Μάκης Τσίτας

Ο Μάκης Τσίτας είναι συγγραφέας και διευθυντής του ενημερωτικού site για το βιβλίο και τον πολιτισμό diastixo.gr.

Γεννήθηκε το 1971 στα Γιαννιτσά. Πήρε πτυχίο δημοσιογραφίας και συνεργάστηκε με ραδιοφωνικούς σταθμούς στη Θεσσαλονίκη. Από το 1994 ζει μόνιμα στην Αθήνα και εργάζεται στο χώρο των εκδόσεων. Ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού Περίπλους (1994-2005) και συνεκδότης του περιοδικού Index (2006-2011).

Λογοτεχνικά κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες κι έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα αγγλικά, τα εβραϊκά, τα αλβανικά, τα σουηδικά και τα φινλανδικά. Έργα του παίχτηκαν στο «Θέατρο των Καιρών», σε σκηνοθεσία Έρσης Βασιλικιώτη, και στο «Vault», σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη. Στίχους του μελοποίησαν ο Τάκης Σούκας, ο Γιώργος Σταυριανός και η Τατιάνα Ζωγράφου.

Για το μυθιστόρημά του «Μάρτυς μου ο Θεός», το οποίο θα κυκλοφορήσει σε δέκα γλώσσες, έλαβε το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014 (European Union Prize for Literature).

Βιβλία του

Για ενηλίκους:
(2013) Μάρτυς μου ο Θεός, Κίχλη
(1996) Πάτυ εκ του Πετρούλα, Καστανιώτη

Εικονογραφημένα για ενηλίκους:
(2015) Το Ξανά, Πατάκης

Για παιδιά:
(2015) Ο μεγάλος μου αδερφός, Ψυχογιός
(2014) Βρες ποιος είμαι!, Πατάκης
(2014) Ο αδέσποτος Κώστας, Ψυχογιός
(2014) Απ’ έξω κι ανακατωτά, Ψυχογιός
(2013) Αχ, αυτοί οι γονείς, Ψυχογιός
(2012) Μην ταλαιπωρείς τον Αϊ Βασίλη, Ψυχογιός
(2012) Πάρε με κι εμένα μαζί σου!, Ψυχογιός
(2011) Γιατί δε μετράς προβατάκια;, Ψυχογιός
(2009) Μη φεύγεις, Ψυχογιός
(2006) Ο Κοκκινούλης, Κάστωρ
(2006) Οι φίλοι, Ψυχογιός
(2005) Δε μου αρέσει το γάλα, Ψυχογιός
(2005) Ποιανού είναι αυτή η σούπα;, Ψυχογιός
(2005) Χριστούγεννα στο νηπιαγωγείο, Σαββάλας
(2004) Η Δώρα και ο Οδυσσέας, Ελληνικά Γράμματα
(2003) Τ' όνομά μου είναι Δώρα, Ελληνικά Γράμματα

Ο Γιώργος Φερμελετζής είναι Graphics Photo Raytracer, Web Designer, Developer & SEO Expert. Στο diastixo.gr είναι creative director και υπεύθυνος λειτουργίας της ιστοσελίδας.
Απέκτησε πτυχίο στον σχεδιασμό δόμησης και την αρχιτεκτονική το 2000 και συνέχισε τις σπουδές του το 2004 στον αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό φωτορεαλισμό (2ο Ευρωπαϊκό βραβείο 2004), ενώ πραγματοποίησε επίσης μουσικές και θεατρικές σπουδές.
Διαθέτει γνώσεις λειτουργικών συστημάτων, σχεδιαστικών προγραμμάτων TEKTON, AutoCAD, Photoshop, CAD Other, Corel, προγραμμάτων διαχείρισης πελατών Siebel, wCRM, Curbas, Arotron, ERP, γλωσσών προγραμματισμού BASIC, COBOL, DBase, Pascal, Visual Basic, T-Base, φωτορεαλισμού σε AutoCad 3D, 3d Max Studio Maker, καθώς και Hardware: Routers, TCP/IP, ISDN, Cisco.
Στο παρελθόν, έχει εργαστεί σε τεχνικά και αρχιτεκτονικά γραφεία, αλλά και στον τομέα των τηλεπικοινωνιών.
Διαθέτει κατάρτιση στα εξής πεδία: Management και Ποιότητα, Συστήματα διαχείρισης ποιότητας κατά ISO 9001: 2000,Τυποποίηση, τεχνικές & μέθοδοι ποιοτικού ελέγχου παραγωγής, πλαίσιο διαχείρισης παραπόνων-διεργασία χειρισμού παραπόνων, υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας-εργασιακές σχέσεις.
Έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων ποιοτικού ελέγχου, εξυπηρέτησης πελατών, καθώς και σεμινάρια για τη σύγχρονη διοίκηση των επιχειρήσεων με βάση το Μοντέλο «Αριστείας» του EFQM - EFQM EXCELLENCE MODEL.
Διευθυντής δημιουργικού της artsPR, ασχολείται με τη γραφιστική, την κατασκευή και συντήρηση ιστοσελίδων και τη δικτύωση ιδιωτών και εταιρειών σε social media και SEO.

Η Νίκη Eideneier, γεννήθηκε το 1940 στο Κιλκίς. Είναι φιλόλογος, απόφοιτος του Α.Π.Θ., με μεταπτυχιακές σπουδές στο Μόναχο και καθηγητή τον H.-G. Beck. Από το 1963 ζει στη Γερμανία. Εργάσθηκε στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Μονάχου και Κολωνίας και δίδαξε νέα ελληνικά και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης. Το 1982 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Ρωμιοσύνη (για τη διάδοση της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο γερμανόφωνο χώρο), τον οποίο διευθύνει μέχρι σήμερα. Μεταφράζει σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία στα γερμανικά καθώς και σύγχρονη γερμανική λογοτεχνία στα ελληνικά.

H Νατάσα Αβούρη γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας (με κατεύθυνση Αρχαιολογία-Ιστορία της Τέχνης) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1999). Τελείωσε με «άριστα» το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Θεωρία και Πράξη της Διδασκαλίας και της Αξιολόγησης» του τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (2004) ενώ κατά τη διάρκεια των σπουδών της έλαβε υποτροφία λόγω επίδοσης. Κατέχει διπλώματα στα αγγλικά (Proficiency), γαλλικά (D.A.L.F.), ιταλικά (C.E.L.I. 4) και γερμανικά (επίπεδο Β2). Το 2015 αναγορεύτηκε Διδάκτορας Ιστορίας της Τέχνης με «άριστα» παμψηφεί στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Δημοκρίτειου Πολυτεχνείου Θράκης με θέμα «Η ελληνική τέχνη και αρχιτεκτονική κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967- 1974)» . Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση σειράς παιδαγωγικών βιβλίων και επιστημονικών άρθρων, με τη σύνθεση/ διασκευή θεατρικών έργων για μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια παιδαγωγικού χαρακτήρα και με τη συγγραφή εγχειριδίων σπουδών για την εκπαίδευση ενηλίκων (Ι.Δ.Ε.Κ.Ε., 2007- 8). Για το βιβλίο Λογοτεχνία του Ι.Δ.Ε.Κ.Ε. έχει λάβει έπαινο ως το καλύτερο της σειράς (σε σύνολο 63 βιβλίων). Υπήρξε για σειρά ετών (2006- 2012) μόνιμος συνεργάτης του περιοδικού της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού «Αερόστατο» που εξέδιδε το ελληνικό υπουργείο Παιδείας. Αρθρογραφεί επίσης σε περιοδικά σχετικά με την Ιστορία της Τέχνης και, βέβαια, στο diastixo.gr. Επί του παρόντος, εκπονεί μεταδιδακτορική έρευνα στον τομέα της Ιστορίας της Τέχνης του Πολυτεχνείου Θράκης (Σχολή Αρχιτεκτόνων-Μηχανικών) και υπηρετεί ως διευθύντρια σε Γυμνάσιο της Αττικής.

