Μαρία Ρουσάκη: «Το μυστικό της κολλητής μου»

Στραβά ξυπνάει η ηρωίδα του τελευταίου βιβλίου της Μαρίας Ρουσάκη, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος. Στραβά, και τα πράγματα χειροτερεύουν. Κι όμως συνήθως ξυπνάει κεφάτη, σε αντίθεση με την αδελφή της, που παίρνει σε όλους τα αυτιά με την γκρίνια της.

Όλα φαίνονται άσχημα εκείνο το πρωινό. Ακόμα και το όνομά της. Νένη. Η συγγραφέας γνωρίζει πώς να μιλήσει με τη φωνή της νεαρής της πρωταγωνίστριας, εκφράζοντας την γκρίνια που όλα τα παιδιά κάποια στιγμή θα βγάλουν για οτιδήποτε, ειδικά μια μέρα που τα πράγματα φαίνεται ότι θα πάνε στραβά από το πρωί. «Συνήθως μ’ αρέσουν τα φιλιά της μαμάς. Όμως εκείνη τη μέρα με εκνεύρισε αφάνταστα. Σκούπισα το μέτωπό μου και σηκώθηκα με το ζόρι από το κρεβάτι». Και λίγο πιο μετά, το πρόβλημα είναι ότι στην γκρινιάρα την αδελφή της η μαμά τους δίνει ένα σωρό φιλιά, ενώ στην ίδια μόνο ένα και αυτό πεταχτό.

Πόσα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά στη ζωή ενός μικρού κοριτσιού; Από ό,τι δείχνει η μέρα της Νένης, αρκετά. Μα καλά, τόσο ωραία ονόματα μπορεί να βγάλει κανείς από τον συνδυασμό των ονομάτων των δύο γιαγιάδων, Νικολέτα-Ελένη, για ποιο λόγο θα έπρεπε να διαλέξουν οι γονείς της αυτό το φρικτό όνομα;

Η εικονογράφηση του Πέτρου Χριστούλια συμβάλλει στο να αντιληφθούμε την απελπισία ενός μικρού κοριτσιού που αντιμετωπίζει τόσα στραβά, όπως το να πατήσει μια τσίχλα με το που βγαίνει από το αυτοκίνητο. «Κόλλησε το παπούτσι μου στη φρεσκοπεταμένη τσίχλα κάποιου ανεγκέφαλου, ο οποίος, πρώτος, δεν γνώριζε τι σημαίνει σκουπιδοτενεκές, και δεύτερον, δεν γνώριζε πως πετώντας μια τσίχλα κάτω μολύνεται το περιβάλλον!» Η συγγραφέας δεν χρησιμοποιεί διδαχές, αρκεί η ενόχληση της ηρωίδας που έχει πατήσει την τσίχλα, μια τσίχλα, που όπως μουρμουρίζει θα χρειαστεί εκατοντάδες χρόνια για να απορροφηθεί από το έδαφος. Η αδελφή της όμως δεν της δίνει καμία σημασία. Αυτή δεν χρειάζεται να πατήσει τσίχλα για να αρχίσει να γκρινιάζει.

Η μέρα όμως θα τελειώσει και ευτυχώς που έχει το μυστικό της ημερολόγιο, το οποίο πάντα τη βοηθάει να παρηγορηθεί. Δεν έχει όμως μόνο το ημερολόγιο, έχει και μία κολλητή, που είναι πάντα δίπλα της όταν τη χρειάζεται. Και μια κολλητή μπορεί να κάνει πολλά. Όπως το να στέκεται κοντά της, για να της κρύβει το σκίσιμο από το παντελόνι.

Η Μαρία Ρουσάκη ξέρει πώς να δημιουργεί και να αυξάνει την αγωνία.

Και μια μέρα η κολλητή της θα της εκμυστηρευτεί ένα μεγάλο μυστικό. Ένα μυστικό που δεν θα πρέπει να πει πουθενά. Ακόμα κι αν τη βασανίσουν, ακόμα κι αν τη γαργαλήσουν, ακόμα και αν της τάξουν σοκολατόπιτα. Και αυτό το τελευταίο είναι το πιο δύσκολο. Γιατί τρελαινόταν για σοκολατόπιτα. Κι όμως, υποσχέθηκε ότι ακόμα και τότε το μυστικό θα ήταν ασφαλές μαζί της. Και τότε η Σωτηρία τής άνοιξε την καρδιά της και ήταν αλήθεια το μεγαλύτερο μυστικό που είχε ακούσει ποτέ.

