Φώντας Νικολακόπουλος

Στην ερώτηση «τι είναι ακριβώς το Περί Ύψους» δεν γνωρίζω αν πραγματικά έχω την απάντηση. Θα μπορούσα να πω πως είναι μια συναυλία σύγχρονης κλασικής μουσικής. Όμως αυτό είναι ένα μόνο μέρος της αλήθειας και απερίγραπτα ανεπαρκές. Ταυτόχρονα, η λέξη «παράσταση» θα άφηνε υπόνοια για μια διαφορετική αίσθηση καλλιτεχνικής υφής και πιθανόν να οδηγούσε το κοινό σε κάποια εσφαλμένη αντίληψη. Δεν μπορώ να περιγράψω λεπτομερώς λοιπόν τι είναι το Περί Ύψους, γνωρίζω όμως από τι αποτελείται: μουσική, λογοτεχνία και θέατρο.

Όλα ξεκίνησαν από μια βαθιά κρυμμένη φωνή. Ακούνε φωνές οι συνθέτες. Ήχους από το παρελθόν και το μέλλον που τους υπαγορεύουν τις ανάγκες δημιουργίας ενός παρόντος. Το Περί Ύψους γεννήθηκε από ανάγκη. Ανάγκη να συνδέσω τα διαφορετικά μου εγώ ώστε να προκύψει ένα νέο, καθαρό, αντιθετικό, ποιητικό, τελετουργικό. Με οδηγό τις ως τώρα εμπειρίες μου, ο εσωτερικός συνθέτης απαίτησε να αλληλεπιδράσει με τον εσωτερικό μου αναγνώστη και ακροατή, και μαζί να φτιάξουν μια συνθήκη μεγάλης κλίμακας όπου θραύσματα τριών τεχνών θα μπορέσουν να συνυπάρξουν ατομικά αλλά και συλλογικά. Όταν διαβάζω, ακούω. Και οι λογοτεχνικές περιγραφές πλέκουν μέσα μου μια δυνατή μάζα νέου ήχου. Όταν συνθέτω, δημιουργώ λέξεις και εικόνες με την έντονη παρουσία της αφήγησης και της σωματικής έκφρασης. Τοποθετώντας όλα αυτά σε έναν ενιαίο άξονα, το Περί Ύψους άρχισε να αποκτά οστά! Για τη σάρκα όμως έπρεπε να γίνουν περαιτέρω ενέργειες. Άρχισα να ψάχνω. Στοιχεία, μυρωδιές, ήχους, αισθήσεις του μυαλού και του σώματός μου για να ανακαλύψω ποιο είναι το βασικό αυτό συστατικό το οποίο πρεσβεύει την ύπαρξή μου στο παρόν. Πέντε ιδέες περικύκλωσαν το μυαλό μου με οικειότητα και δέος, υπαγορεύοντας τη μόνη συνθήκη που θα μπορούσε να με κάνει να αισθανθώ με ανεξάντλητα όρια. Το Υψηλό.

