Νικολέττα Λέκκα: «Ι-δανικά όνειρα»
Η Νικολέττα Λέκκα γράφει τα Ι-δανικά όνειρα και τα αφιερώνει σε δύο κοριτσάκια. Στη Γαρυφαλλιά της και στην Ευτυχία της. Στην πρώτη, για την απέραντη δύναμή της, σαν το δυνατό άρωμα που αποπνέει το λουλουδένιο όνομά της, και στη δεύτερη, σαν το απόλυτο και επιθυμητό καλό που εκλύει η αφηρημένη έννοιά της.
Η συγγραφέας στρώνει αγαπητικά το χαλί που πάνω του θα κεντήσει τις λεπτομέρειες των Ι-δανικών ονείρων της και είναι αυτά τα όνειρα και ιδανικά, σαν να είναι θεϊκά «πιο κι από αλήθεια/ Σαν τα παραμύθια». Έτσι, στον κόσμο των παραμυθιών, στη φαντασία των παιδιών αλλά και στη ζωή υπάρχει ό,τι κανείς κρύβει στην ψυχή του, ό,τι αγαπά και θέλει. Κι αν αυτό που θέλει, δεν υπάρχει, με αγάπη το ζητά το παιδί από τη μαμά και η μαμά από το παιδί. Αρκεί να θέλουμε και να προσπαθούμε.
Ένας μεγάλος Ρώσος ποιητής, ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, έγραψε ένα ποίημα για το «Σύννεφο με παντελόνια», για έναν άντρα δηλαδή που είναι ο ποιητής και κάνει όνειρα ή που πετάει στα σύννεφα. Ε, και η Νικολέττα Λέκκα έφτιαξε δυο σύννεφα που ’ναι σαν αγοράκια – το ένα έχει κάνει τον γύρο του κόσμου και τώρα πια κουρασμένο από τις περιπλανήσεις θέλει να ενωθεί με τη γη, ενώ ένα άλλο, «σαν από καιρό εκεί», ρωτάει συνεχώς «γιατί», αλλά δεν παίρνει απάντηση ικανοποιητική.
Έτσι, στον κόσμο των παραμυθιών, στη φαντασία των παιδιών αλλά και στη ζωή υπάρχει ό,τι κανείς κρύβει στην ψυχή του, ό,τι αγαπά και θέλει.
Κουβέντα στην κουβέντα το σύννεφο πέφτει στην παραλία, κοντά σε σπίτι κόκκινο και γιαγιά που μύριζε τηγανητές πατάτες, με μαύρες ελιές και παιδιά με ποδήλατα. Κι εκεί μεγάλωνε... Το σύννεφο έκανε παρέες στον ουρανό με το αεράκι, τον ήλιο, το φεγγάρι. Τα ταξίδια συνεχίζονται και είναι πάντα γοητευτικά. Μια φέρνουν το σύννεφο στη θάλασσα, μια στη στεριά. Και η μαμά γλυκιά, και πάντα να δίνει τις σωστές τις συμβουλές: Η ζωή είναι όμορφη, ειδικά όταν έχουμε καλούς φίλους, γι’ αυτό τους διαλέγουμε, όπως διαλέγουμε και τους δασκάλους. Και η ζωή περνάει και τα παιδιά βγάζουν τις βοηθητικές ρόδες από τα ποδήλατα. Παιδιά, ποδήλατα, ρόδες, ουρανός και ουράνια σώματα, όλα αυτά είναι ο κόσμος, η ζωή και ο χρόνος. Εμείς εδώ και οι πεθαμένοι μας ψηλά.
Τα ιδανικά ή τα ι-δανικά όνειρα είναι σαν τις εμπειρίες. Τα παιδιά λένε στη μαμά τα δικά τους και η μαμά λέει στα παιδιά τα δικά της. Όσο αυτή η σχέση είναι γερή, ο κόσμος δεν έχει να φοβάται τίποτα, γιατί η μαμά λειτουργεί σαν τη φύση· φωτίζει, νυχτώνει, φυσάει, βρέχει, αλλάζει όπως αλλάζει και ο χρόνος, και όπως τα παιδιά μεγαλώνουν και βγάζουν τις βοηθητικές ρόδες από τα ποδήλατα. Αυτονομούνται.
Μια αγκαλιά η φύση και τα πλάσματά της και μέσα σ’ αυτή την αγκαλιά μια μαμά και τα παιδιά της. Όλα με αρμονία τα έπλασε ο Θεός και όλα αρμονικά τα σκέφτηκε η Νικολέττα Λέκκα και άλλο τόσο αρμονικά τα ζωγράφισε η Γαρυφαλλιά Βλάχου, με όλα της παραλίας τα παιδικά εξαρτήματα, κουβαδάκια, παιχνιδάκια, ήλιους και φεγγάρια, συμπληρώνοντας η μία της άλλης τη δημιουργία. Συγχαρητήρια και στις δυο για την αρμονία, το άρωμα και την ευτυχία!
Ι-δανικά όνειρα
Νικολέττα Λέκκα
Εικονογράφηση: Γαρυφαλλιά Βλάχου
Εκδόσεις ΓΕΛΛΑΣ
36 σελ.
ISBN 978-618-84098-1-1
Τιμή €15,00
