fbpx
Γιώργος Δουατζής: «Η μοιραία μετάφραση»

Γιώργος Δουατζής: «Η μοιραία μετάφραση»

Η μοιραία μετάφραση, όπως είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Γιώργου Δουατζή, είναι μια νουβέλα μικρής μάλλον έκτασης, που πλέκεται γύρω από τη ζωή και την ψυχοσύνθεση ενός ιδιαίτερα ενδιαφέροντα χαρακτήρα. Το ενδιαφέρον δεν προκύπτει, όπως ίσως θα περίμενε κανείς, από την ασυμβατότητά του με τους ανθρώπους της αληθινής ζωής, αλλά, αντίθετα, από την πλήρη αντιστοιχία του με αυτούς, από τις ρεαλιστικές, πραγματικές του διαστάσεις. Πρόκειται για έναν ήρωα που έρχεται αντιμέτωπος με μια σειρά από συνήθη διλήμματα και επιλογές, με ένα σύνολο από καταστάσεις οι οποίες θυμίζουν και ανακαλούν την πραγματικότητα πολλών ανθρώπων της εποχής και που έχουν να κάνουν με τις σπουδές, την επαγγελματική αποκατάσταση, την επιλογή συντρόφου, τον έγγαμο βίο, αλλά και με πιο ειδικά θέματα, όπως η σχέση του ανθρώπου με την τέχνη και ο τρόπος με τον οποίο την αντιλαμβάνεται και την αφήνει να καθοδηγεί και να προσδιορίζει τη ζωή του.

Ποτισμένο με βαθιά και οξεία αίσθηση του χιούμορ και γραμμένο σε ανάλαφρο, παιγνιώδη τόνο, το βιβλίο  προσφέρεται για μια απνευστί ανάγνωση.

Πιο συγκεκριμένα, ο πρωταγωνιστής, ένας άνθρωπος μεγάλης πια ηλικίας, ανακαλεί το παρελθόν για να σταθεί στην οικογενειακή πίεση που δέχτηκε να γίνει γιατρός, στη θεαματική του επίδοση στον έρωτα, κυρίως όμως στο κομβικό σημείο της γνωριμίας του με τη Βασίλω, μια κοπέλα που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα όταν διάβασε δύο ποιήματά της. Η συνέχεια και η πορεία, σαν προδιαγεγραμμένη από κάποιο χέρι, έφερε τον ήρωα στην αγκαλιά της Βασίλως αλλά και στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου αποφάσισε να σπουδάσει και να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Η πορεία και η εξέλιξη, λίγο-πολύ αναμενόμενη, φέρνει τον ήρωα προ εκπλήξεως, καθώς αυτός ανακαλύπτει ότι υπήρξε βυθισμένος σε μια τρομερή, σχεδόν τρομακτική πλάνη. Σε ένα από τα παιχνίδια που η ζωή ή, πιο σωστά, η λογοτεχνία παίζει στους ανθρώπους αφήνοντάς τους μετέωρους και αυταπατώμενους, να νομίζουν ότι γνωρίζουν, ότι ελέγχουν, ότι οριοθετούν, αλλά στην πραγματικότητα να είναι έρμαια μιας μοίρας –για να θυμηθούμε και το χαρακτηριστικό επίθετο του τίτλου– από τις πιο παράδοξες και ανατρεπτικές.

