Φωτογραφία: Αλέξιος Μάινας / Alexios Mainas

ΤΟ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ

Μα πού κρυβόσουν μέχρι χθες, απόρησε
ο ποιητής, μα πού κρυβόσουν
τόσα χρόνια, ώριμες
οι συνθήκες, πάντα ευπρόσδεκτο, κι ολόιδιο
χρόνια τώρα
θα ’βγαινες απ’ τα χέρια μου

μα εσύ κρυβόσουν, με τρελαίνει όσο το σκέπτομαι
πως μόλις χθες να ’χα πεθάνει
άγραφο θα ’χε μείνει, ανέκκλητα
χαμένο
στου χρόνου τα τυφλά παιχνίδια
το πιο ωραίο μου ποίημα.

Ο ΑΠΙΣΤΟΣ

Που κάποιος τον μακάριζε επειδή
δεν ζούσε με το φόβο του Κριτού,
μα έχω κι εγώ, αναστέναξε,

έχω κι εγώ ψυχή να παραδώσω
την περιμένει το Μεγάλο Τίποτα.

ΧΩΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Που λαχταρούσε ο νεαρός
ξενιτεμένος ποιητής
να το ’παιρνε μαζί του, εκεί
στο σκοτεινό Βορρά

δε γνώριζε
που το ’φερνε μαζί του έτσι κι αλλιώς
δεν είχε ακούσει
τον ιερέα να το διαλαλεί

κι αν το ριζικό του
έρημο και μαύρο του ’χε γράψει
πίσω μη γυρίσει
τότε θα εμπλούτιζε ασφαλώς
την ξένη γη με λίγο
χώμα ελληνικό.

Ο Σωτήρης Σαράκης (Αμπέλια Αγρινίου, γεν. 1949) ζει στην Αθήνα, όπου σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος. Οι επτά πρώτες ποιητικές συλλογές του βρίσκονται τώρα συγκεντρωμένες στους τόμους Δοκιμασίες και δοκιμές (Εκδόσεις Κουκκίδα, 2011) και Στιγμή στο χάος (Εκδόσεις Κουκκίδα, 2014). Πρόσφατη (η δέκατη) ποιητική συλλογή του: Σημαντικές λεπτομέρειες (Εκδόσεις Κουκκίδα, 2018).

Twitter