Laurent Cardon: «Για να ενωθούμε, θ’ ανακατευτούμε»
Μεγάλη αναστάτωση σήμερα στο κοτέτσι! Ο Μαρσέλ, ο λευκός κόκορας, έχει εξαφανιστεί. «Η νυφίτσα φταίει!» δηλώνει η γυναίκα του, η Νοεμί. «Όχι, η αλεπού!» επιμένει κάποια φίλη της. Τα νέα διαδίδονται γρήγορα στις μαύρες κότες, που μετριούνται αναστατωμένες κι ευτυχώς δεν διαπιστώνουν κάποια απώλεια. Κι ύστερα, αρχίζουν τα ξέφρενα κακαρίσματα οι κόκκινες κότες: από την ομάδα τους αγνοείται η Γερτρούδη!
Το Συμβούλιο του Κοτετσιού συνεδριάζει επειγόντως, λοιπόν, για να συζητηθεί το θέμα και να βρεθεί μια λύση. Οι κότες είναι καθιστές και χωρισμένες ανά χρώμα. Από τις ιδέες και τις προτάσεις που διατυπώνονται στην αρχή ήρεμα και ψύχραιμα, σύντομα περνάνε στις φωνές και στους καβγάδες. Τότε ο μαύρος κόκορας ζητά και παίρνει τον λόγο. Μιλά πολύ ωραία και πείθει τις κότες να μην περιμένουν την επόμενη επίθεση της νυφίτσας ή της αλεπούς, αλλά να ενωθούν και να επιτεθούν εκείνες αιφνιδιαστικά, για να τους δείξουν τη δύναμη που έχουν όταν ενώνονται. Με τα πολλά, η πρότασή του υπερισχύει και το συμβούλιο αποφασίζει να φτιάξει ένα στράτευμα τριών χρωμάτων. Ποιος όμως θα είναι επικεφαλής; Και με ποια σειρά θα στοιχηθούν οι κότες; Βάσει χρώματος, λένε, αλλά ποιο χρώμα θα είναι μπροστά, ποιο στη μέση και ποιο πίσω;
Άλλες διαφωνίες ξεσπούν στη συνέχεια, αφού από τη μια ο μαύρος κόκορας θέλει να τεθεί επικεφαλής, από την άλλη ο κόκκινος κόκορας δε θέλει να υστερεί στο αρχηγιλίκι, ώσπου ακούγεται η φράση που πυροδοτεί τις εξελίξεις: «Οι λευκές κότες δεν έχουν πια κόκορα. Χρειάζονται την προστασία μας».
«Φτάνει!» φωνάζει η Νοεμί. «Είστε συγκινητικοί, κύριοι κόκορες, αλλά οι μεγάλες αποφάσεις σας μας φέρνουν γέλιο. Εμείς είμαστε οι περισσότερες, εσείς χρειάζεστε την προστασία μας!»
Η στοίχιση του στρατεύματος λοιπόν αλλάζει, και πάλι, και ξανά, ώσπου γίνεται ψηφοφορία, κι έπειτα, για να διορθωθεί κάθε αδικία, γίνονται κι άλλες αλλαγές στους χρωματικούς συνδυασμούς του στρατεύματος, αστείες και απανωτές. Κι όταν πια το στράτευμα είναι έτοιμο για να κερδίσει την πρώτη μάχη, έρχεται η πιο μεγάλη και ξεκαρδιστική ανατροπή…
Και ναι, βέβαια, «η ισχύς εν τη ενώσει», αλλά μήπως το ζητούμενο σήμερα είναι περισσότερο η ένωση και λιγότερο η ισχύς;
Το βιβλίο Για να ενωθούμε, θ’ ανακατευτούμε είναι μεγάλου σχήματος (23 x 33 εκ.), εκδοτική επιλογή που εξυπηρετεί την αναγνωστική απόλαυση, καθώς η εικονογράφηση του Λοράν Καρντόν είναι πράγματι χάρμα οφθαλμών. Φανταστείτε 225 ζωγραφισμένες κοτούλες άσπρου, μαύρου και κόκκινου χρώματος να αλλάζουν στοίχιση και στο ένα σαλόνι να είναι έτσι, στο επόμενο αλλιώς, στο μεθεπόμενο αλλιώτικα… 225 ζευγάρια μάτια άλλοτε απορημένα, άλλοτε εξοργισμένα, άλλοτε έκπληκτα… 225 ράμφη αλλού χαμηλωμένα, αλλού ερμητικά κλειστά, αλλού ορθάνοιχτα…
Είναι πολλές οι λεπτομέρειες που μπορεί να παρατηρήσει ο αναγνώστης ή η αναγνώστρια, είτε είναι παιδί είτε ενήλικας –κατά προτίμηση παιδί μαζί με ενήλικα–, άλλα τόσα όμως είναι και τα θέματα που μπορεί να συζητήσει με αφορμή την πανέξυπνη αυτή ιστορία του Λοράν Καρντόν, Γάλλου εικονογράφου και συγγραφέα που ζει στη Βραζιλία τα τελευταία 25 χρόνια. Κατ’ αρχάς, πώς μια φήμη διαδίδεται, φουσκώνει κι αντιμετωπίζεται από ένα σημείο κι έπειτα σαν πραγματικό γεγονός. Πώς παίρνονται οι αποφάσεις σε μια δημοκρατική κοινωνία, ώστε να υπηρετείται η ισότητα και η δικαιοσύνη. Ποια είναι η δύναμη και η μοναδικότητα του ατόμου μέσα σε ένα σύνολο, αλλά και πώς διαμορφώνεται ένα σύνολο από τα πολλά διαφορετικά άτομα. Και ναι, βέβαια, «η ισχύς εν τη ενώσει», αλλά μήπως το ζητούμενο σήμερα είναι περισσότερο η ένωση και λιγότερο η ισχύς; Και τι ρόλο παίζει το φύλο στην κοινωνία; Μήπως από κεκτημένη ταχύτητα το «ισχυρό φύλο» μπαίνει συνήθως μπροστά, είτε έχει τις καλύτερες ιδέες είτε όχι;
Μια θαυμάσια, κεφάτη σύλληψη, καλοκαιρινή αλλά παντός καιρού, σοβαρή αλλά εντελώς ανάλαφρη!
Για να ενωθούμε, θ’ ανακατευτούμε
Μια ιστορία για κότες
Laurent Cardon
εικονογράφηση: Laurent Cardon
μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά
Ίκαρος
56 σελ.
ISBN 978-960-572-352-1
Τιμή €14,40