Ο Θανάσης Αντωνίου γεννήθηκε το 1967 στη Χαλκίδα, μεγάλωσε στην επαρχία, ήρθε στην Αθήνα το 1983, σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, και από το 1993 εργάζεται σε δισκοπωλεία, σε ατελιέ γραφικών τεχνών και σε εκδοτικούς οίκους. Είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος από το 1996.
Εργάστηκε ως συντάκτης κι αρχισυντάκτης σε κλαδικά περιοδικά όπως τα Marketing Week, Περιβάλλον 21, Logistics & Management, σε οικονομικά όπως τα Επιλογή, Οικονομική Επιθεώρηση, Leading, ενώ συνεργάστηκε και με τον «Πήγασο» στα περιοδικά Εικόνες, Paper και Homme. Άρθρα του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά πολιτισμού όπως τα Index, Post κ.ά.
Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού/Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ), ζει στη Νέα Σμύρνη με τη σύζυγό του και τα δύο παιδιά τους, κι όποτε μπορεί πηγαίνει στο γήπεδο για να δει τον Πανιώνιο...

Ο Χρήστος Αντωνίου είναι δρ Φιλολογίας και το διδακτορικό του εξετάζει τη «λαϊκή παράδοση» στο έργο του Γιώργου Σεφέρη (Ο Κόσμος της Γοργόνας, εκδ. Ε.Λ.Ι.Α.). Μ’ ένα δεύτερο βιβλίο του με τίτλο: Εννιά γοργόνες και Χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα (εκδ. Μαΐστρος) φωτίζει ακόμη περισσότερο τη δυσανάγνωστη ποίηση του νομπελίστα ποιητή.
Έχει ακόμη εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές: Το Άλλο Ημισφαίριο (εκδ. Νέα Πορεία), Οι Λέξεις και το Αίμα (εκδ. Ηριδανός), Σύρματα και Τροχαλίες (εκδ. Όστρακα), Στο τέλος μιας Εποχής (εκδ. Πλέθρον), Το Κλαδί της Ποίησης (εκδ. Γαβριηλίδης) και μία ακόμη εκτός εμπορίου με τίτλο: Ημερολόγιο ενός ολιγοήμερου έρωτα. Ποιήματά του και άρθρα του  έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε διάφορα περιοδικά. Τα τελευταία τρία χρόνια συνεργάζεται με το diastixo.gr.

Υπηρέτησε στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση και χρημάτισε διευθυντής Λυκείου και Σχολικός Σύμβουλος φιλολόγων στην Αθήνα. Πέντε χρόνια δίδαξε στο Ευρωπαϊκό Σχολείο Βρυξελλών και τρία χρόνια λογοτεχνία στην Ακαδημία Λαμίας σε επιμορφούμενους δασκάλους. Υπήρξε μέλος των πρώτων τριών Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (στο δεύτερο ως Ειδικός και στο τρίτο ως Γενικός Γραμματέας της). Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της ΠΕΦ έλαβε μέρος στη διοργάνωση σεμιναρίων, συμμετείχε ως ομιλητής και ήταν συνυπεύθυνος για την έκδοση των περιοδικών της Ένωσης («Φιλολογική» και «Σεμινάριο»). Αλλά και στο περιοδικό «Εκπαιδευτικά»ήταν για δύο χρόνια μέλος της συντακτικής επιτροπής.

Η Ιωάννα Ασσάνη γεννήθηκε το 1963 στην Αθήνα και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι εικαστικός με σπουδές στην ΑΣΚΤΘ, 1985-90. Εργάζεται ως καθηγήτρια Εικαστικών Μέσης Εκπαίδευσης και είναι μέλος στα: Δίκτυο «Θέατρο στην εκπαίδευση», ΕΝΕΚΕΜ (Πανελλήνια Ένωση Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων), ΣΚΕΤΒΕ (Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Β. Ελλάδος), ΠΕΕΠΟΘΕ (Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων) και ΕΕΤΕ. Υπήρξε διοικητικό μέλος της ΠΕΕΠΟΘΕ (2011-12) και γραμματέας του ΣΚΕΤΒΕ (2010-2015). Έγραψε και σκηνοθέτησε για το μαθητικό θέατρο τα: performance Τα πάθη (2004), performance 9 μουσικές ζωγραφιές (Β' Βραβείο, 11οι Π.Κ.Μ.Α.Σ.Θ 2005), θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος Οι κατακόμβες του Μισραΐμ, M. Ente (Β' Βραβείο, 12οι Π.Κ.Μ.Α.Σ.Θ 2006), performance Όνειρα εικονικής πραγματικότητας (2007), art video The Children, με την κάμερα στο χέρι (2008), Κόσμοι παράλληλοι (2010), www.MaryPoppins11gym.gr (Γ' Βραβείο Π.Κ.Μ.Α.Σ.Θ 2009). Πρώτη θεατρική μεταφορά του έργου της Α. Γωγοπούλου Μονόπρακτο για τρεις γυναίκες (2010). Από το 1993 έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 50 ομαδικές εκθέσεις τέχνης στα Δημήτρια Θεσσαλονίκης κ.ά. Ενδεικτικά: 99+1 Εικαστικοί, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Απ. Β1, Λιμάνι Θεσ/κης, 2004 / 1ο Διεθνές Συμπόσιο Τέχνης, Σκετβε, Ιερισσός, Χαλκιδική, 2006 / Η Τέχνη στη Ζωή, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/κης και Σκετβε, για τους Γιατρούς του κόσμου, 2012 / ΑΝΑκριση-ΚΑΤΑθεση, φεστιβάλ ΑΝΑΚΑΤΑ 4, 2012, εγκατάσταση «Το σπίτι μου» / Σχεδιασμοί και Προγράμματα Υλοποίησης, επιμ. Ε. Μαυρομμάτης, art video «ΟΔΟΙ», Gallery Camp, 2013 / Dialogues/Διάλογοι 1989-1995: Σύγχρονοι Έλληνες και Γάλλοι καλλιτέχνες στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, επιμ. Ε. Μαυρομμάτης, 2014 / Εντός\Εκτός Εαυτού, επιμ. Β. Βαγενού, art video «Ιχνηλάτης», Τέχνη και Τρέλα, Booze Cooperativa 2014 / ατομική έκθεση, 2013, Επεξηγηματικές εικόνες, Βαφοπούλειο Π.Κ Θεσ/κη, κ.ά. Από το 2005 έως σήμερα έχει στο ενεργητικό της περισσότερες από 20 εισηγήσεις και οργανώσεις εργαστηρίων για τα Εικαστικά, το Μαύρο Θέατρο, τη Βιντεοτέχνη και τις Performances στα συνέδρια και συμπόσια των συλλόγων και ενώσεων όπου ανήκει. Έργα της υπάρχουν στα: Ε.Μ.Σ, Δημοτική Πινακοθήκη Θεσ/κης, Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/κης, Δημοτική Πινακοθήκη Θεσ/κης και σε ιδιωτικές συλλογές.
Έχει εικονογραφήσει την ποιητική συλλογή της Ε. Λιντζαροπούλου Ο πίθος των γυναικών (Εκδόσεις των Φίλων, 2013). Άρθρα και έργα της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά τέχνης Εικαστική παιδεία, Εκπαίδευση και θέατρο και Τέχνης ίχνη.

Ο Βασίλης Βασιλικός γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1934 στα Ποταμούδια Καβάλας ενώ οι γονείς του κατάγονταν από τη Θάσο. Αποφοίτησε από το το λύκειο Καρυωτάκη στην (Καβάλα), τη σχολή Βαλαγιάννη (Θεσσαλονίκη) και ττο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ανατόλια. Στη συνέχεια σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και σκηνοθεσία τηλεόρασης στο Yale University, Drama School - SRT στο Νιού Χέιβεν του Κονέκτικατ στις ΗΠΑ.

