Φωτογραφία: Αλέξιος Μάινας

Σινικό

Μέλισσες
κατά μήκος του Σινικού Τείχους
λειτουργούν σαν το συναίσθημα
νεαροί αντάρτες στο χαρούμενο αίμα
ο χυμός τους έχει τελειώσει
όμως πετάνε πάνω απ’ τα βουνά

Δημιουργούν τους δικούς τους όρους
μόλις αρχίζει η κίτρινη βροχή
μπορούν να μεταφέρουν το σκηνικό
κάπου αλλού

Για παράδειγμα, στο δωμάτιό μου
τότε κλείνω την τηλεόραση
και μου δημιουργείται
μια εντελώς απερίγραπτη λαχτάρα

για κάτι εντελώς καινούργιο
σ’ έναν παμπάλαιο κόσμο

Βασίλισσα

Αγαπημένη μου βασίλισσα,

όταν μίλαγες για νύχτα
μίλαγες για το στόμα της νύχτας;

κι όταν μίλαγες για δύναμη και πάθος
μίλαγες για τις φωτεινές πέτρες της Τιπαζά;

Και τώρα που φτάσαμε τόσο κοντά
τώρα που τα μεγάλα σου μάτια
αγγίζουν τις πέτρες μου
σαν τη σκιά της λευκής πορσελάνης

θα έλεγες άραγε πως με γνώρισες σ’ ένα
σκλαβοπάζαρο της Αλγερίας;
ο κόσμος μια στοά
μια κυψέλη – στάζει ρητίνη
αδυνατεί να επουλωθεί

Τώρα που φτάσαμε τόσο κοντά
(στην ελευθερία)
χορδισμένοι στην ακίνητη ώρα
θα με συντρίψεις;
θα μάθεις στα μάτια μου να κοιμηθούν;

Τρεις μαύρες μέλισσες είναι σκοτάδι που βλέπει

Το τρένο σταμάτησε
κατέβηκα μα ο βόμβος
μ’ ακολουθεί
τρεις μέλισσες
στο πλάι μου
αρμοσμένες στον άνεμο
στο ύψος της καρδιάς

Δεν ήταν τίποτα το
ιδιαίτερο
παρά μόνον
μια ρωγμή σκοτεινού τριγμού
μια λάμψη στη λεκάνη
του καμένου ουρανού
που μου έδειχνε τον δρόμο

Μια υποψία ελευθερίας
(που πια είχε χαμηλώσει
στο ύψος των ποδιών)
όπου κανείς δεν γνώριζε
ότι υπάρχει

Ο Γιώργος Αλισάνογλου γεννήθηκε στην Καβάλα το 1975. Σπούδασε κοινωνιολογία. Από το 2005 διατηρεί το βιβλιοπωλείο και τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν στη Θεσσαλονίκη. Το πρόσφατο ποιητικό του βιβλίο Παιχνιδότοπος κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη.

Twitter