fbpx
Gabrielle Levy: «Η λέσχη της αϋπνίας»

Gabrielle Levy: «Η λέσχη της αϋπνίας»

Η λέσχη της αϋπνίας είναι ένα βιβλίο που μιλάει με συναρπαστικό τρόπο για αυτό ακριβώς που αναφέρεται στον τίτλο, για μια ομάδα ανθρώπων που αντιμετωπίζουν προβλήματα ύπνου. Και κατά παράδοξο τρόπο, η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου πριν από τον βραδινό ύπνο με οδήγησε στους πιο ξεκούραστους ύπνους που έχω κάνει. Ίσως η αγωνία που βιώνουν οι ήρωες όταν έρχονται αντιμέτωποι με τα πρώτα σημάδια της αϋπνίας κάνει τον αναγνώστη να εκτιμήσει ακόμα περισσότερο τον ύπνο που έρχεται εύκολα. Διαβάζοντας για ανθρώπους που δεν μπορούν να κλείσουν μάτι τη νύχτα και η νύστα και η κούραση τους καταβάλλει την ημέρα, ο αναγνώστης που δεν αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα νιώθει ότι οφείλει να απολαύσει τον βραδινό ύπνο του, γιατί πρόκειται πραγματικά για δώρο. Όσο για τους αναγνώστες με προβλήματα αϋπνίας, προσφέρει ανακούφιση η γνώση ότι θα μπορούσαν να ενταχθούν σε μια παρόμοια λέσχη, ότι υπάρχουν τρόποι και δίνεται βοήθεια για να καταπολεμηθεί η αϋπνία.

Η συγγραφέας, Gabrielle Levy, ελάχιστα πράγματα αναφέρει για τον εαυτό της στο βιογραφικό και ένα από αυτά είναι ότι είναι αϋπνική. Ένας άνθρωπος με σοβαρές διαταραχές ύπνου. Μια συγγραφέας που σκιαγραφεί εκπληκτικά τους χαρακτήρες της, με το δικό του μυστικό και τη δική του αγωνία ο καθένας, μια συγγραφέας που αποτυπώνει τις ξεχωριστές αποχρώσεις της νύχτας.

Αφηγήτρια της ιστορίας η Κλερ, η οποία πρώτη φορά συναντιέται με τους υπόλοιπους ήρωες της ιστορίας, με τους οποίους μοιράζεται ισότιμα τα κεφάλαια, μία Δευτέρα, λίγο μετά τις 8 το πρωί, στην πρώτη συνάντηση αυτού που μεταξύ τους θα ονομάσουν «Λέσχη της αϋπνίας». Όταν ο σύζυγός της σχεδόν την ανάγκασε να συμπληρώσει την αίτηση για να ζητήσει βοήθεια από τους ειδικούς, νόμισε ότι θα μπορούσε να κρυφτεί στις πίσω σειρές ανάμεσα στους συμμετέχοντες και να μην την προσέξει κανείς. Αυτό όμως καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί, αφού όλη η ομάδα αποτελείται από μόλις πέντε άτομα και την αυστηρή συντονίστρια.

Η διήγηση εξελίσσεται κυρίως νύχτα, όταν καθένας από τους ήρωες αποφασίζει ότι βρίσκεται μπροστά σε ακόμα μια νύχτα αϋπνίας και αποφασίζει να την περάσει με τον δικό του τρόπο, ενώ ανησυχεί για το πώς θα τα καταφέρει με τις δουλειές της επόμενης ημέρας. Τα μόνα πρωινά όπου παρακολουθούμε τους ήρωες είναι αυτά όπου αναγκαστικά συναντιέται η ομάδα, για να πάρει νέες οδηγίες από τη συντονίστρια. Οδηγίες που επικεντρώνονται στην τήρηση ημερολογίων ύπνου και στην τεχνική συμπίεσης ύπνου, όπου θα πρέπει να εγκαταλείψουν συνήθειες που τους ανακουφίζουν, όπως ένας μικρός ύπνος το μεσημέρι, μια καθυστέρηση στο να σηκωθούν το πρωί.