Από το 1967 μέχρι το 1994 έζησε και εργάστηκε στο εξωτερικό (Ιταλία, Γαλλία, Νέα Υόρκη) -τα πρώτα 7 χρόνια εξόριστος από τη χούντα- με ένα τριετές διάλειμμα (1981-1984), όπου ανέλαβε καθήκοντα αναπληρωτή γενικού διευθυντή της ΕΡΤ επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου. Εργάσθηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε ξένες παραγωγές, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, επιμελητής (Dr) σεναρίων, εισηγητής σεναρίων στην Arte (1990-1993), δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Διετέλεσε πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO (1996-2004).

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις και μεταξύ άλλων με τον τίτλο του Officier des Arts et des Lettres από τη Γαλλική Δημοκρατία.

Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και αρμενικά.

Μέχρι σήμερα έχει γράψει περίπου 80 βιβλία, μυθιστορήματα, νουβέλλες, διηγήματα, θεατρικά, ποίηση, από τα οποία γνωστότερα είναι: Η Μυθολογία της Αμερικής, Το ψαροντούφεκο, Θύματα ειρήνης, Οι φωτογραφίες, Ζ, ο Ιατροδικαστής, ο Θάνατος του Αμερικάνου κ.ά. Το 2003 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την έκδοση του πρώτου βιβλίου του Η διήγηση του Ιάσονα. Έχει αποσπάσει το βραβείο των 12 και το κρατικό βραβείο διηγήματος (1980), το οποίο δεν αποδέχθηκε. Έχει μεταφράσει Αντρέ Ζιντ, Τζέημς Μέριλ, Ρεζίς Ντεμπρέ και Μπαλζάκ. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 33 γλώσσες ανά τον κόσμο καθώς και στη γραφή Μπράιγ.

Το μυθιστόρημά του Ζ' μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά.

H Γεωργία Γαλανοπούλου γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σήμερα ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Σπούδασε Συγκριτική Λογοτεχνία στην Αμερική και είναι απόφοιτος του Scripps College, του Columbia University και του USC (University of Southern California). Εργάστηκε πάνω από είκοσι χρόνια στην Αμερικανική Πρεσβεία με αντικείμενο την πολιτιστική διπλωματία. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη μετάφραση, τη βιβλιοκριτική και τη συγγραφή. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία για παιδιά.

Η Ανθούλα Δανιήλ σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπηρέτησε στη δημόσια εκπαίδευση, μετεκπαιδεύτηκε στη ΣΕΛΜΕ και αποφοίτησε με άριστα. Είναι κάτοχος Διδακτορικού Διπλώματος στη Νεοελληνική Φιλολογία, με άριστα και ομοφώνως. Έχει παρακολουθήσει πρόγραμμα για την κατάρτιση στα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα του αρχαίου ελληνικού δράματος στο Κέντρο Έρευνας και Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος της εταιρείας «Δεσμοί». Με απόσπαση στην Κ.Υ. του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, επιμελήθηκε την έκδοση του παιδικού λογοτεχνικού περιοδικού Αερόστατο για την προώθηση της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού στα Ελληνόπουλα του εξωτερικού. Ταξίδεψε με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας στο Κάιρο, στην Αλεξάνδρεια και στο Μπουρούντι της Κεντρικής Αφρικής, για θέματα των ελληνικών σχολείων. Δίδαξε Γλώσσα-Έκφραση και Λογοτεχνία σε πολλά επιμορφωτικά κέντρα Αθήνας, Πειραιά, Μυτιλήνης, Χίου, Κυκλάδων, Δωδεκανήσων και συμμετέσχε σε επιμορφωτικά σεμινάρια, συνέδρια, συμπόσια των κατά τόπους Συνδέσμων Φιλολόγων για τη Γλώσσα και τη Λογοτεχνία. Είναι μέλος του Σωματείου Επιστημονικών Ανταλλαγών «Ελληνική Φιλία», με στόχο τη μελέτη και διάδοση της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια ξένων χωρών. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (ΠΕΦ) και ως μέλος του Δ.Σ. (1993-1994) κράτησε τη στήλη της κριτικής βιβλίου στη Φιλολογική. Επίσης, έλαβε μέρος στην πανελλήνια έρευνα για το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Συνεργάστηκε με πολλά ιδιωτικά σχολεία για την ενημέρωση στα μαθήματα της ειδικότητάς της, ταξίδεψε το 2011 για το αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη «Εκατό χρόνια από τη γέννησή του», στις Βρυξέλλες, καθώς και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Έχει εκδώσει τις μελέτες: Οδυσσέας Ελύτης, Μια Αντίστροφη πορεία, από το Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου στους Προσανατολισμούς (Επικαιρότητα, 1986) και Τα «Τρία Κρυφά Ποιήματα» του Γιώργου Σεφέρη (Επικαιρότητα, 1988). Ως μέλος συγγραφικών ομάδων στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έλαβε μέρος στη συγγραφή και κρίση σχολικών βιβλίων όλων των βαθμίδων. Έχει γράψει πέντε τόμους μελετών για την Ποίηση και την Πεζογραφία, συνέγραψε και επιμελήθηκε το DVD Δώδεκα Έλληνες Λογοτέχνες για λογαριασμό του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και το βιβλίο Ελληνικός Κινηματογράφος για το ΙΔΕΚΕ. Ασχολείται με την παρουσίαση και κριτική βιβλίου από το 1985. Άρθρα, μελέτες και βιβλιοκρισίες της δημοσιεύονται σε περιοδικά και εφημερίδες. Είναι μόνιμη συνεργάτις του περιοδικού Διάστιχο, Φρέαρ, Παραθέματα Λόγου και άλλων.

Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης κατάγεται από τη Λέσβο και γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρμιγχαμ και μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το μυθιστόρημα Η λιτανεία, που κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Στοχαστής.

Ο Θοδωρής Ιντζέμπελης γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1997. Μεγάλωσε στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας και στην Άρτα. Σπουδάζει Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα η άριστη γνώση του της αγγλικής και της γερμανικής γλώσσας –και το διαρκές ενδιαφέρον του για την ιταλική– τον ωθούν στη μετάφραση.

Ο Aλέξανδρος Ίσαρης γεννήθηκε στις Σέρρες το 1941. Σπούδασε αρχιτεκτονική στα πολυτεχνεία του Γκρατς και της Θεσσαλονίκης. Από το 1962 ως το 1978 έζησε στη Θεσσαλονίκη. Έκτοτε εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται ως γραφίστας. Στη ζωγραφική εμφανίστηκε το 1968 και μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει έργα του σε δέκα ατομικές και δεκατρείς ομαδικές εκθέσεις.
Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: Όμιλος Φίλων Θαλάσσης – Ο Ισορροπιστής (Λέσχη του Δίσκου, Αθήνα 1976 – Βραβείο Μαρίας Ράλλη 1977), Οι παρενέργειες της σιωπής (Ύψιλον, Αθήνα 1984), Οι Τριστάνοι (Νεφέλη, Αθήνα 1992), Θα επιστρέψω φωτεινός (Άγρα, Αθήνα 2000)· τα πεζά: Ανάμεσά τους η μουσική (α’ έκδ. Άγρωστις, Αθήνα 1991, β’ έκδ. Νεφέλη, Αθήνα 1998)· τη συλλογή διηγημάτων: Βίνκελμαν ή το Πεπρωμένο (Κίχλη, Αθήνα 2010 – Βραβείο Διηγήματος Διαβάζω 2011)· το δοκίμιο: Κάτω από τόσα βλέφαρα. Σημειώσεις για τον Ρίλκε (Ίκαρος, Αθήνα 2007) και τα φωτογραφικά λευκώματα: Πρόσωπα μιας εικοσαετίας (Ερμής, Αθήνα 1998), Λογοτεχνικό μηνολόγιο (Μεταίχμιο, Αθήνα 2003).
Έχει μεταφράσει τα εξής βιβλία: Μαξ Φρις, Ανδόρρα· Τόμας Μαν, Τόνιο Κρέγκερ· Ρόμπερτ Μούζιλ, Οι αναστατώσεις του οικότροφου Ταίρλες, Το μαγεμένο σπίτι – Η Γκρίτζα· Πέτερ Χάντκε, Ηαγωνία του τερματοφύλακα τη στιγμή του πέναλτι, Λάθος κίνηση, Η ώρα της αληθινής αίσθησης· Τόμας Μπέρνχαρντ, Μπετόν (Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης 1997), Ο μίμος των φωνών· Βίλχελμ Μύλλερ, Το χειμωνιάτικο ταξίδι· Αντρέι Ταρκόφσκι, Μαρτυρολόγιο· Αντόν Τσέχωφ, Τρεις αδελφές· Άρτουρ Σνίτσλερ, Φυγή στο σκοτάδι· Κλάους Μαν, Λούντβιχ, Ομοφυλοφιλία και φασισμός· Ελίας Κανέττι, Ηάλλη δίκη· Ρότζερ Σάττακ, Από τη μεριά του Προυστ· Γκέοργκ Μπύχνερ, Λεντς· Λούντβιχ Τηκ, Ο Ξανθός Έκμπερτ – Το Ρούνενμπεργκ (Βραβείο Μετάφρασης ΕΚΕΜΕΛ 2007)· Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Επιστολές σε έναν νεαρό ποιητή (Βραβείο Μετάφρασης ΕΚΕΜΕΛ 2011) και το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης Εκκλησιαστής.

