«Η ετερότητα των δέντρων» του Γιώργου Βέη
H BEBAIOTHTA TΩΝ ΔΑΣΩΝ
Δεν μας πλησιάζουν
όχι γιατί μας φοβούνται
αλλά γιατί δεν τους γεμίζουμε το μάτι.
Είναι τ’ αυστηρά τα δέντρα
τα αειθαλή, τα σκεφτικά
και τ’ αγοράζουμε
τα ξεπουλάμε
– έτσι νομίζουμε
τα καίμε κάποτε
– έτσι νομίζουμε
εκείνα όμως θα υπάρχουν.
Είναι η ίδια αιωνιότητα
έξω από μας
Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΗΣ ΑΦΕΣΗΣ
διότι το νερό θα τα παρασύρει όλα στο τέλος
όπως σε εκείνη την ταινία που ήθελες να την ξαναδούμε
οπωσδήποτε το καλοκαίρι
αλλά δεν ήρθε το κύμα ανέβηκε το κύμα ως τα μάτια
να σκεπάσει την έπαρση για πάντα να μείνει το σημάδι
εκεί που έβλεπες την αλλαγή της φωνής μας σε βάραθρο
όταν τίποτε δεν έμενε στη θέση του πια
εκτός από το όνομά μας
χαραγμένο ήδη π.Χ. στη φλούδα ενός μυστικού
καθώς ανεβαίνει τώρα στην πλάτη της θεάς
θυμάσαι αναπόφευκτα το άλλο νυχτολούλουδο
που δεν θα υπάρξει όμως ξανά
παρά μόνον στο όνειρο του χειμώνα
ίσως
Ο Γιώργος Βέης (Αθήνα, γεν. 1955) είναι πρέσβης επί τιμή. Το 1989 τιμήθηκε με το Βραβείο «Ανδρέας Κάλβος» του Queens College του Πανεπιστημίου της Πόλης της Νέας Υόρκης για τη στήριξη που παρείχε εκεί, ως Πρόξενος, στον τομέα των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών. Έχει μεταφράσει βιβλία των Μπόρχες, Τσάντλερ, Κινέλ και Τζoν Λούθερ Λονγκ. Έχει τιμηθεί με τρία Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας για τις μαρτυρίες του. Απέσπασε επίσης δύο φορές Βραβεία για την ποίησή του από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2012, του απονεμήθηκε ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Φοίνικος για τις υπηρεσίες του στον διπλωματικό κλάδο. Προσφάτως κυκλοφόρησε η (δέκατη τέταρτη) ποιητική συλλογή του, Βράχια (Εκδόσεις Ύψιλον, 2020).