«Φτάνει να σκεφτεί κανείς τη βαρύτητα» της Μαρίας Κουλούρη
Εμφανής κατεύθυνση
Παραμένει κατανοητός
Όποιος κινείται με την έλλειψη
Ασκεί τα χείλη
Μέχρι να σχηματιστούν οι ίνες του θηλασμού
Και η γεύση να συλλάβει τον πυθμένα
Οι αμφιβολίες ιεραρχημένες στα δόντια
Κρατούν την αναπνοή
Κάθε βήμα αμφίπλευρη δυσκολία
Κατά μήκος της διαδρομής
Η πορεία διαπιστώνεται στα πέλματα
Φτάνει να σκεφτεί κανείς τη βαρύτητα
Που φυτρώνει από τη γη
…–…
Σχετικά με το διάνυσμα
Δυο ευθείες έχουν κάτι να πουν
Για παράλληλες πορείες
Την παροντική τομή
Η τραγωδία έγκειται στα σημεία
Αυτά δεν τέμνονται ποτέ
Και θα μπορούσε να είναι σχόλιο ερωτικό
Αφού μπαίνουν στην κουβέντα
Έννοιες σχετικές
Όπως:
Η απομάκρυνση ορίζεται από την απόσταση
Ή
Δέκα μήνες δεν είναι ούτε χρόνος
Μια γραμμή και δυο τελείες
Δεν γράφουν απαραίτητα κατεύθυνση
Η Μαρία Κουλούρη γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1975 και ζει στην Αθήνα. Εργάζεται ως λογοθεραπεύτρια, σύμβουλος ψυχικής υγείας και εμψυχώτρια θεατρικής ομάδας ενηλίκων με αυτισμό και νοητική υστέρηση. Από τις εκδόσεις Μελάνι έχουν εκδοθεί οι ποιητικές συλλογές της: Μουσείο άδειο (Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή Εταιρείας Συγγραφέων, 2014 – Υποψηφιότητα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης) Ρολόγια και άλλοι χτύποι (Βραβείο «Σωτηρίου Ματράγκα» Ακαδημίας Αθηνών, 2016) και προσφάτως η συλλογή Καθημερινά κρεβάτια. Θεατρικά της μονόπρακτα έχουν παρουσιαστεί σε μορφή θεατρικού αναλογίου από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου της Αθήνας. Έχει γράψει το σενάριο της ταινίας μικρού μήκους Μη με λησμόνει. Κριτικά της κείμενα και μεταφράσεις ποιημάτων έχουν κυκλοφορήσει σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.