H Mένη Kανατσούλη αποφοίτησε από το Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε τις διδακτορικές της σπουδές στο Παρίσι, στην École des Hautes Études en Sciences Sociales. Είναι καθηγήτρια παιδικής λογοτεχνίας. Aπό το 1988 διδάσκει στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Tμήμα Eκπαίδευσης και Aγωγής στην Προσχολική Hλικία του Πανεπιστημίου Aθηνών (2001-07) και σήμερα στο Tμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΑΠΘ. Είναι μέλος στις εξής επιτροπές βράβευσης παιδικών βιβλίων: Διαβάζω, Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, Κρατικού Βραβείο Παιδικού Βιβλίου (Ελλάδας και Κύπρου). Oι επιστημονικοί της προβληματισμοί στρέφονται κυρίως σε ζητήματα ιδεολογίας του παιδικού βιβλίου, όπως το φύλο στην παιδική λογοτεχνία ή η σχέση ελληνικότητας και πολυπολιτισμικότητας. Είναι συγγραφέας των: Ο μεγάλος περίπατος του γέλιου. Το αστείο στην παιδική λογοτεχνία (1993), Εισαγωγή στη θεωρία και κριτική της παιδικής λογοτεχνίας (1997, 2002), Πρόσωπα γυναικών στην παιδική λογοτεχνία (1997), Iδεολογικές διαστάσεις της παιδικής λογοτεχνίας (2000), Aμφίσημα της παιδικής λογοτεχνίας. Aνάμεσα στην ελληνικότητα και την πολυπολιτισμικότητα (2002), Ο ήρωας και η ηρωίδα με τα χίλια πρόσωπα. Νέες απόψεις για το φύλο στην παιδική λογοτεχνία (2008). Συν-συγγραφέας μαζί με Mitakidou – Manna του: FolktalesfromGreece. ATreasureofDelights (2002), έχει συν-μεταφράσει το: Πίτερ Xαντ, Kριτική, Θεωρία και Παιδική Λογοτεχνία (2000) και είχε τη συν-επιμέλεια των: ΤΕΠΑΕ 09, Σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις στην προσχολική και την πρώτη σχολική εκπαίδευση (2010) και Σύγχρονη εφηβική λογοτεχνία. Από την ποιητική της εφηβείας στην αναζήτηση της ερμηνείας της (2010). Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.

Η Ιωάννα Καρατζαφέρη έχει επανειλημμένα αναφερθεί στη γραφή σαν τη δεύτερη λειτουργία της ύπαρξής της μετά την αναπνοή της.
Η πρώτη της εμφάνιση στη λογοτεχνία έγινε με το βιβλίο της Επιπλωμένα δωμάτια, πριν από πενήντα χρόνια, το 1962, και τον επόμενο χρόνο, 1963, έλαβε το Β’ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος.
Από τότε και μέχρι τώρα δεν έλειψε από τη λογοτεχνική παραγωγή του τόπου μας, εκτός από τα χρόνια 1967-1974, που είχε καταργηθεί η Δημοκρατία, ενώ συνέχισε τη γραφή της στον εβδομαδιαίο Ελληνικό Ταχυδρόμο –ο οποίος εκδιδόταν στο Μόντρεαλ του Καναδά–, με την επιφυλλίδα της «Επικαιρότητες».
Στο τελευταίο της αυτοβιογραφικό βιβλίο, Ο Τόπος μου είναι παντού, η συγγραφέας δίνει έναν ολοκληρωμένο τρόπο ζωής, που ακολουθούσε τις πεποιθήσεις της καθώς εξελίσσονταν, λέξη τη λέξη, φράση τη φράση, παράγραφο την παράγραφο, σελίδα τη σελίδα, όπως λέει η ίδια.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1987 ανήκει στην εκπαιδευτική οικογένεια ενεργά. Παράλληλα ασχολήθηκε με την καταγραφή, παρουσίαση και προώθηση του Ελληνικού Θεάτρου Σκιών συνεργαζόμενη με το Ε.Λ.Ι.Α., διοργανώνοντας εκθέσεις, συνέδρια και εκδόσεις. Με το βιβλίο η σχέση της είναι μακρόχρονη είτε σαν αναγνώστρια, είτε σαν αρθρογράφος, είτε σαν επιμελήτρια.

Ο Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Διευθύνει τις εκδόσεις Ιωλκός από το 1996. Παράλληλα είναι επιμελητής εκδόσεων και υπεύθυνος γνωστών ιστορικών και λογοτεχνικών σειρών βιβλίων. (Περισσότερα) = http://www.biblionet.gr/author/44676

Η Μαρία Κοτοπούλη γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε θέατρο στη σχολή Πέλου Κατσέλη και στο Ινστιτούτο Θεάτρου της Σορβόννης. Παρακολούθησε τα μαθήματα του Θεάτρου των Εθνών και την τάξη υποκριτικής στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού.
Έχει συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά Νέα Πορεία, Εντευκτήριο, Φηγός, Ρασίν (Ελληνογαλλικό), Πόρφυρας, Φιλολογική Πρωτοχρονιά, Λέξη, Ελί-τροχος, ΕΝΕΚΕΝ, καθώς και με το Γ’ Πρόγραμμα και το Φεστιβάλ Αθηνών στο αφιέρωμα για τον Διονύσιο Σολωμό και τον Ρήγα Φεραίο.
Από το 2000 κρατά τη στήλη «Με την αίσθηση του ακροατή» στο λογοτεχνικό περιοδικό Έρευνα των Εκδόσεων Ιωλκός. Συνεργάζεται επίσης με τον Μουσικό Τόνο του Ωδείου Φίλιππος Νάκας και με τις ιστοσελίδες Παραθέματα λόγου, www.parathemata.com, όπου συνεχίζει τη στήλη «Με την αίσθηση του ακροατή», και www.lexima.gr.
Έργα της είναι: Το μυθικό ταξίδι της Γης, Τα μαγικά δώρα του Διονύσου, Για του Αλέξανδρου τη χάρη, Χωρίς ωράριο στα όνειρα από τις Εκδόσεις Καστανιώτη και Variation από τις Εκδόσεις Ιωλκός.

