Adrian McKinty: «Κρύο χώμα»

Το μεταίχμιο ανάμεσα στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 είναι το φόντο για το μυθιστόρημα του Αdrian McKinty: η Μάργκαρετ Θάτσερ με το απύθμενο, ξεροκέφαλο πείσμα της καλπάζει αυτή την εποχή γκρεμίζοντας όλες τις δομές της μεταπολεμικής Βρετανίας, ο Ανουάρ Σαντάτ δολοφονείται αφού πήρε το Νόμπελ Ειρήνης για τη συμφωνία του Καμπ Ντέιβιντ με τον Μεναχέμ Μπεγκίν, ο Μεχμέτ Αλί Αγκτσά πυροβολεί τον πάπα Παύλο Β’ στο στομάχι, στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, ο αντεροβγάλτης του Γιορκσάιρ κατακλύζει τα εξώφυλλα των εφημερίδων, η διεθνής τρομοκρατία βρίσκεται σε έξαρση ανατινάζοντας αεροπλάνα και κτίρια, ο Ψυχρός Πόλεμος συνεχίζεται ακάθεκτος, η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα είναι στα πάνω της κι ο Κάρολος παντρεύεται την Νταϊάνα. Την ίδια στιγμή, στη Βόρεια Ιρλανδία οι προτεστάντες σφάζονται με τους καθολικούς, ο Μπόμπι Σαντς, μέλος του αγγλικού κοινοβουλίου, ύστερα από απεργία πείνας που κράτησε 66 μέρες πεθαίνει στη νοσοκομειακή πτέρυγα της φυλακής του Μέιζ, ο IRA διανύει τη μέγιστη ακμή του κι ένα μακελειό πραγματικό διαδραματίζεται στους δρόμους του Μπέλφαστ, αυτής της λασπωμένης πολιτείας που κοιτάζει κατά τις πελώριες εξέδρες άντλησης πετρελαίου της Βόρειας Θάλασσας και δέχεται τα χαμηλά βαρομετρικά απ’ την παγωμένη Ισλανδία.

Το μυστικό της απήχησης που γνώρισαν τα βιβλία του Adrian McKinty έχει να κάνει σίγουρα με την ικανότητά του να συνδέει τολμηρά μια υπόθεση περιορισμένης εμβέλειας με το γενικότερο πολιτικό και ιστορικό σκηνικό, ανοίγοντας μια τομή στο βάθος της οποίας βλέπει κανείς το μείγμα των παθών που καθόρισαν τη μοίρα αυτού του βασανισμένου τόπου.

Ο McKinty, που γεννήθηκε στο Μπέλφαστ και ζει πλέον στην Αυστραλία με τη γυναίκα και τα παιδιά του, μοιάζει να γνωρίζει πολύ καλά τη γενέτειρά του κι είναι φανερό ότι έχει μελετήσει σε βάθος τούτη την εποχή καθώς την αναπαριστά με πειστικότητα χρησιμοποιώντας ένα σωρό λεπτομέρειες, που κάνουν την ιστορία του ζωντανή. Το μυθιστόρημα Κρύο χώμα («The Cold Cold Ground», απ’ το τραγούδι του Tom Waits), που έγραψε ο 50χρονος Βορειοϊρλανδός, του χάρισε το 2013 το Βραβείο Καλύτερου Μυθιστορήματος για Ανερχόμενο Συγγραφέα από το περιοδικό Spintingler, κάθε τόμος της σειράς διακρίθηκε διεθνώς, ενώ το Rain Dogs, το πέμπτο βιβλίο του με ήρωα τον νεαρό αντισυμβατικό αστυνόμο Σον Ντάφι, τιμήθηκε με το βραβείο Edgar της Εταιρείας Αμερικανών Συγγραφέων Μυστηρίου.

Το μυστικό της απήχησης που γνώρισαν τα βιβλία του Adrian McKinty έχει να κάνει σίγουρα με την ικανότητά του να συνδέει τολμηρά μια υπόθεση περιορισμένης εμβέλειας με το γενικότερο πολιτικό και ιστορικό σκηνικό, ανοίγοντας μια τομή στο βάθος της οποίας βλέπει κανείς το μείγμα των παθών που καθόρισαν τη μοίρα αυτού του βασανισμένου τόπου. Γιατί στη Βόρεια Ιρλανδία, από μια συγκυρία ατυχή έλαβαν χώρα συγκρούσεις προερχόμενες από εποικισμούς και συρράξεις αιώνων, από εθνικιστικά πάθη και φανατισμούς δογμάτων που ορίζουν τις διαφορετικές καταβολές των ανθρώπων, φανατισμούς που άνοιξαν πληγές κι οξύνθηκαν περαιτέρω από κύκλους εγκληματικούς, που ανθούν μέσα στις συνθήκες του εμφυλίου πολέμου και βουτούν τους ανθρώπους στη μιζέρια και στην απογοήτευση.

McKinty Ο καθολικός αστυνομικός που πρωταγωνιστεί σ’ αυτή την ιστορία θα κληθεί να λύσει τον γρίφο μιας σειράς δολοφονιών, έχοντας απέναντί του τους συμπατριώτες του, που τον θεωρούν προδότη επειδή υπηρετεί τους προτεστάντες Βρετανούς, θα κινηθεί ανάμεσα από βόμβες μολότοφ και τροχιοδεικτικά, φλεγόμενα τόξα βενζίνης, μπλόκα του στρατού κι αυτοκίνητα λεηλατημένα, προβολείς ελικοπτέρων και σφυρίγματα από σφαίρες πλαστικές, θα περάσει μέρες δύσκολες, σημαδεμένες απ’ την καταραμένη βροχή του βορρά, από απεργίες και διακοπές του ηλεκτρικού, και νύχτες κατατρεγμένες μπροστά στη σόμπα με τα τούβλα της τύρφης που ξεθάβονται απ’ τα σπλάχνα της Γηραιάς Αλβιώνας, θ’ αντιμετωπίσει δολοπλοκίες μυστικών υπηρεσιών, κυβερνητικών μηχανισμών, συμμοριών και ανταρτών που έχουν όφελος μόνο από την παράταση της ανωμαλίας, και θα επιβιώσει από τύχη περισσότερο κι όχι λόγω των ικανοτήτων του, ανοίγοντας τον δρόμο για καινούργιες αποστολές και προκλήσεις.