Φωτογραφία: Αλέξιος Μάινας / Alexios Mainas

ΕΜΒΟΕΣ 

Ο ήχος εισδύει
όπως το φως

Δεν ακούω –
βλέπω

*

Ήχοι εσωτερικοί
απαραίτητοι
όσο η τροφή
και η σκέψη

Παραμένω ανεπαρκής

*

Από αφέλεια
και εγωισμό
υπάρχω ακόμα

Ό,τι μου στερώ
επιστρέφει πάνοπλο

*

Ο χρόνος χάνεται

όπως σβήνει
ένα χάδι
στην άκρη των δαχτύλων

*

Προλαβαίνει κανείς
μόνο όσα τον περιμένουν

Ακόμα και τα όνειρα
μια ανθρώπινη πλεκτάνη
για να βγεις σε λάθος
δρόμο

*

Αποκάλυψη ο φετινός
χειμώνας –

ύστατος καιρός
γεμάτος σημάδια

*

Η θάλασσα του χειμώνα
μια αβαθής λίμνη
να βρέξεις
τα πόδια σου

*

Παγωμένα πέλματα
ζεστές παλάμες –

Η αγάπη έχει πάντα
την θερμοκρασία
του σώματος

*

Απ’ τους ήχους
περισσότερο εκείνος του ανέμου
μας κρατά ζωντανούς

Αργότερα μικροσκοπικοί γρύλοι
και ψίθυροι
από σταγόνες της βροχής

~ ** ~      

ΥΠΑΙΘΡΟΣ 

θαυμάζω το φως του απογεύματος

ονειρεύομαι έναν Αύγουστο
σε δροσερό πυκνόφυτο ρέμα
με θάμνους φτελιές
και αρσενικά κοτσύφια

*

η τρυφερή ύπαιθρος
της Μακεδονίας

έγχρωμες εκτάσεις
οικισμοί όσο η παλάμη μου
και χαραγμένες πέτρες
σαν αγιασμένα λείψανα
προγόνων

*

γυναίκα βαδίζει στις φτέρνες –
βαστάει στους ώμους
παιδική σαρκοφάγο

συχνά η σελήνη
κτέρισμα
σε γυάλινη προθήκη

Ο Γιώργος Σαράτσης γεννήθηκε το 1986 και κατάγεται από την Ελασσόνα. Είναι γυμναστής, αφηγητής και ραδιοφωνικός παραγωγός. Κείμενά του δημοσιεύονται τακτικά στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Το 2012 κυκλοφόρησε η πρώτη εκδοτική του απόπειρα με τίτλο Θα φύγεις νύχτα (Εκδόσεις Φαρφουλάς), ενώ στα τέλη του 2021 η ποιητική συλλογή Πρόσφορο χώμα (Εκδόσεις Στίξις).

Twitter