Ποτισμένο με βαθιά και οξεία αίσθηση του χιούμορ και γραμμένο σε ανάλαφρο, παιγνιώδη τόνο, το βιβλίο του Δουατζή προσφέρεται για μια απνευστί ανάγνωση και υπόσχεται μια παράλληλη με τον ήρωα διαδρομή, αλλά και μια δοκιμή αναμέτρησης με τον ίδιο τον εαυτό, τους εξαναγκασμούς και τις πρωτοβουλίες, τις πιέσεις και τις απελευθερώσεις στις οποίες όλοι οι άνθρωποι υπόκεινται. Από αυτή την άποψη, η εξιστόρηση μετατρέπεται σε μια αναζήτηση από πλευράς του αναγνώστη όλων εκείνων των στοιχείων που ενώνουν και ενοποιούν τους ανθρώπους πάνω στο βασικό σχήμα της έλξης και της άπωσης από τις νόρμες και τους επιβαλλόμενους από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον κανόνες, τις υπάρχουσες δεσμεύσεις. Πάνω απ’ όλα, όμως, αναδεικνύεται σε μια συνάντηση με την τέχνη και με τη δύναμη που αυτή έχει να αλλάζει τη ροή του βίου, να αλλάζει τον προσανατολισμό και να αποτελεί, ουσιαστικά, ένα ρήγμα ανάμεσα στον ά-τεχνο και τον έν-τεχνο εαυτό.

Η οπτική αυτή έχει ιδιαίτερη αξία και σημασία. Φανερώνει τη διάθεση του συγγραφέα να αναγνωρίσει στη λογοτεχνία τον ρόλο του ρυθμιστή της ζωής, μια υπέρτατη αξία και ένα σημείο αναφοράς για όσους είχαν τεντωμένες τις κεραίες τους να συλλάβουν το μήνυμα και τις επιταγές της. Και είναι τέτοιες αυτές οι τελευταίες που ωθούν τον άνθρωπο στην ανακάλυψη των μύχιων επιθυμιών, των ιδιαίτερων κλίσεων, των ταλέντων που μπορεί να έχει αναδεικνύοντας το «θέλω» σε μια δύναμη μεγαλύτερη από αυτήν του «πρέπει» ή του «ενδείκνυται». Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, ότι στην περίπτωση του ήρωα όλη αυτή η αλλαγή πραγματοποιείται όταν αυτός έρχεται σε επαφή με την ποίηση που, από τη φύση της, έχει την ιδιότητα να κεντρίζει το θυμικό του ανθρώπου καλώντας τον έπειτα σε μια συνειδησιακή αντίδραση, που τείνει να μετουσιωθεί σε πράξη και πρακτική ζωής. Έτσι, ακόμα κι όταν αυτός βιώνει τη διάψευση, τη ματαίωση, την απογοήτευση, η ποίηση και η λογοτεχνία μένουν πάντοτε ως κέρδος, ως πηγή δημιουργικότητας, ως μήτρα των πιο αγνών, των πιο αληθινών, των πιο έντονων και καταλυτικών αισθημάτων.

 

Η μοιραία μετάφραση
Γιώργος Δουατζής
Εκδόσεις Στίξις
56 σελ.
ISBN 978-618-5595-20-3
Τιμή €6,36
001 patakis eshop


 

Γιώργος Δουατζής
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Μιχαήλ Μητσάκης: «Αθηναϊκαί σελίδες»

Ο Μιχαήλ Μητσάκης αποτελεί μια ιδιαίτερη μορφή στα ελληνικά γράμματα, ο οποίος διαμορφώνεται αισθητικά σε μια γόνιμη πολιτιστικά περίοδο, όπου η αθηναϊκή κοινωνία πάσχιζε να αποκτήσει λογοτεχνική...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Μαντώ Μάκκα: «Αγκούσα»

Αγκούσα σημαίνει δυσφορία, δύσπνοια, πνιγμονή. Μοιάζει σαν ηχητική λέξη, ο ήχος όταν βγαίνει από μέσα μας το αγκομαχητό, ο αναστεναγμός, από μια στενή δίοδο που τον εμποδίζει. Μπορεί αυτή η δυσφορία να προέρχεται...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Κωνσταντίνος Δομηνίκ: «Κακό ανήλιο»

Δεύτερο βιβλίο για τον νεότατο πεζογράφο Κωνσταντίνο Δομηνίκ, μια συλλογή διηγημάτων η οποία κινείται στον χώρο του μαγικού ρεαλισμού, δοσμένη με πολύ μεγάλες δόσεις παραμυθιακoύ χαρακτήρα ύφους και...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.