Στις αρχές του 20ού αιώνα ένας Κινέζος διανοούμενος, ο Lin Shu, αποφάσισε να μεταφράσει στα κινέζικα το πρώτο μέρος του θρυλικού μυθιστορήματος του Θερβάντες Δον Κιχώτης. Έτσι, το 1922 εξέδωσε την Ιστορία του Μαγεμένου Ιππότη – ένα βιβλίο, όμως, που έχει πολλές διαφορές από το αυθεντικό, καθώς ο Lin Shu δεν ήξερε ισπανικά, ενώ τον βοήθησε ένας φίλος του που το είχε διαβάσει μεταφρασμένο στα αγγλικά…

Σχεδόν 100 χρόνια από την έκδοσή του, το βιβλίο του Lin Shu ακολουθεί την αντίθετη διαδρομή, καθώς το Ινστιτούτο Θερβάντες ανέλαβε τη μετάφρασή του στα ισπανικά, με αφορμή την επέτειο 405 ετών από τον θάνατο του Ισπανού πρωτοπόρου συγγραφέα, αποτίοντας φόρο τιμής στον επίδοξο μεταφραστή.

Στην Ιστορία του Μαγεμένου Ιππότη, ο Δον Κιχώτης είναι λιγότερο αλλοπαρμένος και πιο εκλεπτυσμένος, ενώ ο Σάντσο Πάντσα δεν παρουσιάζεται τόσο ως ακόλουθος ενός τρελού ιππότη, όσο ως μαθητής ενός καλλιεργημένου ηγέτη. Επίσης, το γέρικο άλογο Ροσινάντε μετατρέπεται σε «γρήγορο άλογο», ενώ κάθε αναφορά στον Θεό έχει απαλειφθεί.

«Ο Δον Κιχώτης είναι μια αξιοπρεπής, μορφωμένη προσωπικότητα που θαυμάζει το παρελθόν», δήλωσε στην εφημερίδα Guardian η Alicia Relinque, καθηγήτρια κλασικής κινεζικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο της Γρανάδα, προσθέτοντας: «Μπορεί να γίνεται παρερμηνεία μια στο τόσο, αλλά ο κόσμος προκαλεί την παρερμηνεία αυτή. Ο Δον Κιχώτης δεν είναι, υπό καμία έννοια, μια γελοία προσωπικότητα. Ίσως ο Lin Shu να ταυτίστηκε μαζί του, καθώς ζούσε σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι προσπαθούσαν να δημιουργήσουν εκ νέου τα πάντα, και νομίζω ότι τόσο ο Δον Κιχώτης όσο και ο μεταφραστής του θαύμαζαν το παρελθόν».

Twitter