Ο Γιώργος Λίλλης γεννήθηκε στη Γερμανία το 1974. Ένα χρόνο αργότερα με την οικογένειά του εγκαθίσταται στην Ελλάδα. Στην αρχή στην Αθήνα και μετά στο Αγρίνιο, τόπο καταγωγής του, μέχρι την επιστροφή στη Γερμανία το 1996 όπου ζει και εργάζεται από τότε. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά κι έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά και ανθολογίες του εξωτερικού. Μεταφράσεις, ποιήματα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί και σε διάφορα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά (Ποίηση, Μανδραγόρας, Δέντρο, Ακτή, Γραφή). Επιμελείται ραδιοφωνικές εκπομπές στη Γερμανία στις οποίες παρουσιάζει Έλληνες ποιητές και μουσικούς (μεταξύ άλλων τους Νίκο Καββαδία, Νικόλα Άσιμο και Μίκη Θεοδωράκη). Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Βισλάβα Σιμπόρσκα, Έριχ Φριντ, Λι Τάι Πε καθώς και Ινδιάνους ποιητές.
Έργα του:Μικρή διαθήκη (ποιήματα, 2012), Ίχνη στο χιόνι (μυθιστόρημα, 2012) Τα όρια του λαβυρίνθου (ποιήματα, 2008), Στο σκοτάδι μετέωρος (ποιήματα, 2003), Η χώρα των κοιμώμενων υδάτων (ποιήματα, 2001), Το δέρμα της νύχτας (ποιήματα, 1999).

Η Μπελίκα Κουμπαρέλη (Belica-Antonia Kubareli) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Στην Ελλάδα σπούδασε θέατρο στη Σχολή Καρόλου Κουν και μετάφραση στο Βρετανικό Συμβούλιο. Στην Αγγλία πήρε διδακτορικό στην κοινωνιολογία (Bradford, 1996) και μάστερ στη λογοτεχνία και τη δημιουργική γραφή (Lancaster 2009). Έκανε εξειδίκευση στο editing μυθιστορήματος. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το 1987 πήρε το Β’ βραβείο νεοεμφανιζόμενων θεατρικών συγγραφέων του ΥΠ.ΠΟ. για το έργο της Οι αντίπαλοι, το 1989 το Α’ βραβείο της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος για το διήγημά της Αυλαία, ενώ το 1993 το διήγημά της Το ραμμένο μου βραβεύτηκε στο διαγωνισμό του περιοδικού Ρεύματα και το 2007 το βιβλίο της Η καλύτερη του κόσμου βραβεύτηκε ως θεατρικό στο θέατρο «Τόπος Αλλού». Έχει γράψει έξι μυθιστορήματα και έχει μεταφράσει περίπου 80 βιβλία για διάφορους εκδοτικούς οίκους. Επίσης μετέφρασε στα αγγλικά το βιβλίο του Παπαδιαμάντη Τα ρόδινα ακρογιάλια με επιχορήγηση της Ακαδημίας Αθηνών. Διδάσκει δημιουργική γραφή και κάνει editing μυθιστορημάτων.

Η Ελένη Λιντζαροπούλου γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1962. Σπούδασε θεολογία, θεατρική εμψύχωση, δημόσιες σχέσεις & διοίκηση στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Για περισσότερο από μια δεκαπενταετία ασχολήθηκε με το ερασιτεχνικό θέατρο ερμηνεύοντας ευρεία γκάμα ρόλων, από τη Νένα στον Ερωτόκριτο και τη Μάνα στο Ματωμένο Γάμο, ως τη Σεραφίνα στο Τριαντάφυλλο στο στήθος, τη Μήδεια του Μποστ και την Μπερνάρντα Άλμπα. Εργάστηκε ως εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού και είναι υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων στο Δήμο Κορυδαλλού. Στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής έρευνας, ασχολήθηκε με την ανίχνευση των θρησκευτικών στοιχείων στο έργο σύγχρονων Ελλήνων ποιητών. Έχει γράψει, διασκευάσει και σκηνοθετήσει θεατρικά έργα και παραμύθια για παιδιά, ασχολείται με τη λογοτεχνική κριτική και αρθρογραφεί στο διαδίκτυο.Η πρόσφατη ποιητική της συλλογή, Ο Πίθος των Γυναικών, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις των Φίλων και η τελευταία ιστορία της για μικρά και μεγάλα παιδιά, Ο Βασίλης κι ο Αι Βασίλης, από τις εκδόσεις Παρρησία.

Ο Αλέξιος Μάινας (e-mail: alexios.mainas@gmail.com) έχει ελληνογερμανική καταγωγή (πατέρα Έλληνα με καταγωγή από τη Σαντορίνη, και μητέρα Γερμανίδα με καταγωγή από την Κολωνία). Γεννήθηκε στις 29.2.1976 στην Αθήνα και μεγάλωσε από το 1980 στον Δήμο Παπάγου. Σπούδασε Φιλοσοφία στη Βόννη και ασχολείται με τη μετάφραση, την παρουσίαση ποιητών στον γερμανόφωνο χώρο και τη διδασκαλία της γλώσσας.

Έχει επιμεληθεί τη γερμανική μετάφραση των ποιημάτων του Καβάφη (Romiosini, 2009), ποιήματα του οποίου μετέφρασε εκ νέου για ελβετικό εκδοτικό οίκο (Verlag an der Friedensgasse, 2015). Γράφει ποίηση, διήγημα και δοκίμιο και στις δύο γλώσσες. Πρώτες δημοσιεύσεις σε περιοδικά έκανε το 1994. Έχει κάνει απαγγελίες, παρουσιάσεις και εισηγήσεις σε δεκάδες εκδηλώσεις σε Ελλάδα, Γερμανία και Αυστρία. Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύει περισσότερο στα ελληνικά: σε λογοτεχνικά περιοδικά, εφημερίδες και στο ραδιόφωνο. Σε ποίημά του στηρίχτηκε η ταινία μικρού μήκους Πρωταπριλιά. Μεμονωμένα ποιήματα και διηγήματά του έχουν μεταφραστεί, εκτός από τα γερμανικά, στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα ισπανικά, και έχουν συμπεριληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες, π.χ. στην αγγλόφωνη ανθολογία νεότερης ελληνικής ποίησης: Futures: Poetry of the Greek Crisis (Penned in the Margins, 2015), στην ανθολογία διηγημάτων «Ιστορίες Μπονζάι» (εκδ. Γαβριηλίδης, 2014), στην ανθολογία διηγημάτων Bewegt / Εν κινήσει (Größenwahn Verlag, 2010), στην Ανθολογία ποιητικών διαλόγων (εκδ. Γκοβόστης, 2015), κλπ.

Η ποιητική συλλογή του Το περιεχόμενο του υπόλοιπου (εκδ. Γαβριηλίδης, 2011) ήταν υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα, για το αντίστοιχο βραβείο του περιοδικού «Διαβάζω», και βραβεύτηκε στο Συμπόσιο Ποίησης στο πανεπιστήμιο Πατρών το 2012. Πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι Το ξυράφι του Όκαμ (εκδ. Μικρή Άρκτος, 2014). Προσεχώς θα εκδοθεί η ποιητική συλλογή του Ο διαμελισμός του Αδάμ.

Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαογράφος και φιλόλογος Μ. Γ. Μερακλής γεννήθηκε το 1932 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γοτίγγης της Γερμανίας, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής λαογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του οποίου διετέλεσε και πρύτανης (1981-1982). Στο χρονικό διάστημα 1990-1999 δίδαξε το ίδιο αντικείμενο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ύστερα από μετάκληση. Είναι προεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και χρημάτισε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Έχει εκδώσει βιβλια αναφερόμενα στη λαογραφία και τη (νεοελληνική κατεξοχήν) φιλολογία και έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα σχετικά με τα δύο αυτά αντικείμενα.

Η Χαριτίνη Μαλισσόβα γεννήθηκε και κατοικεί στο Βόλο. Έχει σπουδάσει Παιδαγωγικά και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Το 2011 έγραψε το πρώτο παραμύθι με θέμα την κρίση και ήρωες τις Νεράιδες,τους Πρίγκιπες του Χειμώνα και το ζωηρό Ξωτικό, με τίτλο Μια Παραμονή Πρωτοχρονιάς που το διασκεύασε σε θεατρική μορφή. Από τότε ακολούθησαν άλλα δύο θεατρικά, Το πιο σοβαρό πρόβλημα του Αϊ-Βασίλη" και το   Είμαστε όλοι μια αγκαλιά, με τους ίδιους ήρωες σε νέες περιπέτειες καθώς και το παραμύθι Μια μέρα στο βυθό. Όλα τα παραμύθια της δραματοποιούνται από τους μαθητές κι έχουν παρουσιαστεί σε σχολικές γιορτές.

