Ο Χάρλαν Έλισον είναι σπάνιο είδος συγγραφέα. Μπορεί από την πένα του να βγαίνουν τα πιο παράδοξα πράγματα, αλλά δεν είναι «αμερικανιές», δεν είναι αποφθέγματα που θέλουν επίτηδες να σοκάρουν για να δρέψουν δάφνες πρωτοτυπίας, ούτε σκέψεις άλλων που τις ενστερνίζεται και τις τραβάει στα άκρα επειδή τέτοιος είναι ο χαρακτήρας του. Βέβαια, ο χαρακτήρας του είναι των άκρων. Αλλά και η φιλοσοφία του είναι καθαρά δική του, το απόσταγμα από χρόνια ολόκληρα κυνισμού και ποίησης, αθεϊσμού και ηθικής, σαρκασμού και τρυφερότητας. Κι όταν ένας τέτοιος άνθρωπος γράφει για ό,τι έχουμε θεοποιήσει στον σύγχρονο κόσμο –σημειωτέον, με μια γλώσσα συγκλονιστική, καίρια, που χτυπά κατευθείαν στον στόχο– το αποτέλεσμα είναι τα είκοσι ένα διηγήματα που περιέχονται στο Πουλί του θανάτου.

Ένα ακόμη προσόν του: είναι από τους λίγους συγγραφείς που, αν αφεθείς, σε φέρνει κατευθείαν αντιμέτωπο με τα μύχια της ψυχής σου. Και μπορεί να δείχνει αιρετικός, βλάσφημος, στριμμένος και μισάνθρωπος, αλλά η Ανθρώπινη Ψυχή είναι η αιώνια αγαπημένη του.

Διαβάστε για την καρδιά της μάνας κάτω από το λήμμα Έχιδνα στο «Σαρσαπαρίλειο Αλφάβητο», μάθετε για το ανατριχιαστικό και αποκαλυπτικό Νιντχούγκ στο ίδιο διήγημα, συμφωνήστε ή διαφωνήστε με το συμπέρασμα: «Ζωή που δεν προσδιορίζεται αδιάκοπα δεν αξίζει να τη ζεις», στο «Σκαρτάρις, 28 Ιουνίου». Ο «Βασιλίσκος» αποκαλύπτει τι εστί πατριωτισμός, γιατί τα συνθήματα είναι υποκριτικά και πώς, τελικά, μόνη κυρίαρχος είναι η ανθρώπινη φύση. Ακολουθήστε το ταξίδι αναζήτησης του Λόρενς Τάλμποτ στο «Έρμαιο των κυμάτων στ' ανοιχτά των Νησίδων Λάνγκερχανς...» Συνοδέψτε, στο μοναδικό νυχτερινό οδοιπορικό του στον κόσμο, τον Θεό του Πόνου, έναν θεό αδίστακτο που μοίραζε οδύνη και δάκρυα χωρίς τύψεις, μέχρι που άρχισε να υποφέρει μαζί με τα θύματά του· και μαντέψτε την τελική του απόφαση για το πόστο που του είχε ανατεθεί. Και, στο «Πουλί του Θανάτου», ανιχνεύστε μαζί με τον συγγραφέα πώς θα ήταν η ιστορία της Γένεσης αν την αφηγούνταν ο Όφις.

Ο Έλισον παίζει με τα Μυστηριώδη και Άλυτα Ερωτήματα που βασάνιζαν ανέκαθεν το ανθρώπινο είδος. Παίζει, αλλά το παιχνίδι αυτό έχει ως αφετηρία μια πραγματική αγωνία, την αγωνία τού να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι το δικαίωμά τους στην ελεύθερη σκέψη και να αψηφήσουν ό,τι τους δίνεται άνωθεν ως αξίωμα χιλιάδες χρόνια τώρα. Δεν παραθέτει τυχαία το σχόλιο του Ανατόλ Φρανς: «Μια ηλίθια άποψη εξακολουθεί να είναι ηλίθια ακόμη κι αν την εκφράζουν πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι». Ένα ακόμη προσόν του: είναι από τους λίγους συγγραφείς που, αν αφεθείς, σε φέρνει κατευθείαν αντιμέτωπο με τα μύχια της ψυχής σου. Και μπορεί να δείχνει αιρετικός, βλάσφημος, στριμμένος και μισάνθρωπος, αλλά η Ανθρώπινη Ψυχή είναι η αιώνια αγαπημένη του.

Η εξαιρετική μετάφραση είναι της Χρύσας Τσαλικίδου.

Το πουλί του θανάτου
Χάρλαν Έλισον
μετάφραση: Χρύσα Τσαλικίδου
Άγνωστη Καντάθ
458 σελ.
Τιμή € 19,81

Twitter