«Γυναίκες που αγκάλιαζαν κολόνες» του Δημητρίου Γκόγκα
ΑΤΑΞΙΑ
Όταν ξεκινά η περίοδος του κυνηγιού
Τα πουλιά κρύβονται στις φτερούγες τους
Οι άνθρωποι καμώνονται τους ήρωες
Οι σκαντζόχοιροι ντύνονται κάκτοι
Στο σπίτι υπάρχει πάντα νερό σε λαγούμια με δηλητήριο
Και τροφή γεμάτη καρφίτσες για τη μάσηση
Ώρες-ώρες ο παρακλητικός φωνάζει τον μέντορα
Κι ο πνευματικός σηκώνει τα χέρια ελέω Θεού
Νίπτοντας τας χείρας επί των υδάτων
Τι μέρες και κείνες, οι μέρες του κυνηγιού
Ο πατέρας λιοντάρι
Η μάνα αλεπού
Οι γέροντες κόρακες
Τα αδέλφια περιπλανώμενες ύαινες
και η πολιτεία
νεκρωμένος ιστός αράχνης από κανόνες και νόμους.
Αταξία
Οι νεκροί με τους ζωντανούς κι αυτοί με τους ανθρώπους.
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΖΑΝ ΚΟΛΟΝΕΣ
Στις σκοτεινές γωνιές των ήχων και των λέξεων
Αισθάνονταν την ανία της ύπαρξής τους
Κάτω και πιο κάτω απ’ τις γδαρμένες φτέρνες
Πεζοδρομούσαν οι πικρίες μέσα στις γεμάτες κατράμι αυλακώσεις
Όσα χαμόγελα κι αν έσκαγαν,
Κόκκινα-κόκκινα μπουμπούκια στα ποτήρια
Που δίναν τη θέση τους στα βάζα των ανθρώπων
Οι πληρωμές άλλοτε αργούσαν κι άλλοτε κατατίθεντο μικρότερες από ποτέ.
Έτσι πορεύονταν, κάτω και πιο κάτω από τις πισσωμένες κολόνες
Το νερό στο ποτήρι έπαιρνε χρώμα από τη σήψη, από τη σήψη τους.
Το καντηλάκι έσβηνε και άναβε μηχανικά με διαλείμματα
Μικρά και μεγάλα διαλείμματα κι αυτές επέμεναν
Αγκάλιαζαν την κούραση σαν το τρίτο στοιχείο στη ζωή τους.
Αποκούμπι η κούραση και η κολόνα.
Στους ήχους και τις λέξεις κραυγές
Καθώς καθάριζαν, έπλεναν, τίναζαν
Καθώς μαγείρευαν, τραγουδούσαν
Καθώς δούλευαν κρύβοντας το πρόσωπο με το τσεμπέρι
Έπιαναν τη μέση με το ’να χέρι
Και η κούραση έδερνε σαν καμτσίκι την ανία,
Έκανε και την πανώρια εμφάνιση η κατάρα.
Το βράδυ, έπρεπε να είναι και σύντροφοι.
Ο Δημήτριος Γκόγκας γεννήθηκε το 1964 στο Στρυμονικό Σερρών. Σπούδασε στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών στα Τρίκαλα. Μετά την αφυπηρέτησή του ασχολήθηκε με την ποίηση. Ποιήματά του έχουν βραβευτεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς και έχουν αναρτηθεί σε ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Διατηρεί και επιμελείται δύο ποιητικούς ιστότοπους: Οι Ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου (Ανθολόγιο ποίησης) και Κυπρίων Ποίηση (και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου). Το 2015 εξέδωσε σε ηλεκτρονική μορφή την ποιητική συλλογή Ωράρια επιστροφών και το 2018 συμμετείχε στην έκδοση της συλλογής Απανθίσματα από τις Εκδόσεις Διάνυσμα. Το 2016 συμμετείχε στο συλλογικό έργο Ταξίδια πολύτιμα του νου των Εκδόσεων Όστρια. Από το 2014 μέχρι και το 2017 ποιήματά του συμπεριλήφθηκαν σε ομαδικές ποιητικές συλλογές από τις Εκδόσεις Διάνυσμα.