Στο πώς η ζωή του στην Αγγλία, όπου έφτασε ως έφηβος από τη Ζανζιβάρη λόγω διωγμών σε βάρος της μειονότητας στην οποία ανήκε, διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στο να αρχίσει να γράφει, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων ο Αμπντουλραζάκ Γκούρνα στην ομιλία του μετά την απονομή του μεταλλίου για το φετινό Νόμπελ Λογοτεχνίας που απέσπασε.

Όπως σημείωσε, αφού είχε περάσει μια παρατεταμένη περίοδο πείνας και απομόνωσης στην Αγγλία, συνειδητοποίησε ότι είχε κάτι να πει. «Τότε μπόρεσα να τα σκεφτώ όλ’ αυτά, να αναλογιστώ την ασχήμια που ήμασταν ικανοί να προκαλούμε ο ένας στον άλλο, να αναθεωρήσω τα ψέματα και τις αυταπάτες με τις οποίες καθησυχάζαμε τον εαυτό μας. Εν τέλει, άρχισα να καταγράφω κάποιες από αυτές τις σκέψεις, όχι με οργανωμένο τρόπο ακόμα, απλώς για να καταλαγιάσει η σύγχυση και η αβεβαιότητα στο μυαλό μου», δήλωσε.

Πρόσθεσε ότι τότε αποφάσισε να διερευνήσει περισσότερο τις εμπειρίες του από την αποικιοκρατία: «…κατάλαβα καλύτερα πώς κάποιος σαν εμένα φιγουράριζε σε κάποιες από τις ιστορίες τους, τόσο τις γραπτές όσο και στις συνήθεις συζητήσεις τους, την ευθυμία με την οποία υποδέχονταν τα ρατσιστικά αστεία στην τηλεόραση και αλλού, την αυτόματη εχθρότητα που συναντούσα καθημερινά σε καταστήματα, σε γραφεία, στο λεωφορείο… Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για αυτή την αντιμετώπιση, όμως όπως έμαθα να διαβάζω με μεγαλύτερη κατανόηση, έτσι μεγάλωσε μέσα μου η επιθυμία να γράψω για να αντισταθώ στις γεμάτες σιγουριά προκαταλήψεις των ανθρώπων που μας μισούσαν και μας υποβάθμιζαν», υπογράμμισε, εξηγώντας τι είναι γι’ αυτόν η συγγραφή: «Πιστεύω πως η συγγραφή πρέπει να δείχνει και τι μπορεί να είναι αλλιώς, τι είναι αυτό που δεν μπορεί να δει το σκληρό, τυραννικό μάτι, τι κάνει ανθρώπους φαινομενικά μικρού κύρους να αισθάνονται βέβαιοι για τον εαυτό τους παρά την περιφρόνηση των άλλων».

Σημειωτέον ότι τα βιβλία του νομπελίστα Αμπντουλραζάκ Γκούρνα θα κυκλοφορήσουν στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

Twitter