Φωτογραφία: Αλέξιος Μάινας

ΑΓΑΠΗ

Αυτή η λέξη ονομάζει
μόνο ό,τι ποθεί να αιχμαλωτίσει.

Σημαδεύεις τον πυρήνα της
πασχίζοντας να προστατεύσεις
τις πληγές σου.

Τα μάτια περιφέρονται σαν στρατιώτες
που ψάχνουν λίγο χώρο
ν’ αποθέσουν τα όπλα τους.

Μπορείς ν’ αναπαυθείς
ακόμα κι αν είσαι εντελώς γυμνή.

Έτσι κι αλλιώς είναι μια λέξη
που δεν έχει τη δύναμη να γιατρέψει τίποτα.

ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ

Υπάρχει πάντα ένας πόλεμος
εκεί που τελειώνουν οι λέξεις.

Η φωνή λιώνει σαν διάφανο δέρμα
τα χέρια καλούν τα πράγματα να γίνουν
δικά τους με τη βία.

Κάτω απ’ το κλειστό σου βλέφαρο
επιπλέει μια χώρα που με διώχνει.

Χωρίς αίμα η αγάπη σου
δεν μπορεί καν να σταθεί όρθια.

ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ

Ήταν η μητέρα, άνοιξε την πόρτα,
της είπα ότι πέταξα τη ζωή απ’ το
παράθυρο –

τα μάτια της έγιναν δυο ανθρώπινες
κουκκίδες που έπεφταν από τον έκτο όροφο,
παρ’ όλα αυτά κάτι την τελευταία στιγμή

την έσωσε, ένα όχημα
που εκείνη τη στιγμή διέσχιζε
τον δρόμο

την πήρε μαζί του, δεν ξαναγύρισαν ποτέ
– επιτέλους είχα τον τρόμο μόνο δικό μου.

Η Έλενα Πολυγένη γεννήθηκε στην Πάτρα το 1979. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Τα δευτερόλεπτα των ζωντανών στιγμών (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2017), Η χώρα των παράδοξων πραγμάτων (Εκδόσεις Το Κεντρί, 2014), Η θλίψη μου είναι μια γυναίκα (Εκδόσεις poema, 2012), Γράμματα σε μαυροπίνακα (Εκδόσεις Δωδώνη, 2009). Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και ανθολογίες. Ασχολείται επίσης με τη μετάφραση, την κριτική και το δοκίμιο.

Twitter