«Μινιατούρες» της Αντζέλα Ντίμτσεβα
μετάφραση: Βασίλκα Πετρόβα-Χατζήπαπα
Δηλητηριώδες το μακιγιάρισμα του έρωτα.
*
Ο αέρας πυκνός στάζει αεροζόλ υποκρισίας, οι άνθρωποι παθαίνουν μετάλλαξη. Το πεδίο του ορατού γρίφος με ευλογοφάνεια.
*
Δεν μπορώ, θα πει κατακάθι στο φλιτζάνι.
Δεν θέλω, θα πει αφρός στο πάνω μέρος.
Δεν νιώθω, θα πει επινοημένο σώμα.
Δεν γνωρίζω, θα πει ελιξίριο βροχής.
*
Η μνήμη απαλείφει ημερομηνίες, πρόσωπα, γεγονότα, νίκες και ήττες· η γεύση του ερωτεύεσθαι εσαεί άσβηστη.
*
Τσουνάμι ανθρώπων τριγύρω μας, άδειο το δωμάτιο όπου κάναμε έρωτα.
*
Μετά τόσα αποκτήματα και απώλειες στο δρόμο μας, αντιλαμβανόμαστε ότι μόνο τον θάνατο δεν μπορούν να μας στερήσουν.
*
Η θηλιά των χρημάτων όταν τα έχεις είναι μεθυστική.
Η θηλιά των χρημάτων όταν δεν τα έχεις είναι απλώς ενόχληση.
Η θηλιά των χρημάτων που χρωστάς είναι θηλιά στο λαιμό του φεγγαριού.
Και έρχεται το σκοτάδι, απορροφώντας αίμα.
*
Η κλοπή ιδεών απαρατήρητη. Η αντιύλη μετριέται σε ζυγαριά.
*
Δεν είμαι απογοητευμένη, είμαι φύλλο του δάσος σιδερωμένο με καυτό σίδερο.
*
Οι θάμνοι πιστεύουν ότι είναι δάσος,
το δάσος πιστεύει ότι είναι βουνό,
το βουνό πιστεύει ότι είναι οικουμένη.
Ο άνθρωπος δεν σκέφτεται.
Με ένα κλικ πετυχαίνει τη φανταστική του μορφή
Θάμνος με κόκκινα ζουμερά χείλη.
*
Ο ύπνος… Εκεί μόνο δεν κατασκοπεύει κανείς… Αλλά άραγε καταφέρνουμε να ουρλιάξουμε το πιο σημαντικό. Ανονείρευτος…
*
Αν του έδιναν τα πάντα, ο άνθρωπος θα πάθαινε έκρηξη. Όχι από πολυφαγία, αλλά από έλλειψη φαντασίας. Ιδιαίτερα στον έρωτα.
*
Ας ανοίξουμε το παράθυρο πριν «τα παράθυρα» στον υπολογιστή μας το σφαλίσουν αμετακλήτως.
*
Για μένα η βδομάδα έχει οκτώ μέρες. Η όγδοη, σαν ξυπνώ δίπλα σου.
*
Καλύτερα κάποιες μάσκες να μην πέφτουν – η αλήθεια έχει τρία μάτια και υπό την έννοια αυτή είναι θανατηφόρα.
*
Λουλούδι χωρίς όνομα, χείλη χωρίς ηλικία, λόγια χωρίς πάτο, βράδυ χωρίς ξημέρωμα… Τα θέλω, μα χωρίς περιτύλιγμα.
*
Σαν σταματήσεις να ενδιαφέρεσαι για λόγου σου, τότε κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται.
*
Ποίηση, γέφυρα πεταλούδας… Πάνω της περπατά γυμνή η ψυχή.
*
Ένα κερί μού φτάνει. Θα καταφέρω να το ανάψω, σκεφτόμενη εσένα.
*
Όταν στραγγίξεις την καρδιά σου, δεν σου μένει τίποτε άλλο παρά να κάνεις πρόβα υποβολής ευτυχίας.
*
Τα παράδοξα είναι τόσο πολλά, που πλέον βλέπουμε το φυσιολογικό με κατάπληξη.
*
Η ποίηση είναι κολλητική ασθένεια που γιατρεύεται με περισσότερη ποίηση.
*
Ο έρωτας είναι μια σκιά… Τόσο κοντινή, που όμως ξεγλιστρά.
*
Το νύχτωμα προκαλεί ερωτισμό ακόμα και μόνο με το ξεγύμνωμα των άστρων.
*
Η ποίηση γεννιέται γυμνή κάτω από τα δέντρα του φόβου. Αν κάποιος αποφασίσει να τη σκεπάσει με την αναπνοή του, εισχωρεί μέσα του για πάντα. Ενώ τα δέντρα έχουν αναχωρήσει έξω από την ανθρώπινη κεντρομόλο.
*
Στο δρόμο προς τον έρωτα θα κάνεις δυστύχημα αν δεν κατεβείς από το άρμα του Εγώ σου.
*
Η τέχνη είναι τυφλή. Αφού δεν βλέπει ότι ο δημιουργός της είναι επαίτης.
*
Η φαντασία είναι το άλας της πραγματικότητας.
*
Θα μετατραπώ σε ζεστό καφέ, θα γεμίσω το ποτήρι σου, θα χτυπώ μετά μες στην καρδιά σου. Μην παραξενεύεσαι που χαμογελάς σε άγνωστους.
*
Όλες οι γέφυρες κάποτε πέφτουν. Μένουν μόνο οι νοερές κάτω από το τόξο της ποίησης.
*
Της ελευθερίας να μιλάς προηγείται η υποχρέωση να σκέπτεσαι.
*
Όσο περισσότερους ανθρώπους γνωρίζω, τόσο συρρικνώνεται το Εγώ μου.
Η Αντζέλα Ντίμτσεβα (γενν. 1963, Βουλγαρία) φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές βουλγαρικής φιλολογίας και αγγλικής γλώσσας. Είναι δημοσιογράφος, ποιήτρια, κριτικός λογοτεχνίας και επιμελήτρια εκδόσεων. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε πάνω από δέκα γλώσσες.