«Ιδού, λοιπόν εγώ, φτασμένος
εκεί που σώθηκαν τα νιάτα μου. Μην έχοντας
τίποτε για δικό μου, μην κατέχοντας
καν υλικά αγαθά. Ν’ αναλογίζομαι το τίμημα
της άλλοτε χαράς. Ζυγίζοντας και κρίνοντας
τις πράξεις και τα έργα μου.
Ζυγίζοντας και κρίνοντας.
Ω σκοτάδι, σκοτάδι, σκοτάδι
στριγγή πνευματική καταχνιά, άναστρε θόλε, ευλογημένη
δύναμη που ήσουν κι όχι πια, φτωχή κι αλλοιωμένη
υπόμνηση της δύναμης, φωνή που υπομένει,
κουλή, ταγγισμένη φωνή, χρυσοκέντητο ξεσκισμένο υφάδι,
γρατσουνισμένη πυρά, λιγδιασμένη πηγή, σταματημένο χάδι,
μαρτυρικό κι ανήμπορο, νέκυιο σημάδι,
ανύποπτη έκταση των χεριών στην οικουμένη.

Ηλίας Λάγιος |5.7.1958 - 5.10.2005|, ποιητής και μελετητής της παράδοσης της ελληνικής ποίησης, έγραψε σε έμμετρο και σε ελεύθερο στίχο. Θεωρείται σημαντικός ανανεωτής της σύγχρονης ποίησης.

#ΣανΣημερα #OnThisDay #sansimera #diavazo #vivlio #βιβλίο

Twitter