Τρία ποιήματα της Λίας Χαλκιά
ΧΡΟΝΟΣ
Περνούν οι μέρες
η μια μέσα στην άλλη
κι εγώ το χρόνο
ζύγισα και βρήκα
ότι αδυνάτισε
και δεν μπορεί να βγάλει το ψωμί του·
στον καθρέφτη μετρώ
τις σκέψεις που περνούν
τις αναμνήσεις που μου καίνε τα χέρια
και πάντα στο ένα καταλήγω·
με το πράσινο της δύσης σημαδεύω
το περίγραμμα του χρόνου
σε ένα διάγραμμα μιας διάστασης καταλήγω
και δεν μπορώ να το διαβάσω·
με το κόκκινο του κάρβουνου στοχεύω
τις αναμνήσεις που περίσσεψαν
δύο και δύο ίσον τέσσερα υπολογίζω
και με νανουρίζει η βεβαιότητά τους.
ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Κοίταζα μέσα στα μάτια σου
κι έσταζε η θάλασσα·
κόκκινο βαθύ κόκκινο
χάραζε αργά το μάγουλό μου·
έκτοτε κάθε πρώτο τέταρτο του φεγγαριού
η κεντημένη ουλή φανερώνεται πάλι.
Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
Κέντησα έναν κόκκινο σταυρό στο στήθος μου
έσφιξα γερά τα δόντια μου
τα μάτια μου στένεψαν
και η ψυχή μου όλη χύθηκε σαΐτα
διαπερνώντας τους αιώνες που πρόκειται νά ’ρθουν
δεν συνάντησα ούτε έναν κόκκο
«κατ’ εικόνα και ομοίωση»
του εαυτού μου
παρά μόνον την ημέρα της κρίσεως
αντίκρισα τον κόκκινο κεντητό σταυρό
στη βιτρίνα ενός παλαιοπωλείου
πρόλαβα και τον τρύπησα πέρα για πέρα
έτσι για να μη μείνει τίποτα.
Η Λία Χαλκιά είναι φυσικός και ομότιμη καθηγήτρια του ΕΚΠΑ. Έχει διδάξει επί σειρά ετών Διδακτική Φυσικών Επιστημών και Διδακτική Αστρονομίας σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο ΠΤΔΕ του ΕΚΠΑ. Διδάσκει Διδακτική Φυσικών Επιστημών σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο ΠΤΔΕ και στο Τμήμα Χημείας του ΕΚΠΑ. Έχει δημοσιεύσει 4 βιβλία και πάνω από 200 εργασίες σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.
