Έλενα Ακρίτα: «Το σκισμένο τούλι»

Αυτό που διακρίνω πάντα στα βιβλία της Έλενας Ακρίτα είναι μια ιδιαίτερη προσέγγιση στον άνθρωπο και μια σπάνια σοφία, κρυμμένη σε απλές λέξεις, δοσμένη μέσα από χαρακτήρες χτισμένους από προσεκτικά υλικά. Με την ευαισθησία της έμπειρης δημοσιογράφου, στο νέο της πόνημα, Το σκισμένο τούλι (Εκδόσεις Διόπτρα, 2020), επινοεί ξανά ενδιαφέροντες αρχετυπικούς ήρωες, που ο καθένας με τον τρόπο του υπηρετεί την πλοκή και τα μηνύματά της. Ηρωίδες και ήρωες που έχουν διάρκεια στον χρόνο και στη μνήμη μας. Η Νένα, η Μάρω, η Σολφέζ, η Μιράντα και η Ιοκάστη μάς θυμίζουν πρόσωπα, καταστάσεις και οικείες ιστορίες.

Πρόκειται για μια εκ βαθέων εξομολόγηση των πιο κρυφών ανασφαλειών, φόβων, αλλά και των μεγαλύτερων ελπίδων και ονείρων πέντε γυναικών που διεκδικούν τη ζωή τους από την αρχή, προσπαθώντας να κερδίσουν το αυτονόητο, την αξιοπρέπεια της αυτονομίας, το δικαίωμα στην επιλογή και την πληρότητα του «μαζί». Γυναίκες που συνθηκολόγησαν και ανέλαβαν το βάρος ενός λάθος γάμου, επειδή έτσι έπρεπε, σε μια κοινωνία που αδιαφορεί αν, όταν η πόρτα κλείνει, αρχίζει η παραβατικότητα και η σκληρή κακοποίηση. Γρήγορες στροφές, απότομες εναλλαγές, ανατροπές και απροσδόκητα γεγονότα που σε αιχμαλωτίζουν. Ο κάθε ήρωας, ακόμα και ο πιο μικρός, έχει υπόσταση, οντότητα, ζωντάνια, ο αναγνώστης τον βλέπει μπροστά του, τον ακούει, τον συμμερίζεται, ζει μαζί του το πάθος και το δράμα του.

Ηρωίδες και ήρωες που έχουν διάρκεια στον χρόνο και στη μνήμη μας.

Η γραφή της Έλενας Ακρίτα, άμεση, απλή και λυρική, ζωντανεύει τη σχέση αγάπης μεταξύ των ηρώων και μιλά στην καρδιά μας. Σε μια εποχή που ακόμα μοιάζει αφύσικο να ζεις διαφορετικά από τη νόρμα, επειδή αυτό που είσαι κι αυτό που νιώθεις απλώς δεν συμφωνούν με το κοινώς αποδεκτό, αυτό το μυθιστόρημα έρχεται να σταθεί απέναντι στο πρόβλημα και να θυμίσει πως όλοι και όλα είναι αποδεκτά, αρκεί να έχουν ψυχή. Μιλά για καίρια ζητήματα, όπως είναι το δικαίωμα των γυναικών στην εργασία, τον έρωτα και την αυτοδιάθεση, τη σεξουαλική και ψυχική κακοποίηση, την ενδοοικογενειακή βία, την τοξικότητα και τον σκοταδισμό της θρησκοληψίας, την ομοφυλοφιλία και τον στιγματισμό σε μικρές κοινωνίες χειραγωγούμενες από την εκάστοτε πολιτική ή θρησκευτική εξουσία. Αφηγήσεις, βιώματα, σκέψεις και συναισθήματα για την ελευθερία, την αίσθηση του ανήκειν, την ανθρώπινη ανασφάλεια και τις «πληγές μας, τα παθήματα και τα πάθη μας».

e akrita Η Έλενα Ακρίτα αποδεικνύει και πάλι ότι έχει λόγο ύπαρξης στα λογοτεχνικά δρώμενα, παρουσιάζοντας ένα βιβλίο που προχωρά πέρα απ’ την απλή περιγραφή και το προφανές στην ερμηνεία της ειλικρίνειας με την οποία χτίζονται οι σχέσεις και οι χαρακτήρες, φωτίζοντάς τους πολύπλευρα. Μας δίνει μια τρυφερή και συγκινητική ιστορία για την αγάπη, που δεν κοιτάζει περιττές λεπτομέρειες, δεν μπαίνει σε καλούπια και σπάει τα στερεότυπα, για την αγάπη που αποτελεί δικαίωμα κάθε ανθρώπου στη γη. Και, πράγματι, μια ιστορία μπορεί να ειπωθεί με χίλιους τρόπους, αγγίζοντας ευαίσθητες χορδές της ψυχής μας.