Από το 2013 συνεργάζεται με την εφημερίδα «Θεσσαλία» της Μαγνησίας στην οποία διατηρεί στήλη όπου δημοσιεύονται κριτικές της και άρθρα αλλά και ρεπορτάζ για το βιβλίο, τον κινηματογράφο και την εκπαίδευση, ενώ έχει φιλοξενήσει σε συνεντεύξεις  λογοτέχνες και εικαστικούς.

Συνεργάζεται με το portal kifisia-life, ενώ από το 2011 διατηρεί το ιστολόγιο Δια-λόγου διαδρομές (haritinicom.blogspot).

Ο Εμμανουήλ Μαυρομμάτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Σπούδασε στη Γαλλία με υποτροφία του Γαλλικού Κράτους. Σπουδές: Licence ès Lettres, Maîtrise à Quatre Certificats Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Licence ès Lettres, Maîtrise, DEA, Αρχαιολογίας και Ιστορίας Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού-Σορβόννη ΙV. Απόφοιτος Μουσειολογίας της Σχολής του Λούβρου. Διδάκτωρ της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργαστεί ως εθνικός επίτροπος της Ελλάδας στην Biennale της Βενετίας το 1980 και το 1988, στην Biennale του Παρισιού το 1982 και της Αλεξάνδρειας το 1998. Έχει οργανώσει μεγάλο αριθμό από εκθέσεις σύγχρονης ελληνικής και ευρωπαϊκής τέχνης στην Ελλάδα και στη Γαλλία, και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και σε συλλογικές εκδόσεις. Επιλογή από βιβλία: Δημήτρης Γαλάνης (Διδακτορική Διατριβή, 1983), Μορφοπλαστικές και τεχνικές αναζητήσεις της ελληνικής χαρακτικής, 1882-1982 (Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, Ρόδος, 1983), Τα προλεγόμενα της ανάλυσης – Συστήματα σύγχρονης τέχνης (Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1993). Καθηγητής Ιστορίας της Νεότερης και της Σύγχρονης Τέχνης στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1985 έως το 2002. Το 1992 τιμήθηκε από το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού με το παράσημο του Chevalier des Arts et des Lettres.

Ο Κωνσταντίνος Μπούρας είναι συγγραφέας 25 εκδοθέντων βιβλίων στην ελληνική και τη γαλλική γλώσσα. Ως κριτικός λογοτεχνίας και θεάτρου έχει αρθρογραφήσει στην Ελευθεροτυπία, καθώς και σε λογοτεχνικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, περιοδικά. Ως μεταφραστής και επιμελητής βιβλίων σχετικών με την αρχαία Ελλάδα έχει συνεργαστεί με τους εκδοτικούς οίκους «Αρμονία», «Πατάκη» και «Σαββάλα». Το αρχαίο δράμα είναι βασικός άξονας του συγγραφικού και θεωρητικού του ενδιαφέροντος. Είναι αριστούχος τού Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (1994), κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου D.E.A. Paris III – La nouvelle Sorbonne στο θέατρο και στις τέχνες του θεάματος, και διπλωματούχος μηχανολόγος μηχανικός του Ε.Μ.Π. (1985), επάγγελμα το οποίο ασκεί συνεχώς και αδιαλείπτως, παράλληλα με την εντατική συγγραφική του ενασχόληση.

Ο Σιδέρης Ντιούδης γεννήθηκε στα Γιαννιτσά το 1976. Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία και εργάζεται στο χώρο του βιβλίου. Συμμετείχε σε πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης και απέσπασε επαίνους και βραβεία. Ποίηση του έχει συμπεριληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες, περιοδικές εκδόσεις καθώς και σε ιστοσελίδες. Έχει συνεργαστεί κατά καιρούς με διάφορα περιοδικά («Υποβρύχιο», «Index», «Sonic») και εφημερίδες ως βιβλιοκριτικός. Αποτέλεσε μέλος της συντακτικής ομάδας του ηλεκτρονικού λογοτεχνικού περιοδικού «Λέξημα» (www.lexima.gr)και συνδιαχειρίζεται το blog www.humantraffic.gr.  
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Ελεύθερη Πτώση (Εκδόσεις Φιλόγραφο, 2006) και Η Βραδυπορία της Στιγμής (Εκδόσεις Αιώρα, 2011).

Η Τίνα Πανώριου-Άγγλου γεννήθηκε στη Ν.Υόρκη και ζει στο Π.Ψυχικό. Τελείωσε τη Σχολή Μωραΐτη και έχει πτυχίο Αγγλικής Φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1981 εργάζεται ως πολιτιστική συντάκτρια στις εφημερίδες Έθνος, Ειδήσεις, Εβδόμη και στα περιοδικά Ένα, Και, Επίκαιρα, Τηλέραμα, Penthouse. Στην τηλεόραση δούλεψε στο παιδικό τμήμα της ΕΡΤ, έκανε αρχισυνταξία σε σειρά εκπομπών της ΕΤ1, καθώς και στο Κανάλι 5. Η τηλεταινία της Το όνομά μου είναι Άσαντ, που προβλήθηκε από την ΕΤ1, διαγωνίστηκε στο Φεστιβάλ Δράμας. Την περίοδο 1995-1996 έκανε προσωπική εκπομπή στον σταθμό SEVENX με τίτλο «Από στόμα σε στόμα». Στο ραδιόφωνο έχει εργαστεί στο Κανάλι 1 του Πειραιά και στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Από το 1993 έως τον Ιούνιο του 2013, όταν και έκλεισε η ΕΡΤ, εργαζόταν στη Ραδιοτηλεόραση (εξώφυλλα, πολιτιστικές/τηλεοπτικές συνεντεύξεις, κριτική τηλεόρασης), ενώ τα τελευταία έξι χρόνια έγραφε το δισέλιδο του βιβλίου με βιβλιοπαρουσιάσεις, αλλά κυρίως με συνεντεύξεις των επιφανέστερων Ελλήνων συγγραφέων τόσο στο περιοδικό, όσο και στον ιστότοπο της Δημόσιας Τηλεόρασης. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ.

Ο Χρίστος Παπαγεωργίου γεννήθηκε το 1954 στο Βόλο. Εγκατέλειψε τις σπουδές του και εργάστηκε ως βιβλιοπώλης, κριτικός της λογοτεχνίας και διορθωτής κειμένων. Δημοσίευσε οκτώ ποιητικές συλλογές, ενώ έγραψε περί τις χίλιες κριτικές. Υπήρξε συνεκδότης του βραχύβιου περιοδικού Σχήμα Λόγου. Ποιήματά του συμπεριλήφθηκαν σε πολλές ανθολογίες και μεταφράστηκαν στα γερμανικά, τα αγγλικά, τα ισραηλινά, τα γαλλικά και τα ιταλικά. Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Αυγή της Κυριακής και Μακεδονία, ενώ γράφει για τα εγκυρότερα λογοτεχνικά περιοδικά του κέντρου και της περιφέρειας.

