Τρία ποιήματα του Γιάννη Πανούση
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΠΕΘΑΝΕΝ...
Τι γίνονται άραγε τα ποιήματά του
όταν πεθάνει ο ποιητής;
Θάβονται μαζί του,
όπως παλαιότερα οι ινδές χήρες;
Ή μήπως κληρονομούνται από τους απογόνους/επιγόνους
με δικαίωμα απογραφής εντός προθεσμίας;
Σε κάθε περίπτωση
καλύτερα θα ήταν,
πριν φύγει ο ποιητής,
να τα καίει στην πυρά της λήθης
προς αποφυγήν ερμηνευτικής παρεξήγησης
στην οποία δεν θα δύναται πλέον ν’ απαντήσει διά ζώσης.
ΡΟΥΛΕΤΑ
Όσοι λένε ότι είναι κάποιοι
Ή ότι πετύχανε πολλά
Ή ότι θα μπορούσαν να είχαν γίνει πρώτοι
είναι τόσοι και ίδιοι,
μ’ αυτούς που λένε
Ότι δεν είναι τίποτα
Ότι δεν πέτυχαν σε κάτι σπουδαίο
Ότι δεν θα μπορούσαν να γίνουν καλύτεροι
Και οι μεν και οι δε
εκλαμβάνουν τη Μοίρα
σαν μία κλασική ρουλέτα
όπου τα μαύρα κερδίζουν τα κόκκινα
και τα ζυγά υπερτερούν των μονών
Στην πραγματικότητα όμως
η ζωή μοιάζει περισσότερο με ρώσικη ρουλέτα
όπου ουδείς γνωρίζει εξαρχής,
κάθε που πιέζει τη σκανδαλη
ποιο μήνυμα κρύβει η θαλάμη.
ΝΟΗΜΑ ΖΩΗΣ
Το νόημα της ζωής
δεν είναι η αριστοκρατική καταγωγή της ελίτ
Η δημοκρατική αγωγή του πολίτη
Η κοσμιοτάτη διαγωγή του καλού οικογενειάρχη
Η παραγωγή πλούτου του επαγγελματία
Η επάξια εισαγωγή στον κόσμο της διανόησης
Η επαγωγή στην πολιτική σκηνή
Η αναγωγή σε τσιτάτα επαναστατών
Το νόημα της ζωής είναι
η υπαγωγή των πάντων
σε ανθρώπινα αισθήματα χαράς και θλίψης
Μόνον έτσι δικαιώνεται
το πέρασμα από το Μηδέν στο Άπειρο
κι αντίστροφα.
Ο Γιάννης Πανούσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Μεγάλωσε στον Κολωνό και στον Λόφο Σκουζέ. Σπούδασε στη Νομική Αθήνας (πτυχίο), στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών (πτυχίο) κι αναγορεύτηκε διδάκτωρ στο Πουατιέ της Γαλλίας (1978). Δίδαξε ως καθηγητής εγκληματολογικά μαθήματα στη Νομική του Δ.Π. Θράκης (1978-1997) και στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ (1997-2012). Εξελέγη Πρύτανης του ΔΠΘ (1997) και βουλευτής ΔΗΜΑΡ (2012-14). Έχει δημοσιεύσει 20 βιβλία και 300 άρθρα εγκληματολογικού/σωφρονιστικού περιεχομένου και συμμετείχε σε δεκάδες νομοπαρασκευαστικές επιτροπές και σε επιστημονικούς φορείς. Με το ψευδώνυμο Γιάννης Απαρθινός έχει δημοσιεύσει 4 ποιητικές συλλογές (1975, 1977, 1978, 1984, εκδ. Διογένης) και μία (Μοιρόγραφτο) με το όνομά του (2018, εκδ. Ι. Σιδέρης). Συμμετέχει με 24 ποιήματα στο συλλογικό έργο 4 x4 (μαζί με Κ. Κρεμμύδα, Τρ. Κωτόπουλο και Ν. Φωτόπουλο, εκδ. ΑΩ, 2021). Έχει εκδώσει ένα θεωρητικό βιβλίο, Δίκαιο και άδικο, αθώοι και ένοχοι, Καλό και Κακό στην αστυνομική μυθοπλασία (εκδ. Παπαζήσης, 2021), καθώς και ένα βιβλίο με αστυνομικά διηγήματα, Ο Φάνης Κρέμος ανα-λύει κι επι-λύει αστυνομικά αινίγματα (εκδ. Κύφαντα, 2021).