Δεν ήξερες ποιος ακριβώς είχε φυτέψει την καρυδιά στον κήπο. Για να είσαι ειλικρινής, δεν ήξερες καν αν υπήρχε όταν γεννήθηκες. Ή ποια στιγμή άρχισε να καρπίζει. Στην αρχή μάλιστα ούτε φαντάστηκες ότι μπορεί να εξελιχθεί σε πρόβλημα. Και δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για το πότε ξεκίνησε να αποτελεί πρόβλημα.

Σίγουρα ήταν ενοχλητικό ότι άρχισε να γεμίζει καρύδια η αυλή, εξαιτίας της υπερβολικής παραγωγής του δέντρου. Αλλά ακόμη κι όταν άρχισαν να βουλιάζουν τα πόδια σου μέσα στη λίμνη καρυδιών που δημιουργήθηκε στην αυλή, εσύ, απορροφημένος ποιος ξέρει σε τι, ξέχασες να δεις το πρόβλημα.

Όταν όμως το στρώμα καρυδιών έγλειψε τη βάση της εξώπορτας του σπιτιού, τότε συνειδητοποίησες ότι το πράγμα είχε φτάσει στο απροχώρητο. Επειδή, απλούστατα, ανοίγοντας την πόρτα είδες ότι οι, συμπαθέστατοι κατά τα άλλα, ξηροί καρποί μετατράπηκαν σε εισβολείς και καταληψίες του σπιτιού σου.

Το αξιοσημείωτο ήταν ότι οι συγκάτοικοί σου δεν ασχολήθηκαν καθόλου με το φαινόμενο, σαν να μην τους αφορούσε το γεγονός. Εσύ, από την άλλη, έβλεπες τα καρύδια να γεμίζουν το σπίτι και, όντας ανίκανος να τα πετάξεις στον δρόμο για να μετατρέψεις το πρόβλημά σου σε πρόβλημα άλλων, εκνευριζόσουν με την αδιαφορία των συγκατοίκων σου (άψογοι σε όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους), αλλά και την αδυναμία σου να λύσεις το πρόβλημα.

Μία από τις ιδέες σου ήταν να εκμεταλλευτείς την κατάσταση. Άρχισες να καλείς φίλους στο σπίτι, για να κεράσεις κανένα ουισκάκι. Αλλά, παραβλέποντας το γεγονός ότι κανείς δεν μπορούσε να φάει όλη την παραγωγή με ένα ουισκάκι (δυστυχώς οι φίλοι σου δεν ήταν αλκοολικοί) και ότι οι συγκάτοικοί σου (άψογοι σε όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους) αγόραζαν φιστίκια για το ουίσκι τους, είχες να αντιμετωπίσεις και το γεγονός ότι δεν ήταν όλα τα καρύδια υγιή, υπήρχαν και ορισμένα σκουληκιάρικα, τζούφια, χαλασμένα…

Τελικά, η λύση ήρθε εκ των ένδον. Όχι μέσα από το σπίτι, μέσα από σένα τον ίδιο. Ανήμπορος να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα, και με πλήρη συνείδηση της ανικανότητάς σου, αποφάσισες να δεχτείς την κατάσταση ως είχε: έπινες κανένα ουισκάκι με τους φίλους, ακόμη και με τους συγκατοίκους (στο κάτω της γραφής, ήταν άψογοι στις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους, βρε αδερφέ) κι έτρωγες και δωρεάν καρυδάκια (συμπαθέστατοι, κατά τα άλλα, ξηροί καρποί). Ε, κι αν εμφανιζόταν και κανένα σκουληκάκι στο σπίτι, δεν χάλασε κι ο κόσμος. Τώρα, αν η παραγωγή συνεχίσει να είναι τόσο μεγαλύτερη από την κατανάλωση, ώστε τα καρύδια να γεμίσουν το σπίτι εντελώς και να καταφέρουν να πετάξουν εσένα έξω, τότε θα δεις τι θα κάνεις…


Ο Σταύρος Χατζής είναι μεταφραστής ισπανόφωνης λογοτεχνίας.

Twitter