Η Παναγιώτα (Τούλα) Ρεπαπή γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποχώρησε από την Ολυμπιακή Αεροπορία, έχοντας επί σειρά ετών τους βαθμούς της chief cabin crew και senior check hostess σε όλους τους τύπους των αεροσκαφών. Παράλληλα, ήταν εισηγήτρια Σεμιναρίων Ψυχολογίας για την Ανάλυση της Συμπεριφοράς και Επικοινωνίας προς τους συναδέλφους της. Τις μεταπτυχιακές της σπουδές σε MBA στο μάρκετινγκ τις έκανε στο γαλλικό πανεπιστήμιο École Supérieure de Commerce et de Management και έγινε σύμβουλος μάρκετινγκ των μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών σε ιδιωτικό κολέγιο. Ταυτόχρονα είναι συγγραφέας:
Χρονολογία κοινή, Εκδόσεις Δελφίνι, 1995.
Ένα κομμάτι ουρανού, Εκδόσεις Λιβάνη, 2007, συλλογικό έργο για τα 50 χρόνια της Ο.Α.
Μεγάλες ιστορίες, μικρές και Η Νουνά μου η πατερίτσα, προς έκδοση.
Με την κριτική βιβλίων ασχολείται από το 1997 και τα κείμενά της έχουν φιλοξενηθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Νέα Εστία, Διαβάζω, INDEX. Στον ιστότοπο diavasame ήταν συντάκτρια βιβλιοκριτικής από την έναρξή του μέχρι τον Φεβρουάριο του 2014. Ταυτόχρονα, τα τελευταία χρόνια έγραφε την «7η Αίσθηση», στήλη που αφορούσε τον κινηματογράφο. Έχει δύο παιδιά.

Η Ελένη Σαραντίτη γεννήθηκε στη Νεάπολη Λακωνίας, αλλά από δεκαοκτώ ετών ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έμαθε βιβλιοθηκονομία στην Εθνική Βιβλιοθήκη κοντά στον Ευάγγελο Φωτιάδη και αγγλικά στο κολλέγιο Saint Godrigs, στο Λονδίνο και εργάστηκε στο δημόσιο (ΟΑΕΔ). Παράλληλα τυπώνεται το πρώτο της βιβλίο, μια συλλογή διηγημάτων. Επίσης άρχισαν να δημοσιεύονται κείμενά της σε εφημερίδες όπως: Τα Νέα, Το Βήμα, Καθημερινή, Ριζοσπάστης κ.ά., ενώ για είκοσι πέντε χρόνια υπήρξε τακτική συνεργάτιδα της Ελευθεροτυπίας στη σελίδα του βιβλίου. Ακόμα, δίδαξε παιδική λογοτεχνία στη Λεόντειο Σχολή και επί σειρά ετών ήταν αναγνώστρια σε μεγάλο εκδοτικό οίκο. Το εφηβικό βιβλίο της Κάποτε ο κυνηγός απέσπασε τον Έπαινο της ΟΥΝΕΣΚΟ στον παγκόσμιο διαγωνισμό νεανικής λογοτεχνίας (1997) με θέμα την ανοχή και την κατανόηση ανάμεσα στους λαούς. Το ίδιο βιβλίο τιμήθηκε με το βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, ενώ έλαβε επίσης το Κρατικό Βραβείο. Το μυθιστόρημά της Ποθητή, χρόνια σαν τη φωτιά τιμήθηκε με το βραβείο μυθιστορήματος της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων. Από τα βιβλία της τρία έχουν γίνει σίριαλ (με γνωστότερο τον Κήπο με τ' αγάλματα), ενώ διηγήματά της έχουν μεταφραστεί σε τέσσερις γλώσσες (γερμανικά, δανέζικα, αγγλικά, σουηδικά). Έχει συνεργαστεί με το ραδιόφωνο και με την τηλεόραση σε εκπομπές βιβλίου. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί δεκαέξι βιβλία της. Το ιστορικό μυθιστόρημά της Ο κάβος του Αγίου Αγγέλου ήταν υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο 2000. Το 2011 τιμήθηκε με το βραβείο Πηνελόπης Δέλτα για την προσφορά της στο παιδικό βιβλίο και την ίδια χρονιά το βιβλίο της Η καλεσμένη των Χριστουγέννων ήταν υποψήφιο για τα βραβεία του περιοδικού Διαβάζω.

Άλλα έργα της Ε.Σ.

Μορφές (εξαντλημένο), διηγήματα

Τα δέντρα που τα λένε Ντίβι-Ντίβι, διηγήματα

Όταν φύγαμε, μυθιστόρημα            

Καρδιά από πέτρα – 12 ιστορίες με ταξίμετρο, διηγήματα

Ο κάβος του Αγίου Αγγέλου, μυθιστόρημα

Ποθητή – Χρόνια σαν τη φωτιά, μυθιστόρημα

Ο δρόμος της Γοργόνας, μυθιστόρημα

Γυναίκα με τριαντάφυλλο, διηγήματα

Η θυσία, μυθιστόρημα για παιδιά και νέους

Οι θεατρίνοι, διηγήματα

Αχ! οι φίλοι μου, μυθιστόρημα

Ιόλη ή τη νύχτα που ξεχείλισε το ποτάμι, μυθιστόρημα

Ο κήπος με τ' αγάλματα, μυθιστόρημα

Κάποτε ο κυνηγός, μυθιστόρημα

Η νύχτα με τον ήλιο, ιστορία των Χριστουγέννων

Η καλεσμένη των Χριστουγέννων

Κείμενα της Ελένης Σαραντίτη υπάρχουν στο Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων της Ε' και Στ' Δημοτικού, καθώς και στα Νέα Ελληνικά των Τεχνικών και Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων (Α' τάξη). Στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' Γυμνασίου, οι μαθητές διδάσκονται απόσπασμα από το νεανικό μυθιστόρημά της Κάποτε ο κυνηγός.

Η Πέρσα Σούκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Κατάγεται από την Άρτα και είναι κόρη του μουσικοσυνθέτη Τάκη Σούκα. Σπούδασε πιάνο και φωνητική στο Ελληνικό Ωδείο και είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής Αθηνών Γιώργου Θεοδοσιάδη. Έχει εργαστεί στην τηλεόραση παρουσιάζοντας τις Μουσικές συναντήσεις στη ΝΕΤ και παίζοντας σε δραματικές σειρές στον ANT1 και στην ET1. Τραγούδησε σε διάφορες μουσικές σκηνές και κυκλοφόρησε το πρώτο της CD Μ’ ένα ονειροπλάνο σε δικούς της στίχους και μουσική. Στον τελευταίο δίσκο του Στέλιου Καζαντζίδη Τραγουδώ συμμετείχε γράφοντας στίχους στο τραγούδι «Σήμερα». Έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο, στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου. Συμμετείχε στο CD Αψέντι μαζί με τους Λένα Αλκαίου, Γεράσιμο Ανδρεάτο, Βασίλη Παπακωνσταντίνου και Θεοδώρα Τζίτα ερμηνεύοντας δύο τραγούδια. Κυκλοφόρησε το πρώτο της νεανικό μυθιστόρημα με τίτλο Musicarton – Ο Ρωμανός και το μυστήριο της Ονειρίας από τις εκδόσεις Ηλιοτρόπιο.

Ο Απόστολος Σπυράκης γεννήθηκε το 1968 στη Νικήσιανη Καβάλας και από το 1987 ζει κι εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε το Α.Π.Θ. και τα τελευταία 15 χρόνια απασχολείται ως καθηγητής Αγγλικών στην ιδιωτική εκπαίδευση. Έχει μελετήσει λογοτεχνία, θέατρο, κινηματογράφο και τέχνες. Η συλλογή διηγημάτων του με τίτλο Το φιλί κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ιωλκός. Ασχολείται συστηματικά με τη βιβλιοκριτική και, ως λάτρης της συγγραφής και της άμεσης επαφής με το κοινό, γράφει σταθερά στο προσωπικό του ιστολόγιο: speirakis.blogspot.gr. Παράλληλα, ετοιμάζει το υλικό για το επόμενο βιβλίο του.

Η Χρύσα Σπυροπούλου γεννήθηκε το 1957 στις Σέρρες. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων και Αγγλική Φιλολογία στην Αθήνα. Είναι Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων στην Αρκαδία. Ασχολείται με την κριτική βιβλίου και συνεργάζεται με εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά. Γράφει αστυνομικές ιστορίες και είναι μέλος της κριτικής επιτροπής του βραβείου για το ελληνικό μυθιστόρημα Athens Prize for Literature του περιοδικού (Δε)κατα. Το τελευταίο της βιβλίο είναι Το μυστήριο της Αίγινας, αστυνομική ιστορία για νέους.

