Όταν αγαπάς πραγματικά κάποιον, λατρεύεις τις κινήσεις του, το αθώο λάθος του, τις γκριμάτσες του προσώπου του και κάθε λεπτομέρειά του. Ίσως να μην πέφταμε μακριά αν χαρακτηρίζαμε αυτή την αγάπη ερωτική, με πνευματικούς όρους. Από εδώ ξεκινάει και το βασικό ελατήριο της ευαισθησίας του πρώτου μέρους της συλλογής της Αγγελικής Σιδηρά, από την τρυφερή αγάπη μιας γιαγιάς, που φτάνει ως την ταύτιση με το εγγόνι της (Θαρρούσα πως δεν ήμουν πια εγώ,/ δεν ήμουν παρά εσύ, σ.14, «Η σημαιοφόρος»). Άλλωστε, δεν είναι τυχαία η αφιέρωση της συλλογής στα –εικάζω– έξι εγγόνια της.

Η ποιητικότητα της γραφής ξεκινάει από τη συναισθηματική φόρτισή της και την περιγραφή της λεπτομέρειας και επεκτείνεται στην επενέργειά της στο συγγραφικό υποκείμενο. Οι όροι είναι κυρίως μεταφορικοί και καίρια περιγραφικοί, ενώ αποφεύγονται οι σύνθετες αλληγορίες και οτιδήποτε θα μπορούσε να μπερδέψει τον αναγνώστη.

Υπάρχει μια βαθιά απόλαυση που ξεπηδά μέσα από την τρυφερότητα, πιστοποιώντας μας ότι «η αγάπη είναι ευτυχία», όχι μόνο για το αντικείμενό της, αλλά –ίσως και περισσότερο– για το υποκείμενό της. Φανταζόμαστε το αντίστροφο μίσος σε τι μιζέρια, ψυχική εκτράχυνση και ταλαιπωρία θα οδηγούσε, αν και κανένα τέτοιο περιθώριο δεν μας αφήνει το θέμα και περισσότερο η οπτική της.

Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, οι μνήμες είναι εκείνες που τον απαρτίζουν και, κάποτε, τον στοιχειώνουν. Έτσι και στο μυαλό της ποιήτριας έρχονται εικόνες από τα περασμένα και συνήθως αναπτύσσονται και ξετυλίγονται στο ποίημα, αλλού δρουν συνειρμικά, ενώ ελάχιστες φορές παραμένουν σωρευτικά αποσπασματικές, στοιχειοθετώντας ένα κλίμα («25η Μαρτίου 1943», σ.73).

Με αυτό τον τρόπο δομείται το δεύτερο και μεγαλύτερο μέρος της συλλογής (σ.31 έως τέλος), με τον θάνατο και τη ζωή να παίρνουν εναλλασσόμενους αντιθετικούς ρόλους. Εδώ, όπως και στο πρώτο μέρος, το μοτίβο παραμένει σταθερό, με την κεντρική μνημονική εικόνα ως εκκίνηση και έναυσμα.

Η ποίηση της Αγγελικής Σιδηρά δεν διακρίνεται από εγκεφαλικότητα, αλλά είναι λυρικά ανθρώπινη και άμεσα κατανοητή, με στόχο να αγγίξει συναισθηματικά και όχι να προβληματίσει.

Η ποιήτρια είναι αναπάντεχα κοντά στα όντα, στα εγγόνια της, στον θάνατο, στις αρρώστιες, στους φίλους και στα τραγούδια – με το ιδιαίτερο νόημα που παίρνουν γι’ αυτή.

Αναπάντεχα κοντά
Αγγελική Σιδηρά
Ευθύνη
79 σελ.
Τιμή € 10,65

Twitter