Τίποτα όμως δεν φαίνεται να λειτουργεί, ενώ αυτοί σαν σχολιαρόπαιδα που θέλουν να κάνουν επανάσταση αρνούνται να ακολουθήσουν σχολαστικά τις οδηγίες. Κι ενώ οι μήνες περνάνε, τα Χριστούγεννα έρχονται και φεύγουν, τα μέλη της ομάδας των δυστυχισμένων αποχτάνε μαύρους κύκλους, γίνονται όλο και πιο χλωμοί και ο καθένας χάνει και από κάτι. Άλλος τη δουλειά του, τις εξετάσεις του, τη γυναίκα του, το σπίτι του, την αίσθηση της πραγματικότητας. «Δείχνεις κουρασμένος», θα πει η Κλερ όταν συναντηθεί τυχαία με τον Ερβέ. Για να της απαντήσει: «Ανταποδίδω το κομπλιμέντο».

Όσο ο ύπνος αρνείται να έρθει, μέσα στο σκοτάδι, όλες οι δουλειές που πρέπει να γίνουν την επόμενη ημέρα φαίνονται δυσκολότερες, οι εκκρεμότητες αυξάνονται και η αγωνία διώχνει οποιαδήποτε υποψία ύπνου. Κι όταν τελικά καταφέρουν να κοιμηθούν, καθώς το σκοτάδι υποχωρεί και η μέρα χαράζει, θα πρέπει να ξυπνήσουν, να πάνε στις δουλειές τους, να κάνουν ό,τι κάνουν οι κανονικοί άνθρωποι.

Και κατά παράδοξο τρόπο, η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου πριν από τον βραδινό ύπνο με οδήγησε στους πιο ξεκούραστους ύπνους που έχω κάνει.

Η νεαρή, αδύνατη πέραν του φυσιολογικού, Λένα, ξεκινάει πάντα τη μέρα της πριν χαράξει κι ενώ όλοι φαίνεται να απολαμβάνουν τη νύχτα τους, αυτή περπατάει μέσα στο σκοτάδι. «Προφανώς τέτοια ώρα δεν έχει μετρό, οι δημόσιες συγκοινωνίες απολαμβάνουν κι αυτές τη νύχτα τους – όπως όλοι, άλλωστε». Ο Ερβέ, ντροπαλός και αγχώδης, ανησυχεί για το μοιραίο λάθος που θα κάνει λόγω κούρασης και θα τον οδηγήσει στην ανεργία, ενώ τις άυπνες νύχτες προτιμάει να τις περνάει σε κάποιο ήσυχο μπαράκι. «Μέσα στη νύχτα, σκέφτεται, οι άνθρωποι γίνονται πιο εύθραυστοι και άρα πιο επιεικείς. Οι διαφορές, ολοφάνερες στο φως της ημέρας, εδώ ατονούν. Όταν καταλαβαίνει ότι είναι ανώφελο να παλέψει μόνος του στο μικροσκοπικό διαμέρισμά του, αφήνεται σε αυτή τη νυχτερινή ατμόσφαιρα. Νιώθει ότι σ’ αυτόν τον σκοτεινό κόσμο γίνεται αποδεκτός». Ο Ζακ, πετυχημένος ψυχίατρος, ο πιο ανυπάκουος στην ομάδα, προσπαθεί να κοιμηθεί καταπίνοντας υπνωτικά, ενώ τις ώρες που είναι ξύπνιος διαλύει το ακριβό του διαμέρισμα. Η Μισέλ, μια γλυκιά συνταξιούχος καθηγήτρια, προτιμά να περνά τις νύχτες της στην ηρεμία της εκκλησίας. Στον καθένα για κάποιον λόγο ξεκίνησε η αϋπνία. Φόβος θανάτου, μοναξιάς, αρρώστιας, εγκατάλειψης, αποτυχίας. Κι όμως, στον κόσμο: «Είναι πολλοί αυτοί που ξενυχτάνε και δεν τους τρομάζει το γεγονός ότι περνάει η ώρα, γιατί για εκείνους το να είναι ξύπνιοι είναι επιλογή και όχι βασανιστήριο».

