CÉLINE DION – SANS ATTENDRE
της Πέρσας Σούκα
«Δεν υπήρξα εμφανίσιμο κορίτσι, ήμουν εξαιρετικά αδύνατη. Όχι, δεν ήμουν ποτέ όμορφη», παραδέχεται ανοιχτά η πιο μελωδική φωνή της παγκόσμιας ποπ σκηνής χωρίς κανένα δισταγμό. Η φύση μπορεί να μην της χάρισε εξωτική κι αιθέρια εμφάνιση, όμως της πρόσφερε απλόχερα μια φωνή με απέραντες δυνατότητες που σίγουρα ελάχιστοι άνθρωποι διαθέτουν στον κόσμο της μουσικής.
Ύστερα από πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας, το τελευταίο άλμπουμ της Céline Dion που κυκλοφόρησε στις αρχές του 2013 με τίτλο Sans attendre μπορεί να θεωρηθεί η μεγάλη επιστροφή της Καναδής ντίβας στη γλώσσα που μπορεί να εκφραστεί καλύτερα, αφού είναι η μητρική της. Όπως εξομολογείται και η ίδια, είναι σαν να προσκαλεί τους ακροατές στο σπίτι της.
«Για μένα αυτό το άλμπουμ βασίζεται στα συναισθήματα και στην οικειότητα που νιώθω με τους ανθρώπους που με γνωρίζουν από πολύ παλιά. Μπορώ να τους μιλήσω ελεύθερα χωρίς να χρειάζεται να τους πείσω για οτιδήποτε».
Τα δεκατέσσερα τραγούδια του Sans attendre δείχνουν μια πιο σκοτεινή και δραματική πλευρά της καλλίφωνης ερμηνεύτριας, ξεδιπλώνοντας μέσα από τους στίχους δύσκολες καταστάσεις όπως αυτή της απώλειας του γονιού, της σκληρότητας των ανθρώπων, τα προβλήματα των μονογονεϊκών οικογενειών, το θάνατο αγαπημένων προσώπων στον πόλεμο.
Οι μελωδικές γραμμές ονειρικά φτιαγμένες για την αψεγάδιαστη φωνή, χωρίς υπερβολικά γυρίσματα από την Dion που μένει πιστή (από τις ελάχιστες φορές) στις αρμονίες.
Στο άλμπουμ ακούμε επίσης υπέροχα ντουέτα μαζί με τον Γάλλο θρύλο της μουσικής Johnny Hallyday, τον Jean Pierre Ferland και τον Henri Salvador.
Ένα από τα πολύ όμορφα τραγούδια που περιέχονται στο CD είναι το «La mer et l'enfant», το οποίο μιλάει για την αγάπη της μητέρας και του παιδιού, παίζοντας παράλληλα με τις λέξεις mer (θάλασσα) και mère (μητέρα). Στo «Parle à mon père» εκφράζεται η επιθυμία της τραγουδίστριας να μιλήσει για τον πατέρα της, ο οποίος έφυγε από τη ζωή εδώ και μερικά χρόνια. Μάλιστα, εκείνο το χρονικό διάστημα η Dion εμφανιζόταν σε θέατρο του Λας Βέγκας, το οποίο χτίστηκε ειδικά για την ίδια μέσα στο Caesars’ Palace, το Colosseum theatre με 4.300 θέσεις, μεγαλύτερο και από τη Μetropolitan όπερα της Νέας Υόρκης. Το πρωί βρισκόταν στην κηδεία και το βράδυ έδινε παράσταση, ίσως τη δυσκολότερη της ζωής της, αφού καθ' όλη τη διάρκεια δεν έπαψε να κλαίει μπροστά στο κοινό.
Η νεότερη κόρη από τα δεκατέσσερα παιδιά του Καναδού ακορντεονίστα από το Κεμπέκ μεγάλωσε φτωχικά αλλά με πολλή αγάπη. Στα δώδεκά της αναλαμβάνει να δημιουργήσει το άστρο της ο μάνατζερ και μετέπειτα σύζυγός της, με τον οποίο έχει αποκτήσει τρία παιδιά, Rene Angelil, ο οποίος έβαλε υποθήκη το σπίτι του για να πληρώσει την παραγωγή του πρώτου της δίσκου (τα τελευταία χρόνια πάσχει από την επάρατη νόσο).
Η καριέρα της απογειώθηκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, και όχι άδικα, πουλώντας πάνω από 200 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και η Dion, παρόλο που έχει κερδίσει πάνω από 100 βραβεία, εξακολουθεί να κάνει όνειρα (εύχεται κάποια στιγμή να παίξει στη μεγάλη οθόνη τη Μαρία Κάλλας).
Η μεγαλύτερη έμπνευσή της παραμένει η μητέρα της που μπόρεσε να μεγαλώσει με πολλές στερήσεις ομολογουμένως τα παιδιά της.
Προσπαθεί να κρατάει ισορροπίες ανάμεσα στην καριέρα και την οικογένειά της και εξομολογείται πως «το δυσκολότερο πράγμα στη ζωή είναι να είσαι ισορροπημένος. Όσο περισσότερη επιτυχία έχεις, άλλο τόσο πρέπει να ελέγχεις το εγώ σου. Επιβάλλεται να μένεις με τα πόδια στη γη, να είσαι γεμάτος από αγάπη, μα πάνω απ' όλα να μπορείς να επικοινωνείς με τον εσώτερο εαυτό σου».
