Το έργο Η δολοφονία του Ρότζερ Άκροϊντ του 1926 (μτφρ. Χρήστος Καψάλης, Εκδόσεις Ψυχογιός 2019) είναι ένα από τα πιο γνωστά αστυνομικά έργα της Άγκαθα Κρίστι, λόγω της απροσδόκητης τροπής που παίρνει το βιβλίο στο τέλος του, όταν αποκαλύπτεται ο δολοφόνος. Ωστόσο, μια Βρετανίδα μεταφράστρια υποστηρίζει πως η φαινομενικά πρωτότυπη ιδέα της Άγκαθα Κρίστι ίσως να μην ήταν και τόσο πρωτότυπη τελικά.

Η πρωτοτυπία έγκειται στο γεγονός ότι στο τέλος του βιβλίου αποκαλύπτεται πως ο δολοφόνος ήταν ο ίδιος ο... (δεν θα σας το αποκαλύψουμε εδώ). Όμως σύμφωνα με τη Λούσι Μόφατ, το ίδιο είχε κάνει σε ένα έργο του 17 χρόνια νωρίτερα ο Νορβηγός δημοσιογράφος και συγγραφέας Στέιν Ρίβερτον. Και παρότι το βιβλίο του Ρίβερτον, με τίτλο Jernvognen, ήταν γραμμένο στα νορβηγικά και δεν είχε μεταφραστεί στα αγγλικά πριν από το 2005, σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian η Μόφατ ανακάλυψε ότι το 1924 ένα βρετανικό περιοδικό είχε δημοσιεύσει μια μετάφραση του έργου, από την οποία θεωρητικά θα μπορούσε η Άγκαθα Κρίστι να είχε «δανειστεί» την ιδέα για την πλοκή του δικού της μυθιστορήματος.

Η Μόφατ, θαυμάστρια και η ίδια των μυθιστορημάτων της Άγκαθα Κρίστι, διευκρινίζει ότι η ανακάλυψή της δεν αποδεικνύει κάτι, αλλά γεννά το ερώτημα αν η Δολοφονία του Ρότζερ Άκροϊντ ήταν έστω και ελάχιστα εμπνευσμένη από το έργο του Ρίβερτον.

Twitter