«Είναι ιερό πράγμα να προστατεύεις τον ύπνο του άλλου», θα σκεφτεί στην πορεία της ιστορίας η Κλερ. Κι όμως μέσα της θύμωνε όταν, άυπνη η ίδια, αντιλαμβανόταν τον σύζυγο να ροχαλίζει και να απομακρύνεται από αυτή για να μην τον ενοχλήσει στον ύπνο του.

Κι ενώ η Ελέν, η συντονίστρια, δεν δείχνει να συμπάσχει μαζί τους, φαίνεται ότι και αυτή έχει το δικό της μυστικό.

Η ιστορία καταλήγει με μια πνοή αισιοδοξίας. «Υπάρχει όμως ελπίδα. Υπάρχει τρόπος. […] Οι χρόνιοι αϋπνικοί είναι άνθρωποι για τους οποίους η νύχτα είναι ο μόνος τρόπος στον οποίο μπορούν να εκφραστούν. […] Είναι σαν η νύχτα να σας σπρώχνει κάπου αλλού, σαν να έχει να σας προσφέρει κάτι καλύτερο απ’ ό,τι η μέρα». Παρότι: «Στις κοινωνικές δομές υπάρχουν ομάδες και κοινότητες για κάθε είδους πρόβλημα, όμως οι αϋπνικοί είναι καταδικασμένοι στη μοναξιά…»

g levy«Οι νύχτες μου είναι ακόμα ατελείωτες, όμως δεν με καταδιώκουν πια οι σκοτεινές δυνάμεις του παρελθόντος. Δεν απειλούν πια τη μέρα μου, δεν τα χάνω πια με τα πρώτα σημάδια που αναγγέλλουν την αϋπνία», θα πει η Κλερ.

Η Κλερ κάποτε ήθελε να γράψει. Την αποθάρρυναν. Τώρα το αναβάλλει. Τι θα μπορούσε να γράψει που να έχει ενδιαφέρον; «Θα γράψεις για τις νύχτες σου», μου απαντάει εκείνος. «Για τις νύχτες όσων δεν κοιμόμαστε».

 

Η λέσχη της αϋπνίας
Gabrielle Levy
Μετάφραση: Εύη Γεροκώστα
Διόπτρα
σ. 232
ISBN: 978-960-653-065-4
Τιμή: 13,30€
001 patakis eshop


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Pip Williams: «Το λεξικό των χαμένων λέξεων»

Ένα βιβλίο για τις λέξεις και την ιστορία τους. Για τις λέξεις που χάθηκαν ανά τους αιώνες. Για εκείνες που έχουν άλλη σημασία για τις γυναίκες και άλλη για τους άντρες. Αλλά και ένα βιβλίο για τις...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
J. M. Coetzee: «Ο Πολωνός»

Διαβάζοντας τη νουβέλα Ο Πολωνός (2023) του Τζον Μάξγουελ Κούτσι, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα σε μετάφραση της Χριστίνας Σωτηροπούλου, ο αναγνώστης και η αναγνώστρια συνειδητοποιούν τη δύναμη που έχει ο...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Arturo Pérez-Reverte: «Ο Ιταλός»

Ο πολυγραφότατος Ισπανός συγγραφέας από την Καρθαγένη, ο Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε, έχει φωτίσει πολλές φορές μέσα από τα μυθιστορήματά του άγνωστες στιγμές της Ιστορίας. Έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, μέχρι στιγμής,...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.