Soloúp: «Ο συλλέκτης»

Ο συνδυασμός λογοτεχνίας και κόμικ σε graphic novel μάς έχει δώσει τα τελευταία χρόνια σπουδαίες δουλειές. Ο συλλέκτης του Soloúp ανήκει στην κατηγορία αυτή και μάλιστα θα τον τοποθετούσα στα καλύτερα graphic novel που έχω διαβάσει, με εξαιρετικό σχέδιο και υψηλής λογοτεχνικής αξίας κείμενο.

Ο Soloúp (Αντώνης Νικολόπουλος) είναι ιδιαίτερα γνωστός πολιτικός γελοιογράφος –γελοιογραφίες του φιλοξενούνται σε διάφορες εφημερίδες–, ενώ ασχολείται με ιδιαίτερη επιτυχία με το κόμικ, με πιο γνωστή δουλειά του το graphic novel Αϊβαλί (Κέδρος, 2014), που απέσπασε τα βραβεία Καλύτερου Κόμικ και Καλύτερου Σεναρίου στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2015 κι έχει μεταφραστεί στα γαλλικά και τουρκικά. Το τελευταίο του graphic novel Ο συλλέκτης, με τον αινιγματικό υπότιτλο Έξι διηγήματα για έναν κακό λύκο, περιλαμβάνει έξι σύγχρονες ιστορίες, ιδιαίτερα επίκαιρες και με έντονο συγκινησιακό υπόβαθρο. Η κύρια θεματική γύρω από την οποία στρέφονται οι ιστορίες είναι το διαζύγιο και πώς οδηγούνται στην αποξένωση γονείς και παιδιά, και πιο συγκεκριμένα ο πατέρας απ’ την κόρη του. Συνδετικός κρίκος αυτών των ιστοριών είναι ο Διονύσης και η προσπάθειά του να προσεγγίσει την κόρη του μετά το διαζύγιο και να γεφυρώσει την απόσταση που τον χωρίζει από το παιδί του, εξαιτίας της μητέρας της και με την αρωγή της ελληνικής δικαιοσύνης.

Απολαυστικός και εξαιρετικός Ο συλλέκτης, αποτελεί ένα βιβλίο που θα αγαπήσουν τόσο οι λάτρεις των κόμικ, όσο και αυτοί της καλής λογοτεχνίας.

Το βιβλίο ξεκινάει με την ιστορία «Πεταλούδες», όπου μια συζήτηση για συλλέκτες καταλήγει σ’ έναν συλλέκτη αριθμών ταξί, ως έναν τρόπο ο πατέρας να βλέπει την κόρη του μετά το διαζύγιο. Η δεύτερη ιστορία ονομάζεται «Σουρσουρής» και διαβάζουμε για τον βίο ενός μετανάστη που μιλάει με τα πουλιά, τα αισθάνεται και γι’ αυτόν τον λόγο μπαίνει σ’ ένα σπίτι για να σώσει ένα πουλί από τη δυστυχία, με αποτέλεσμα να συλληφθεί. Ακολουθεί η «Μαύρη τρύπα», απ’ τις αγαπημένες ιστορίες, όπου μια γιαγιά με την εγγονή της μιλάνε για τις απώλειες ανθρώπων στη ζωή μας και πώς αυτές δημιουργούν μαύρες τρύπες στην ψυχή μας. Κατόπιν, στους «Αχώριστους» διαβάζουμε για το άδοξο τέλος μιας δυνατής φιλίας εξαιτίας μιας παρεξήγησης. Η προτελευταία ιστορία του βιβλίου ονομάζεται «Κοκκινοσκουφίτσα» και δανείζεται στοιχεία από το γνωστό παραμύθι, όπως και από την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, τοποθετώντας την εξέλιξη στο σήμερα, όπου οι σχέσεις ενός ζευγαριού οδηγούνται σε ρήξη. Τέλος, στον «Κακό λύκο» γίνεται μια ανασκόπηση με τη φωνή του πατέρα –ο οποίος απαντάει στον τίτλο του διηγήματος– για το πώς οδηγήθηκαν τα πράγματα στο διαζύγιο και στο να συλλέγει τους αριθμούς των πινακίδων των ταξί που πηγαίνουν την κόρη του στο σχολείο, έτσι ώστε να τη βλέπει.

Έντονα κοινωνικά –και θα έλεγα αποτρεπτικά για κόμικ– τα θέματα με τα οποία επέλεξε ο Soloúp να ασχοληθεί στο νέο του graphic novel, αλλά εντέλει τα καταφέρνει περίφημα τόσο στο επιτυχημένο σχέδιο όσο και στα κείμενα, τα οποία πατάνε κυρίως στον ρεαλισμό, μπολιασμένα όμως με στοιχεία φανταστικού όπου πρέπει. Σημειώνω εδώ ότι τα διηγήματα θα μπορούσαν να σταθούν και σαν μέρος μιας ευρύτερης συλλογής, και αυτό δίνει από μόνο του ιδιαίτερη αξία, ενώ το σχέδιο, απλό και ασπρόμαυρο κυρίως, αναδεικνύει την ατμόσφαιρα και τις δύσκολες πτυχές των θεμάτων (αποξένωση, μοναξιά, μεταναστευτικό), με το κόκκινο και πράσινο χρώμα να ντύνουν μόνο την ιστορία «Κοκκινοσκουφίτσα», δίνοντας μεγαλύτερη ένταση και αναδεικνύοντας τον κομβικό ρόλο της ιστορίας.

photo Soloup Απολαυστικός και εξαιρετικός Ο συλλέκτης, αποτελεί ένα βιβλίο που θα αγαπήσουν τόσο οι λάτρεις των κόμικ, όσο και αυτοί της καλής λογοτεχνίας.