Χρήστος Μπουλώτης: «Η επανάσταση των παλιών παιχνιδιών»
Τι μπορεί να συμβεί σ' έναν συγγραφέα όταν φοράει μπλε κορδόνια στο ένα του παπούτσι και πράσινα στο άλλο; Μα, τα πιο παράξενα πράγματα! Όπως αυτό που συνέβη στον Χρήστο Μπουλώτη: του έπεσε στο κεφάλι μια μαϊμού! Όχι αληθινή, μην τρομάζετε! Μια κουρδιστή μαϊμού με κόκκινο σκουφί και πιατίνια στα χέρια. Ένα παλιό παιχνίδι, που ταξίδευε στον ουρανό καβάλα σ' ένα κόκκινο σύννεφο με άσπρες ρίγες.
Και άρχισε η μαϊμού να αφηγείται στον συγγραφέα μας πώς ξεκίνησε η επανάσταση των παλιών παιχνιδιών. Που ήταν κλεισμένα σε μια κούτα στο πατάρι, επειδή τα παιδιά πλέον έπαιζαν μόνο με παιχνίδια ηλεκτρονικά. Και στενοχωριόνταν τα παλιά παιχνίδια. Και ασφυκτιούσαν. Και, για να μη σκάσουν, αποφάσισαν να το σκάσουν. Όρισαν, λοιπόν, αρχηγό τους τον μονόφθαλμο αρκούδο Τζον και υπαρχηγό τον κλόουν Άρτζι-Μπούρτζι. Δεν ήξεραν όμως όλα τι θα πει επανάσταση. Πόσο μάλλον ο Ρίκι, το κουρδιστό ποντικάκι, που εκτός από τη λέξη «τυρί», οι περισσότερες άλλες λέξεις τού ήταν άγνωστες. «Επανάσταση, Ρίκι, θα πει να διεκδικείς φως, άμα σ' το 'χουν στερήσει. Και χάδια, άμα δε σε χαϊδεύουν. Και να ζητάς πίσω το μάτι σου, άμα σ' το βγάλει η ζηλιάρα γάτα», εξήγησε ο μονόφθαλμος αρκούδος Τζον. Και τα παλιά παιχνίδια το έσκασαν από το σπίτι μια νύχτα βροχερή.
Πρώτη τους φορά έβγαιναν στους δρόμους της πόλης. Ήξεραν, όμως, ότι για ν' ακουστεί η φωνή τους έπρεπε να είναι πολλά μαζί. Κι έτσι, ειδοποίησαν και όλα τα άλλα παλιά παιχνίδια που είχαν παρόμοια παράπονα και βρίσκονταν διάσπαρτα στα σπίτια της πόλης. Από αυτά, άλλα παιχνίδια έσπευσαν ν' ακολουθήσουν την επανάσταση. Άλλα χώθηκαν πιο βαθιά στις κούτες τους, χωρίς να βγάλουν κιχ. Και άλλα είπαν: «Ναι, βέβαια, καλή η επανάσταση αλλά –πώς να το κάνουμε;– καλύτερη η ησυχία μας».
Παρ' όλα αυτά, γέμισαν οι δρόμοι της πόλης παλιά παιχνίδια, παραζαλισμένα από την ευτυχία της ελευθερίας. Όμως τότε κατάλαβαν πως η πόλη έκρυβε πολλούς κινδύνους. Ο σκουπιδοφάγος, το μεγάλο απορριμματοφόρο του δήμου, δεν ξεχώριζε τα παλιά παιχνίδια από τα σκουπίδια. Κι έπειτα, ήταν και οι άνθρωποι με τις στολές, που είχαν πάρει εντολή να συλλάβουν τα παλιά παιχνίδια και να τα κλείσουν με το ζόρι πάλι στις κούτες τους. Και τότε έδωσαν την πρώτη τους μάχη. Και όρισαν ραντεβού το άλλο πρωί σ' ένα γκαράζ, για ν' αποφασίσουν ποια θα ήταν η πορεία της επανάστασής τους.
Μόνο που το άλλο πρωί, στο ραντεβού, έλειπαν τα μισά παιχνίδια. Είχαν αποφασίσει ότι δεν άντεχαν άλλο τούς κινδύνους και την περιπέτεια και γύρισαν στις κούτες τους. Όσα όμως έδωσαν το παρών είχαν προτάσεις για σχέδιο δράσης. Ποιες ήταν; Πρόλαβαν να τις υλοποιήσουν; Και πώς βρέθηκε η κουρδιστή μαϊμού στο κόκκινο σύννεφο με τις άσπρες ρίγες, απ' όπου έπεσε στο κεφάλι του συγγραφέα μας; Αυτά όλα δεν θα τα αποκαλύψουμε εδώ, για να μη χαλάσουμε τις εκπλήξεις του βιβλίου.
Εδώ θα πούμε μόνο ότι η Επανάσταση των παλιών παιχνιδιών είναι ένα βιβλίο που πατάει γερά στη γη και συνάμα πετάει ψηλά στα σύννεφα. Μιλάει για έννοιες αφηρημένες και συγκεχυμένες, δίνοντάς τους σάρκα και οστά. Και με βάση τις μορφές παιδικών παιχνιδιών, θέτει επί τάπητος ζητήματα ουσίας παραπέμποντας δυναμικά, αλλά αβίαστα και τρυφερά, στον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Κι αφού το διαβάσετε, σίγουρα θα πιάσετε κι εσείς κάποια στιγμή τον εαυτό σας να ψάχνει ψηλά στον ουρανό το άσπρο σύννεφο με τις πράσινες ρίγες του Χρήστου Μπουλώτη, για να ταξιδέψετε μαζί του σε κόσμους γεμάτους παιδιά που παίζουν με παιχνίδια και παιχνίδια που παίζουν με παιδιά, σε κόσμους γεμάτους φως, σε κόσμους χωρίς φόβο και χωρίς στολές.
Σημείωση: τα παιχνίδια που εμφανίζονται στη χαρακτηριστική εικονογράφηση της Φωτεινής Στεφανίδη είναι εμπνευσμένα από την προσωπική συλλογή παιχνιδιών του συγγραφέα, η οποία θα στεγαστεί στο υπό ίδρυση μουσείο στη Μύρινα της Λήμνου.
Η επανάσταση των παλιών παιχνιδιών
Χρήστος Μπουλώτης
εικονογράφηση: Φωτεινή Στεφανίδη
Καλέντης
40 σελ.
Τιμή € 16,00
