«Ο κόσμος ανάβει με την ύλη» του Φάνη Παπαγεωργίου
ΒΑΡΥΤΗΤ(Τ)Α
Η γη μαθημένη να δέχεται
το τάγμα των πλανητών
το πλήγμα των ζωντανών
την αστάθεια των λουλουδιών
τα αποσπάσματα της βαρύτητας
τόσων μηνών
τον διορισμένο Μάρτη κι Απρίλιο
εκείνους που συνυφάνθηκαν με την αρρώστια
το λοιμό της Αθήνας
την πανούκλα
και τους εστεμμένους της
Τα λουλούδια
μ’ αυτά τα κοτσάνια
συνεχίζουν να τρέφονται κάθετα
αντλώντας από εκείνη
χυμούς
Οι άνθρωποι όμως
σχηματίζουν ουρές
οριζόντια
περιμένοντας
μάταια
τον
Μάη
ΥΠΟΣΥΝΟΛΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΣΥΝΟΛΑ
Οι γραμμές
απειρίες σημείων
Τ’ άπειρα σημεία ενώνονται
σε γραμμές
Μόνο φεύγει απ’ τα όνειρά του
μόνο απ’ τη φωνή τη γνωρίζει
κάποτε σηκώνεται
χάνεται
στον αποθηκευτικό χώρο
δίπλα σε αστέρια, λαμπάκια και φώτα
τότε ανήκει
σε μύρια υποσύνολα
όπως η γειτονιά
στους φακέλους
ο έρωτας
η τάξη
το ιστορικό
Ο κόσμος ανάβει με την ύλη
ανάβει και με τα δάχτυλα
όταν εκείνα μετράνε
τη φρικτή πορεία
ως το δέκα
Ο Φάνης Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986. Σπούδασε οικονομικά σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, κάνοντας διδακτορικό Πολιτικής Οικονομίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σήμερα είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: Πλυντήριο άστρων (Εκδόσεις Λογότεχνον, 2013, βραχεία λίστα πρωτοεμφανιζόμενων ποιητών για το Βραβείο «Γιάννη Βαρβέρη» 2013), Η θάλασσα με τα 150 επίπεδα (Εκδόσεις Κουκούτσι, 2016), Διώρυγα μεταξύ νεφών (Εκδόσεις Θράκα, 2018). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά, ενώ έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες.