Φωτογραφία: Αλέξιος Μάινας

O εσταυρωμένος

Όταν φτάσαμε στο σπίτι στο βουνό
είδαμε τον πατέρα πάνω στην παλιά γκορτσιά
με τους αστράγαλους πρησμένους
αντί για καρφιά στις παλάμες του κλαδιά
αντί για στεφάνι το ψάθινο καπέλο
τα χείλη του κόκκινα και κίτρινα απ’ τα αβγά
και το πιγούνι στο στήθος σαν αρνί σφαγμένο.

Στρώσαμε κάτω απ’ το δέντρο και είπα στη μαμά:
ώστε δέχτηκε αυτός που τόσο περήφανα έζησε
να τον κρεμάσουν σε αυτήν τη γελοία στάση.
Εκείνη αμίλητη συνέχισε να μοιράζει πιάτα.

Σε λίγο ήρθε ιδρωμένος κι ο παπάς
θα αργήσει, μην περιμένετε, είπε
φάτε.

Ώστε κουβαλούσα τόσα χρόνια στους ώμους μου
μια κούκλα. 

Αδημοσίευτο ποίημα που διαβάστηκε από τον ποιητή & πεζογράφο Χρήστο Αρμάντο Γκέζο  
στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (11.4.2017) στο πλαίσιο της εκδήλωσης:
«Το δικό μου Πάσχα» – Οι νέοι ποιητές.
Ανθολόγηση-επιμέλεια: Γιάννης Τζανετάκης 

Ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος γεννήθηκε στη Χιμάρα το 1988 και μεγάλωσε στη Σκάλα Λακωνίας. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Ανεκπλήρωτοι φόβοι (Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2013), το μυθιστόρημα Η λάσπη, και τη συλλογή διηγημάτων Τραμπάλα, από τις εκδόσεις Μελάνι.

Twitter