Η Μαρία Ρουσάκη ξέρει πώς να δημιουργεί και να αυξάνει την αγωνία. Μπορεί να πάρει ένα οποιοδήποτε θέμα και να το κάνει μοναδικό, κρατώντας ισορροπία σε χιούμορ, αγωνία, ανάδειξη κοινωνικών και άλλων θεμάτων.

Η Νένη δεν θα μιλήσει σε κανέναν για το μυστικό της κολλητής της. Μόνο στο ημερολόγιό της. Από αυτό εξάλλου δεν κρύβει τίποτα. Για ασφάλεια, όμως, όταν ξεκινάει να γράφει «Η Σωτηρία μου είπε…» βάζει και το χέρι της μπροστά, καλού κακού, κρύβοντας τα γράμματα. «Δεν θα το μάθαινε κανείς. Της το είχα υποσχεθεί άλλωστε. Είμαστε κολλητές φίλες. Ώσπου όλα πήγαν ακόμα πιο στραβά».

Η άλλη μέρα δείχνει καλύτερη και ο αγαπημένος παππούς των κοριτσιών καταφτάνει με ένα δώρο. Και το δώρο κουνιόταν μέσα στο κουτί με τον κόκκινο φιόγκο και ξεπήδησε από αυτό. Τι ήταν όμως αυτό που βγήκε; «Αυτό το πλάσμα, ό,τι ήταν τέλος πάντων, πήδηξε μ’ ενθουσιασμό απ’ το κουτί κι όρμησε…» Και μπορεί η Νένη να ήθελε ένα σκυλάκι, αυτό όμως ήταν ο πιο άσχημος σκύλος που είχε δει ποτέ. Μέχρι και το γάβγισμά του δεν έμοιαζε με σκύλου. «Μέσα μου ήλπιζα πως η μαμά θα έλεγε όχι. Σκεφτόμουν πως ο παππούς θα έπαιρνε αυτό το κακάσχημο σκυλί στο σπίτι του και σ’ εμάς θα έφερνε ένα γλυκό, χνουδωτό, παιχνιδιάρικο σκυλάκι με αληθινό γάβγισμα».

Ο παππούς όμως δεν πήρε το σκυλί πίσω και όταν η Νένη πήγε να γράψει τα τελευταία γεγονότα στο ημερολόγιό της, όταν έβαλε το χέρι της κάτω από το κρεβάτι για να το βρει, δεν βρήκε τίποτα. Το μυστικό ημερολόγιο, αυτό στο οποίο είχε εμπιστευτεί το μυστικό της κολλητής της, είχε εξαφανιστεί. Τίποτα δεν θα μπορούσε να πάει τόσο στραβά! Μία πραγματική κολλητή όμως μπορεί να καταλάβει και να βοηθήσει. Μήπως όμως είναι πλέον η σειρά της Νένης να τη βοηθήσει; Μήπως ο τρόπος να τη βοηθήσει είναι να μιλήσει για το μυστικό αυτό; Ακόμα κι αν δεν τη γαργαλήσουν, βασανίσουν, ακόμα κι αν δεν της τάξουν σοκολατόπιτα.

Η Μαρία Ρουσάκη, μέσα από τη φιλία των δύο κοριτσιών, προβληματίζει τους νεαρούς αναγνώστες της για την ευθύνη που έχουμε όταν μας εμπιστεύονται ένα μυστικό, αλλά και για την ευθύνη να βοηθήσουμε τους φίλους μας, να msousk τους δείξουμε ότι μπορεί να υπάρχει και άλλος τρόπος να δει κανείς τα πράγματα. Δύσκολο να αναφερθεί κανείς στη μαεστρία με την οποία μιλάει για ένα σημαντικό θέμα η συγγραφέας, χωρίς να προδώσει το μυστικό. Το μυστικό όμως ανήκει στην κολλητή της και θα πρέπει η ίδια να καταλάβει εάν υπάρχει λόγος να το αποκαλύψει, και ίσως να νιώσει περήφανη για κάτι που νόμιζε ότι θα έπρεπε να κρύβει. Και όποιος θα ήθελε να μάθει το μυστικό αυτό, θα πρέπει να το αναζητήσει στις σελίδες του βιβλίου.