Patrick Mouratoglou: «Ο coach»

«Σκοτώστε τους εχθρούς σας με τις επιτυχίες σας, θάψτε τους με το χαμόγελό σας» είναι ένα από τα ρητά που ακολουθεί στη ζωή του ο Πατρίκ Μουράτογλου (Μουρατογκλού), ένας από τους καλύτερους προπονητές τένις στον κόσμο, που έχει προπονήσει διάσημους αθλητές, σαν τον Στέφανο Τσιτσιπά και τη Σερένα Γουίλιαμς, η οποία υπό την καθοδήγησή του κέρδισε έξι από τα δώδεκα Grand Slam, πολυάριθμους άλλους τίτλους και ετήσια πρωταθλήματα σε τρεις διαδοχικές χρονιές κι ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο – ένα σερί εκπληκτικό!

Η πορεία του δεν ήταν η πιο εύκολη. Κατ’ αρχάς, έπρεπε να αντιμετωπίσει τον αυταρχικό Έλληνα πατέρα του, που είχε μεταναστεύσει στη Γαλλία από την ηλικία των 13 χρονών και είχε γίνει ένας από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες της Γαλλίας. Κατόπιν, έπρεπε να πολεμήσει με τους εφιάλτες της εφηβείας του, που τον καταδίκασαν για πολλά χρόνια σε μια κατάσταση άθλια, όπως λέει ο ίδιος: «Στο λύκειο, οι συμμαθητές μου με πείραζαν και με έφτυναν στο πρόσωπο, εκμεταλλευόμενοι τον αδύναμο χαρακτήρα μου. Πάγωνα και δεν αντιδρούσα. Θύμωνα απίστευτα με τον εαυτό μου, φοβόμουν. Αισθανόμουν ανυπεράσπιστος, δειλός και ευάλωτος. Ο κόσμος αυτός δεν λυπόταν τους αδύναμους». Κι όταν βρήκε τον δρόμο του, έπρεπε να μάθει να συμβιώνει με το άγχος και τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις, να ανακάμπτει έπειτα από κάθε κρίση ανακαλύπτοντας ξανά τον κόσμο γύρω του.

Το βιβλίο είναι στην ουσία «η ιστορία επιτυχίας ενός αουτσάιντερ», η αφήγηση του ταξιδιού ενός ασθενικού παιδιού, ενός προβληματικού εφήβου, ενός νέου που απέτυχε στην ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία.

Καρπός όλων των αναζητήσεων και των εμπειριών του είναι το βιβλίο Ο coach, που γράφτηκε σε μια περίοδο κατάθλιψης, όταν ένιωθε ότι η φρενίτιδα που τον ωθούσε συνεχώς τον είχε πλέον εγκαταλείψει. Το βιβλίο είναι στην ουσία «η ιστορία επιτυχίας ενός αουτσάιντερ», η αφήγηση του ταξιδιού ενός ασθενικού παιδιού, ενός προβληματικού εφήβου, ενός νέου που απέτυχε στην ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία. Η συνταγή που προτείνει είναι σχετικά απλή: για να πετύχεις χρειάζεται σκληρή προπόνηση, για να γίνεις το νούμερο ένα πρέπει να είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις, να ξεχάσεις κάθε έννοια προσωπικής ζωής, να συγκεντρωθείς απόλυτα στον στόχο σου – κι αυτό είναι κάτι που ελάχιστοι μπορούν να δεχτούν. Βοήθησε να φτάσουν ψηλά πολλοί νέοι τενίστες, όπως ο Μάρκος Παγδατής, όμως τις πιο πολλές φορές εκείνοι εγκατέλειπαν επειδή είχαν κουραστεί, οι φιλοδοξίες τους είχαν ικανοποιηθεί, ένιωθαν ότι δεν επιθυμούσαν να δουλεύουν το ίδιο σκληρά κάτω από συνθήκες που τους φαίνονταν απάνθρωπες. Με τα χρόνια έμαθε να ξεχωρίζει εκείνες τις προσωπικότητες που μπορούσαν να πάνε μακριά κι επιπλέον συνειδητοποίησε τη σημασία της συναισθηματικής αποστασιοποίησης σε μια σχέση όπου δυο άνθρωποι έρχονται τόσο κοντά και η αμοιβαία εξάρτησή τους είναι σχεδόν ακραία, γι’ αυτό κι επιβάλλεται κάθε φορά να φροντίζεις να κρατάς τις αναγκαίες αποστάσεις.

pa mouratoglou22 Τα χρήματα και οι τίτλοι δεν ήταν ποτέ το κίνητρό του. Αυτό που τον ενδιέφερε πάντα ήταν να ανταποκρίνεται σε κάθε καινούργια πρόκληση και πέτυχε επειδή, όπως εξηγεί, έμαθε να προσαρμόζεται σε κάθε αθλητή που προπονεί και να δίνεται ολόψυχα στη δουλειά του. Όπως λέει: «Δεν έχω κάνει ποτέ τίποτα χωρίς να δώσω όλο μου το είναι. Και μάλλον δε θα το κάνω και ποτέ. Αυτή είναι η προσωπικότητά μου. Κάνω τα πάντα δίνοντας το εκατό τοις εκατό του εαυτού μου, αλλιώς δεν το κάνω καθόλου».