Η Μάγδα Δ. Τσιρογιάννη κατάγεται από τη Μακρινίτσα στον Νομό Μαγνησίας. Τελείωσε το Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου, σπούδασε στην Πάντειο και δούλεψε στη Λέσχη του Δίσκου, στις Εκδόσεις Ζώδιο και στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Έχει έναν γιο, ζει στην Αθήνα, στον Βόλο και στη Μακρινίτσα, και έχει εκδώσει οκτώ βιβλία με ποιήματα και πεζά.

Ο Φίλιππος Φιλίππου γεννήθηκε στην Κέρκυρα το Δεκέμβριο του 1948. Από το 1968 έως το 1982, με μικρά ή μεγάλα διαλείμματα, ταξίδεψε ως μηχανικός σε ποντοπόρα πλοία. To πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1983 και το πρώτο του μυθιστόρημα, Το τέλος μιας περιπλάνησης, το 1987. Τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε το πρώτο του αστυνομικό, με τίτλο Κύκλος θανάτου, και ακολούθησαν τα: Το χαμόγελο της Τζοκόντας (1988), Το μαύρο γεράκι (1996), Αντίο Θεσσαλονίκη (1999) και Ο άντρας που αγαπούσαν οι γυναίκες (2009).Τα τρία από αυτά έχουν ως κεντρικό ήρωα το δημοσιογράφο Τηλέμαχο Λεοντάρη, ο οποίος στο πλαίσιο της δουλειάς του διερευνά υποθέσεις σκοτεινών εγκλημάτων. Ως συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας συμμετείχε με διηγήματα σε εφτά συλλογές, ενώ έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Τρία μυθιστορήματά του στηρίζονται στη ζωή υπαρκτών προσώπων: Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη (2003), Ο θάνατος του Ζορμπά (2007) και Ο ερωτευμένος Ελύτης (2011). Στην εργογραφία του περιλαμβάνονται επίσης η βιογραφία Κωνσταντίνος Θεοτόκης, σκλάβος του πάθους (2006) και η μελέτη-βιογραφία Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας (1996).

Η Ελένη Τσικριτέα-Χωρεάνθη γεννήθηκε στην Αγία Βαρβάρα Τριχωνίδας Αιτωλοακαρνανίας και τελείωσε το Γυμνάσιο Θηλέων Αγρινίου. Σπούδασε Παιδαγωγικά και μετεκπαιδεύτηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει ποίηση, πεζογραφία, δοκίμιο, κριτική βιβλίου, μετάφραση, διασκευές αρχαίων ελληνικών κειμένων. Συνεργάζεται με τα εγκυρότερα παιδαγωγικά και λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες της Αθήνας και της επαρχίας. Κείμενά της, ποιητικά και πεζά, έχουν συμπεριληφθεί στα βιβλία του Δημοτικού Η Γλώσσα μου. Είναι τακτικό μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Εργογραφία

Πεζογραφία: 7 βιβλία
Ποίηση: 15 βιβλία

Η Βερίνα Χωρεάνθη γεννήθηκε στον Πειραιά και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στο χώρο της λογοτεχνικής μετάφρασης από πολλές ξένες γλώσσες σε συνεργασία με μεγάλους εκδοτικούς οίκους και παράλληλα παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα ξένων γλωσσών και πληροφορικής. Αρθρογραφεί σε έντυπα και διαδικτυακά περιοδικά με κριτικές και παρουσιάσεις βιβλίων, μεταφράσεις, χρονογράφημα και πρωτότυπα λογοτεχνικά κείμενα. Ασχολείται επίσης με τη φωτογραφία, τα ψηφιακά πολυμέσα, τον σχεδιασμό τρισδιάστατων μοντέλων και γραφικών και το blogging. Έχει άριστη γνώση της αγγλικής και της ισπανικής γλώσσας και είναι επαρκής στα γαλλικά.

Η Μάριον Χωρεάνθη γεννήθηκε στη Χίο αλλά μεγάλωσε, σπούδασε και ζει στην Αθήνα. Για πολλά χρόνια εργάστηκε ως μεταφράστρια και εικονογράφος βιβλίων και περιοδικών, καθώς και ως καθηγήτρια ξένων γλωσσών. Τον τελευταίο καιρό ασχολείται με το σχεδιασμό ιστοσελίδων, τον προγραμματισμό, την ψηφιακή επεξεργασία εικόνας και τη μουσική και ηχητική επένδυση ταινιών, βιντεοπαιχνιδιών και θεάτρου. Από το 1999 κινείται στο χώρο της ανεξάρτητης μουσικής σκηνής με παράλληλα πειραματικά project και συνεργασίες με συνθέτες και συγκροτήματα από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Φτιάχνει επίσης κόμικς για μεγάλους, εξώφυλλα βιβλίων και μουσικών άλμπουμ και διαδικτυακά παιχνίδια γρίφων και εναλλακτικής πραγματικότητας. Έχει ως τώρα εκδώσει ένα μυθιστόρημα (Βρείτε την Ορτανσία, Καστανιώτης 2001) και δυο ποιητικές συλλογές (Η εξορία των Αρχαγγέλων, Ιωλκός 2005 και Μαύρος Καθρέφτης, Οι Εκδόσεις των Φίλων 2015).

H Λίτσα Ψαραύτη γεννήθηκε στη Σάμο. Τελείωσε το Πυθαγόρειο Γυμνάσιο και το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο στην Αθήνα. Εργάστηκε στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και στην Αμερικανική Πρεσβεία. Άρχισε να γράφει το 1980 και το έργο της γρήγορα αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε με πολλά βραβεία.

Κρατικό Βραβείο για το βιβλίο της Το χαμόγελο της Εκάτης το 1996.

Κρατικό Βραβείο για το βιβλίο της Η σπηλιά της γοργόνας το 2008.

Έπαινος Ακαδημίας Αθηνών για το βιβλίο Το αυγό της έχιδνας.

Αναγραφή του βιβλίου Το διπλό ταξίδι στον τιμητικό πίνακα «Pier Paolo Bergerio» του Πανεπιστημίου της Πάντοβα.

Αναγραφή του βιβλίου Τα δάκρυα της Περσεφόνης στον τιμητικό πίνακα της ΙΒΒΥ, της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα.

Ήταν υποψήφια για το Βραβείο Άντερσεν, το Νόμπελ λογοτεχνίας για παιδιά, το 2000.

Επίσης, ήταν υποψήφια για το διεθνές βραβείο «Άστριντ Λίντγκρεν» το 2007.

Πηγή έμπνευσης της συγγραφέως είναι η Ιστορία, οι προσωπικές της εμπειρίες, τα ταξίδια της –έχει ταξιδέψει σχεδόν σε όλο τον κόσμο– αλλά και η σημερινή πραγματικότητα. Βρήκε καινούριες τεχνικές για να αφηγηθεί τις ιστορίες της και η γραφή της διακρίνεται για την ποιότητα και το εύρος της φαντασίας, την επιτυχημένη μείξη πραγματικού και φανταστικού και για τα μηνύματα που στέλνει στα παιδιά γεμάτα αισιοδοξία, χαρά και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Κριτικοί και θεωρητικοί συμφωνούν ότι η προσφορά της Λίτσας Ψαραύτη είναι πολύ σημαντική και την κατατάσσουν ανάμεσα στις πιο αξιόλογες και δυναμικές παρουσίες στο χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά.

Έχει λάβει μέρος σε διεθνή συνέδρια, Αμερική, Ρωσία, κ.λπ. Επίσης, καλείται πολύ συχνά σε σχολεία και είναι ομιλήτρια σε πολιτιστικά γεγονότα, συνέδρια και παρουσιάσεις βιβλίων. Ήταν συμπαρουσιάστρια επί τέσσερα χρόνια στην τηλεοπτική εκπομπή «Οι δρόμοι της λογοτεχνίας» στην Τηλεόραση του 902. Είναι μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και μέλος του Δ.Σ. του περιοδικού Διαδρομές.