Φωτογραφία: Αλέξιος Μάινας

[Ντακάρ IV]

Κρατούσες το κοριτσάκι από το χέρι
Κι εμένα από το άλλο χέρι

Κι εγώ κρατούσα
τα δέντρα
τη λίμνη
τα ζώα

Όλον εκείνον τον Χειμώνα

[άτιτλο]

Πιο πάνω από τον ισημερινό

Η θάλασσα έχει υποχωρήσει

Σε αυτή την έρημη γη
το κορίτσι
το χτυπημένο κορίτσι
με τα γόνατά του
τραγούδι

Έχει στις τσέπες επαναστάσεις
Έχει τον κλήρο της Ρωσίας της Αγάπης και άλλων χωρών

Κόρη μου
Λίμνη με το όνομά σου πιο καθαρό από λέξεις
Εσένα που ποτέ δε χτύπησα
Η γη σού αφιερώνεται

[άτιτλο]

Λευκή
Άννα
Με τις τιράντες των αγρών
Και το χαμόγελό σου στη Νορμανδία

από αυτή θα νιώθεις τα χείλη σου και το διάστημα που μεσολαβεί και κάθε ειλικρινής
μεταμέλεια θα καταγραφεί μέσα σου όπως το παιδί καταγράφει τους καθρέφτες

*

και
είσαι το σώμα, η νύχτα και τα μοναχικά τοπία στο βεληνεκές τους
η πρόφαση, το εξέχον πρόσωπό τους και τίποτα άλλο δεν αναγνωρίζω και αναγνωρίζεις

*

και ήσουν για εκατό χρόνια και θα είμαι άλλα τόσα τουλάχιστον, μες στο μυαλό σου
η λέξη, η μουσική για τη λέξη, το παιδί που μιλά για τη λέξη, μόνο, στην άκρη του σχήματος και ό,τι
θα
αλλάξει πια
θα
αλλάξει
για
πάντα

[Από το υπό έκδοση βιβλίο ποίησης Ντακάρ, Εκδόσεις Μελάνι]

Ο Θάνος Γώγος γεννήθηκε το 1985 στη Λάρισα. Είναι εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού και των εκδόσεων «Θράκα», ιδρυτής και διευθυντής του Πανθεσσαλικού Φεστιβάλ Ποίησης. Το 2013 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή, Μεταιχμιακή χαρά (Εκδόσεις Φαρφουλάς), και το 2014 η ποιητική σύνθεση Γλασκώβη (Εκδόσεις Θράκα, β’ έκδοση 2019). Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά, κροατικά, σλοβένικα και ρωσικά.

Twitter