Χρόνος. Σύμπαν. Έρωτας. Θάνατος. Θεός. Αυτές οι έννοιες ήταν ο οδηγός μου, το δικό μου προσωπικό φως. Ήταν όμως τόσο ισχυρή η ευθύνη αλλά και η ηδονή αυτής της ανακάλυψης που, από κάθε άποψη, ήταν αδιανόητο να μην τα μοιραστώ και να μην κάνω τη συνθήκη αυτή συλλογική. Και, χωρίς να το καταλάβω, η έρευνα είχε ήδη ξεκινήσει. Αναζήτησα προσωπικότητες από διαφορετικές γενιές, με ποικίλες αντιλήψεις για το τι μπορεί να σημαίνει αγάπη, έρωτας, πίστη, χρόνος. Καλλιτέχνες που γνώριζα προσωπικά, που ανυπομονούσα να γνωρίσω, που θαύμαζα, έγιναν όλοι συνομιλητές μου για την έκφραση του Ύψους. Παρατηρώντας τις δυνάμεις και τα ελαττώματα του καθενός, τους παρέδωσα ένα πλάτος για να εκφράσουν τη δική τους κοσμοθεωρία γύρω από μια ιδέα. Άλλοτε μυσταγωγικά και άλλοτε με δυνατό ρεαλισμό, το έργο μου άρχισε να γεννιέται από έναν τυφώνα ηχητικών και λεκτικών εντυπώσεων που πλέον ξεπερνούσαν το δικό μου μέγεθος. Προσπάθησα πολύ για να κατανοήσω τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσα να συνδέσω όλα αυτά τα έργα που κρατούσα στα χέρια μου εκείνη τη στιγμή. Βίωσα καταστάσεις αγωνίας, θυμού, απότομων εναλλαγών ενθουσιασμού και μελαγχολίας, ώστε να μπορέσω να καταλάβω το πώς θα μπορούσαν να ταιριάξουν με απόλυτη αρμονία όλα αυτά τα μουσικά και λογοτεχνικά έργα μεταξύ τους. Και ύστερα από αρκετό χρονικό διάστημα, όταν πλέον η συλλογή αυτή είχε εγκατασταθεί με ουσία στον ψυχικό μου κόσμο, συνειδητοποίησα πως όλα αυτά τα έργα πραγματεύονται την ίδια ανάγκη: την ακόρεστη εξάρτηση να αγγίξουμε το ανώτερο, αυτό που ξεπερνά τις δικές μας διαστάσεις και μας μεταφέρει στο πεδίο του μεταφυσικού. Δεν ήταν μια μάχη ταυτοτήτων αλλά αντιθέτως μία ανταλλαγή ενέργειας, ένας ζωντανός οργανισμός που χρειάζεται χώρο για να επιβιώσει και να ανθίσει. Με μουσικά και λογοτεχνικά έργα και με την παρουσία ηθοποιών επί σκηνής, οφείλει ολοκληρωτικά τη γέννησή του στην ύπαρξη των αντιθέσεων. Και είναι αυτές οι αντιθέσεις που διαμορφώνουν το χώρο για να καταφέρουμε να υπολογίσουμε το μέγεθος ενός τέτοιου ύψους.

Φωτογραφία: Νίκος Πανταζάρας

Το Περί Ύψους, λοιπόν, δεν είναι μόνο μία συναυλία, αλλά ούτε και παράσταση! Είναι ένα ψηφιδωτό από πνευματικές και προσωπικές εντυπώσεις, όλες συντονισμένες από μία ανάγκη.

Συντελεστές

Έργα των Κουμεντάκη, Σελαμσή, Liszt και Σκύλλα

Concept: Δημήτρης Σκύλλας
Νίκος Ζαφρανάς, πιάνο
Νίκος Κυριόσογλου, πιάνο
Δημήτρης Σκύλλας, πιάνο
Κουαρτέτο Σαξοφώνων Sax Nouveau (Γιώργος Λυγερίδης, Αντζελίνα Κόντα, Μάριος Τιγκιρίδης, Αθανάσιος Διαμαντίδης)

Συγγραφείς (με νέα κείμενα γραμμένα για το Περί Ύψους):
Κώστας Ακρίβος
Λένα Κιτσοπούλου
Αλεξάνδρα Κ*
Χρήστος Χρυσόπουλος

Ηθοποιοί:
Όμηρος Πουλάκης
Αριάννα Χατζηγαλανού
Αργύρης Πανταζάρας (voice over)

Σχεδιασμός φωτισμού: Σεσίλια Τσελεπίδη

Παραστάσεις
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου στις 21:00.

Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης Μ2
25ης Μαρτίου και Παραλία, Θεσσαλονίκη 54646, 231 089 5800

Τιμές εισιτηρίων
10€, 5€ (μαθητικό, φοιτητικό, κάτοχοι κάρτας ανεργίας)

Twitter