Τέσσερα ποιήματα του Θοδωρή Τσαπακίδη
Γαμπριάτικο κοστούμι
Κιτρινίζει
σαν φωτογραφία
τα δάχτυλά μου
άφιλτρο τσιγάρο
Βαρύ
Το αίμα
στο χαμόγελό του
Τ’ αλείφω μπριγιαντίνη
να μην γκριζάρει
της ζωής το κρατούμενο
στο νεκροκρέβατο
που μυρίζει ναφθαλίνη
Μάνα μου
του μάνταρες
τις κάλτσες
για το μακρύ ταξίδι
Φτωχή μου μάνα.
Ευαγγελισμός
Με το στόμα ανοιχτό
Με τα φτερά ανοιχτά
Η ανάσα του ακούγεται βαριά
Του έρωτα
Ιστορία
Χιονάτη χωρίς μήλο
να βάφει κόκκινο το κάδρο
δεν γίνεται
Αν η μνήμη δεν είναι εξ αίματος
λερώνει τον ύπνο
Μετά βρέχει
Θυμάσαι;
Μουσκεύανε τα δάχτυλά σου
μες στα πέδιλα
Κι εκείνη η γάτα
σαν μαλλί της γριάς
«Βρέχει και μυρίζει η ζωή» μου είπες
Happy End
Αποποίηση
Παραποίηση
Κακοποίηση
Γελοιοποίηση
Προσποίηση
Μεγαλοποίηση
Χρησιμοποίηση
Συνειδητοποίηση
Πραγματοποίηση
Ικανοποίηση
Σταθεροποίηση
Τακτοποίηση
Περιποίηση
Περιποίηση
Ποίηση
Ο Θοδωρής Τσαπακίδης γεννήθηκε το 1970 στις Βρυξέλλες από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από το χιούμορ και την υπαρξιακή αγωνία. Οι ήρωές του είναι «ξένοι», ματαιωμένοι, σε κρίση και, παραδόξως, αισιόδοξοι. Η τελευταία του ποιητική συλλογή έχει τίτλο Ουρανός δωματίου.