Αντίο, κορίτσι. Δυο λέξεις. Ίσως εκεί, στον τίτλο, βρίσκεται το παιχνίδι που επέλεξε να παίξει η Κωστούλα Τωμαδάκη. Δύσκολα θα μπορούσε η συγγραφέας να βρει δυο λέξεις πιο εύστοχες και αποτελεσματικές, προκειμένου να εισαγάγει τον αναγνώστη στις σελίδες του εξαιρετικού εφηβικού βιβλίου της.

Το Αντίο, Κορίτσι μάς ζητάει να πάρουμε τον τίτλο τοις μετρητοίς. Ίσως και να μπλοφάρει όταν υπαινίσσεται και μια φυγή. Το σίγουρο είναι ότι η ανατροπή και η ειρωνεία έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους.

Μεγαλώνω σημαίνει μαθαίνω να αποχωρίζομαι. Ναι, αυτός είναι ο πυρήνας της ιστορίας. Αυτή είναι η περίπτωση της 13χρονης μικρής σταρ, της πρωταγωνίστριας του βιβλίου. Η Νεφέλη δεν είναι ένα συνηθισμένο κορίτσι. Μεγάλωσε σε ένα μεγάλο σπίτι, ανάμεσα σε ρόλους που σχεδίασε η υπερπροστατευτική μητέρα της. Φαινομενικά ευτυχισμένη, αλλά όταν τα φώτα σβήνουν, αναγκάζεται να κρύβει τα μυστικά της. Ένα απόγευμα, γυρίζοντας από το στούντιο ύστερα από ένα κοπιαστικό τηλεοπτικό γύρισμα, η Νεφέλη –που όλοι τη φωνάζουν «Κορίτσι»–, θα διαπιστώσει ότι βρίσκεται φυλακισμένη σε έναν ρόλο που δεν της ταιριάζει. Πρώτα θα θυμώσει με τη μάνα της, έπειτα με την καλύτερή της φίλη και, τέλος, θα τα βάλει με τον εαυτό της. Μετά θα αντιδράσει.

Η ανάγκη της να δραπετεύσει για να γλιτώσει από τον «άλλο» διάσημο εαυτό της θα την οδηγήσει σε μια ασύλληπτη απόδραση, σε μια σειρά απίστευτες περιπέτειες. Πίσω της θα βρεθούν οι γονείς της, η καλύτερή της φίλη, η αστυνομία, ο Μπίλι, ένας κακοποιός και οι άνθρωποι της τηλεόρασης, που θα την καταδιώξουν με ένα μικρόφωνο στο χέρι.

Η συνάντηση της μικρής σταρ με το συνομήλικό της αγόρι, που ζει στους δρόμους, εξελίσσεται σε έναν συχνά άγριο αγώνα επιβίωσης. Στο βάθος, η Αθήνα, το εγκαταλειμμένο κέντρο και πιο πίσω τα προάστια και το εξαντλημένο όνειρο του life style.

Τολμηρή απομυθοποίηση του εγχώριου τηλεοπτικού θεάματος με ενήλικες χαρακτήρες δισδιάστατους σαν καρικατούρες. Και αν το Κακό και το Καλό συχνά περνούν από το έναν ήρωα στον άλλο, είναι γιατί οι χαρακτήρες του βιβλίου της Κωστούλας Τωμαδάκη μοιάζουν με τους πραγματικούς ανθρώπους.

Μέσα στις σελίδες του βιβλίου αποτυπώνεται ολόκληρη η παραζάλη μιας γενιάς ταλαιπωρημένης από τους μύθους και τις προσδοκίες, τα «θέλω» και τα «πρέπει» των γονιών, του σχολείου, της κοινωνίας.

Η 13χρονη Νεφέλη, θύμα της υπερπροστατευτικής και φιλόδοξης μητέρας της και του φαινομενικά άβουλου πατέρα της, βρίσκεται παγιδευμένη σε μια ζωή ψεύτικης λάμψης. Το σύμπαν που φτιάχνει πάνω της η Τωμαδάκη είναι παγωμένο, σαν το ψεύτικο χιόνι που πέφτει συνέχεια στο ντεκόρ, όπου γυρίζεται το τηλεοπτικό σίριαλ στο οποίο η ίδια πρωταγωνιστεί. Μεγαλωμένη σαν παιδί-θαύμα, αναγκάζεται να σιωπά περισσότερο από τους άλλους, αποφεύγει να απαντά στις ερωτήσεις των καθηγητών και συνεχίζει να ζει στο παγωμένο τοπίο της παιδικής απομόνωσης. Η μοναδική της διέξοδος είναι η φαντασία της και οι περιπέτειες ηρωισμού που συγχέονται με την πραγματικότητα. Σε μια αντίστροφη, αλλά τελικά παράλληλη πορεία, ο Φώτης, σε μια ηλικία που τα παιδιά πρέπει να κοιμούνται νωρίς, θέλει να εγκαταλείψει τη ζωή στους δρόμους και να κάνει μια νέα αρχή.

Αν όλα αυτά φαίνονται ασήμαντα για την ηλιόλουστη μεγαλούπολη, προσθέστε ότι κάτω από τα «επιφανειακά» εφηβικά προβλήματα κρύβεται μια διεισδυτική ματιά στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Μια σχεδόν «εντομολογική» παρατήρηση της οικογένειας που δεν μπορεί να αντισταθεί στην επέλαση του νεοπλουτισμού, του δήθεν, του φαίνεσθαι.

Το Αντίο, Κορίτσι μετεωρίζεται στο διάστημα που εκτείνεται από την αβέβαιη παιδικότητα ως την ανήσυχη εφηβεία. Οι ήρωες του βιβλίου δεν είναι κάποια παιδιά. Είναι παιδιά που ζουν την εφηβεία και ξαναφτιάχνουν τον κόσμο από την αρχή. Αν και πρόκειται για μια κλασική αφήγηση, ωστόσο η συγγραφέας δεν φοβάται να δοκιμάσει μη γραμμικούς τρόπους απόδοσης της ιστορίας της μέσα από συνεχείς παλινδρομήσεις στον χρόνο, στις συνειδήσεις αλλά και τις οπτικές γωνίες. Εντυπωσιακή, πράγματι, η εναλλακτική αφήγηση που μας πληροφορεί για τους χαρακτήρες, την ιδιοσυγκρασία τους, τις συνήθειές τους.

Το ζητούμενο είναι να έχουμε καλό μάτι να βλέπουμε, καλό αυτί να ακούμε και μια πένα να γράφουμε. Η Τωμαδάκη βλέπει, ακούει, καταγράφει και αναπλάθει. «Αναχρονιστικά» μοντέρνα η πένα της βουτάει στα βαθιά, αφήνοντας την ίδια γλυκόπικρη αίσθηση που δικαιώνει τους πιστούς της.

Αντίο, Κορίτσι
Κωστούλα Τωμαδάκη
Κέδρος
221 σελ.
Τιμή € 9,90

Twitter