Φωτογραφία: Αλέξιος Μάινας

ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ

Κοιμηθήκαμε παιδιά
ξυπνήσαμε μεγάλοι
και δεν χωράμε πια
στα παιδικά μας όνειρα

Ο κόσμος αλλάζει
και δεν υπάρχει χώρος
για παλιμπαιδίζοντες ποιητές

Στοιβάζουμε τα ποιήματά μας
σε μια βαλίτσα
δραπετεύουμε και αναζητούμε άσυλο
σε κόσμους μυθικούς

ΑΛΧΗΜΙΣΤΕΣ

Δεν είναι αυτή η εποχή μας
η εποχή των ποιητών
Η ταχύτητα των γεγονότων
μας ξεπερνάει, λένε,
και δεν συμβαδίζουμε
με τους σύγχρονους ρυθμούς

Μα εμείς
σαν άλλοι αλχημιστές
μετατρέπουμε τα ευτελή υλικά
που περιφρονεί η εποχή,
σε ποίηση

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΣΑΠΙΖΕΙ

Ο κόσμος τους σαπίζει
Οι εγκληματίες μιλούν για έγκλημα,
οι χυδαίοι μιλούν για χυδαιότητα,
οι κάπηλοι μιλούν για καπηλεία,
οι εκβιαστές μιλούν για εκβιασμό,
οι ανήθικοι μιλούν για ανηθικότητα,
οι κηφήνες μιλούν για τεμπελιά,
οι πρόστυχοι μιλούν για προστυχιά,
οι υποκριτές μιλούν για υποκρισία,
οι ψεύτες μιλούν για ψέμα,
οι κλέφτες μιλούν για κλεψιά
Μένει να μιλήσουμε κι εμείς

Ο Νίκος Σουβατζής γεννήθηκε το 1977 στο Βερολίνο και έζησε αρκετά χρόνια στο Ντίσελντορφ. Ασχολείται με την ποίηση και την πεζογραφία. Έχει γράψει τη συλλογή διηγημάτων Αναχώρηση (e-book, Εκδόσεις Σαΐτα, 2014). Το 2016 εξέδωσε την ποιητική συλλογή Χειμερινή ισημερία και προσφάτως τη νουβέλα Μετά από χιλιάδες φεγγάρια (Anima Εκδοτική, 2018). Έχει εργαστεί ως συντάκτης σε έντυπα και διαδικτυακά μέσα.

Twitter