«Το ποίημα που δεν τελειώνει [Δοκιμές ή Άρνηση]» της Ασημίνας Ξηρογιάννη

H σκέψη μου δεν χωράει σε λέξεις ή –καλύτερα– δεν μπορώ τη σκέψη μου να τη χωρέσω σε λέξεις ή –καλύτερα– δεν επαρκώ.
*
Ποίηση Προσποίηση
*
Α-πορία ίσον ποιητικό αδιέξοδο
Ίσον αδιέξοδο λεξιλογικό
Ίσον αδιέξοδο συνδυασμού λέξεων
Ίσον αδιέξοδο εύρεσης λέξεων
*
Ξενυχτώ χρόνια
Ξενυχτώ νανουρίζοντας λέξεις.
*
Μου ’παν ήταν τρεις:
Καβάφης
Σολωμός
Παπαδιαμάντης
[Με αυτή τη σειρά]
Μπορεί να ’ναι αλήθεια.
*
Λευκές κόλες.
Ε, και;
*
Στίξη που αιωρείται.
*
Η ατεχνία βαφτίστηκε «συνωμοσία των λέξεων»
*
Δεν γράφεται έτσι η ποίηση, χωρίς ταξίδι ζωής
*
Γυρίζω σ’ αυτό που άφησα μισό – σ’ αυτό που έχει την αξίωση να λέγεται ποίημα –και να είναι– και φεύγω πάλι.
*
Πάλι αλλάζω
Άλλαξα
Θα αλλάξω μια λέξη.
*
Παιδεμός
*
Συντρίβομαι από αυτό που αδυνατώ να εκφράσω.
*
Με αφήσανε οι λέξεις. Χωρισμός.
*
Έννοιες-Λέξεις. Σκορ: 1-0
*
Aν ανατείλει μαγικό συνταίριασμα,
θα ανατείλω κι εγώ.
*
Νοσταλγώ τις μέρες που δεν έπιανα στιλό.
*
Δεν γράφω σήμερα.
Απεργεί η σκέψη.
*
Εγώ.
Εσύ.
Στη μέση η ποίηση.
*
Παίζουμε.
Ποίηση εγώ.
Ποίηση εσύ.
*
Οι λέξεις μου ο καθρέφτης μου.
– Μα η λέξη δεν καθρέφτισε τη σκέψη.
– Μα η σκέψη πληγώθηκε από τη λέξη.
– Μα η σκέψη παρέμεινε σκέψη, δεν έγινε λέξη.
*
Μόνο τις μικρές ώρες της νύχτας είμαι ο ποιητής που προσδοκώ.
*
Χωρίς ειρμό βαδίζω στο χαμό.
*
Με είπες «ποιήτρια» και τρόμαξα.
*
Ποίηση-Οργασμός, συνώνυμα.
*
Το ποίημα που δεν τελειώνει
Δεν τελειώνει
Τελειώνει
Δεν
*
Αντέχεις τους στίχους μου.
Εμένα όχι.
*
Οι λέξεις που αγαπώ με βασανίζουν. Θέλουν οπωσδήποτε να βολευτούν σε κάποιο ποίημα. Πάλεμα. Ανάσα. Παίγνιο. Περιπλάνηση. Ηθική. Θέατρο. Ζήλια. Δίλημμα. Έρως. Θα σας αντισταθώ. Ιδανικά. Κατάθλιψη. Ξόρκι. Ροές. Στίγμα. Τύχη. Ύφος. Φόβος. Φύγετε μακριά μου. Ουτοπία. Περίγραμμα. Χάλια. Ψέμα. Όνειρο. Μακριά μου! Δεν! Οι λέξεις που μ’ αγαπούν θέλουν οπωσδήποτε να βολευτούν. Όχι.

Η Ασημίνα Ξηρογιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία και Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Υποκριτική στο Θέατρο-Εργαστήριο «Εμπρός». Διδάσκει Θεατρική Αγωγή στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και εργάζεται ως εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού. Το 2009, δημιούργησε το ιστολόγιο «Varelaki – Σελίδες Τέχνης και Πολιτισμού», με το λογοτεχνικό ένθετο «Notationes» (varelaki.blogspot.gr). ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ: Η προφητεία του ανέμου (Δωδώνη, 2009), Πληγές (Γαβριηλίδης, 2011), Εποχή μου είναι η ποίηση (Γαβριηλίδης, 2013), Λίγη φθορά για γούρι (Γαβριηλίδης, 2017), Δοκιμάζοντας το ποίημα (Βακχικόν, 2017). Άλλα βιβλία: Τo Σώμα του έγινε Σκιά (νουβέλα – Ανατολικός, 2010) και 23 Μέρες (Γαβριηλίδης, 2015). Ποιήματα, διηγήματα, κριτικές, μελέτες και άρθρα της δημοσιεύονται σε διάφορα έντυπα, ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστολόγια. Το 2016, η ποιητική συλλογή της Εποχή μου είναι η ποίηση κυκλοφόρησε στα γαλλικά σε μετάφραση του Μισέλ Βόλκοβιτς (Εκδόσεις Le miel des anges). Το 2015, ανθολόγησε και επιμελήθηκε το βιβλίο Μονόλογοι Συγγραφέων (εκδόσεις Vakxikon.gr). Το 2017, κυκλοφόρησε και η δεύτερη έντυπη ποιητική της ανθολογία με τίτλο Το θέατρο στην ποίηση (Εκδόσεις Μοmentum). Υπό έκδοση είναι η μελέτη της για το ποιητικό έργο του Χάρη Βλαβιανού με τίτλο Η αίσθηση των πραγμάτων. H ποίηση και η ποιητική του Χάρη Βλαβιανού. Τα τελευταία χρόνια, μεταφράζει και μελετά το έργο του Αμερικανού ποιητή Μαρκ Στραντ.