
όταν έρχονταν δύο δύο
να βοσκήσουνε στο ρεύμα αντίθετα.
*
Όταν έρχονταν από τη Βοημία
αλλά και από τη Γερμανία
στη γυναίκα που ήταν πι' όμορφη κι από τη βραχόπετρα
απ' τους γοφούς της οποίας
αναβλύζει
η χορωδία
της ολοένα και πιο επείγουσας και επιτακτικής εντολής.

O Konstantin Biebl (1898-1951), που καταγόταν από οικογένεια γιατρών και ποιητών, δεν κατάφερε να τελειώσει τις ιατρικές σπουδές του, αλλά αναδείχθηκε σε κορυφαίο εκπρόσωπο του τσέχικου υπερρεαλισμού. Η ζωή του ήταν πόλεμος, ταξίδια και αφοσίωση στα κομμουνιστικά ιδεώδη. Οι συνθήκες της αυτοκτονίας του είναι ακόμα και σήμερα αδιευκρίνιστες.

Twitter