Simon Read: «Η μάχη του Ατλαντικού και η ήττα του γερμανικού στόλου»
«Αυτός ο θανάσιμος κίνδυνος για τις γραμμές εφοδιασμού μας μου τρώει τα σωθικά» παρατηρούσε το 1941 ο Ουίνστον Τσόρτσιλ αναφερόμενος στον φόβο των Βρετανών για τα γερμανικά καράβια-φονιάδες, τα οποία ήταν έτοιμα «να κόψουν τις ζωτικές αρτηρίες που συνέδεαν το έθνος με την Αυτοκρατορία και με τις ΗΠΑ». Για να μπορέσει να επιβιώσει το Ηνωμένο Βασίλειο «έπρεπε να μεταφέρονται διαμέσου του Ατλαντικού τουλάχιστον είκοσι τρία εκατομμύρια τόνοι εφοδίων ετησίως». Οι Βρετανοί χρειάζονταν απεγνωσμένα τη βοήθεια του στόλου τους, επειδή ο πληθυσμός της χώρας τρεφόταν με τη χρήση δελτίων και η πολεμική τους μηχανή αναζητούσε πρώτες ύλες, όμως οι νηοπομπές τους δεν μπορούσαν να πλεύσουν με ασφάλεια. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα οι Γερμανοί με τα πελώρια θωρηκτά τους «βύθισαν ή κυρίεψαν συμμαχικά εμπορικά πλοία συνολικού εκτοπίσματος άνω των εκατόν δεκαπέντε χιλιάδων τόνων. Μόνο στις 15 και 16 Μαρτίου του 1941 βύθισαν δεκατρία πλοία και κυρίεψαν άλλα τρία». Τα γιγαντιαία πλοία των Γερμανών, όπως το Τίρπιτς, το Σάρνχορστ και το Γκναϊζενάου, που είχαν καθελκυστεί παραβαίνοντας τις συνθήκες του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, ήταν τα ισχυρότερα σκάφη που κινούνταν σε όλο τον κόσμο και σκόρπιζαν τον τρόμο στις θάλασσες του βορρά.
Ήταν μια ηρωική εποχή αυτοθυσίας ασύλληπτη για τα σημερινά δεδομένα.
Τις αιματηρές μάχες που έγιναν στα σκοτεινά νερά του Βόρειου Ατλαντικού περιγράφει ο Σάιμον Ριντ, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς βιβλίων που αναφέρονται στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δύο από τα προηγούμενα βιβλία του έχουν επιλεγεί από τηλεοπτικούς παραγωγούς για να γίνουν σειρές, καθώς η αφήγησή του είναι συναρπαστικά κινηματογραφική – χρησιμοποίησε ημερολόγια διασωθέντων, αναφορές επιτελαρχών, απομνημονεύματα ηγετών που παρακολούθησαν εκείνες τις εκπληκτικές αναμετρήσεις. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου κυριαρχεί η φιγούρα του τεράστιου θωρηκτού Μπίσμαρκ, το όποιο κατόρθωσε να βυθίσει το καταδρομικό πολεμικό Χουντ,ένα επίτευγμα των Βρετανών ναυπηγών που κυριάρχησε στις θάλασσες για δυο δεκαετίες. Η εκδίκηση των Βρετανών ήταν τρομερή, καθώς καταδίωξαν με μανία το Μπίσμαρκ μέχρι που το βύθισαν παίρνοντας εκδίκηση για τον θάνατο των ναυτών του βρετανικού πολεμικού ναυτικού. Στη συνέχεια ιστορείται η καταδίωξη των μεγάλων γερμανικών καραβιών μέσα από αποστολές αυτοκτονίας στα γαλλικά λιμάνια του Ατλαντικού, όπως η Βρέστη. Κι όταν ο γερμανικός στόλος αποσύρθηκε στα λιμάνια της Νορβηγίας, οι Βρετανοί τον καταδίωξαν μέχρι εκεί, καθώς η επιθυμία του Τσόρτσιλ ήταν να απαλλαγεί οριστικά από την απειλή και να εξασφαλίσει την τροφοδοσία των Σοβιετικών στο ανατολικό μέτωπο.
O Βρετανός συγγραφέας, που ζει στην άλλη όχθη του Ατλαντικού αλλά έχει μονίμως στραμμένη την προσοχή του στην Ιστορία της πατρίδας του, διαθέτει σπουδαίες λογοτεχνικές αρετές, που αναδεικνύονται κυρίως στις περιγραφές των ναυμαχιών. Μέσα σε φουρτουνιασμένες θάλασσες, όπου επικρατούσαν «διαπεραστικοί άνεμοι, χιονόνερο που τύφλωνε και παγεροί ατμοί», οι συγκρούσεις των δύο στόλων ζωντανεύουν με τρόπο ώστε μπροστά στα μάτια του αναγνωστικού κοινού να προβάλλεται η ατμόσφαιρα που επικρατούσε αλλά και ο ψυχισμός των νεαρών ναυτών, που ήξεραν ότι οι πιθανότητες επιβίωσής τους σε περίπτωση βύθισης του πλοίου όπου επέβαιναν ήταν ελάχιστες. Οι νεαροί, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν κλείσει τα είκοσί τους χρόνια, έπρεπε να αντιμετωπίσουν μια κόλαση φωτιάς σε πλοία κινούμενα ανάμεσα σε επιπλέοντες πάγους και αντικατοπτρισμούς, εκρήξεις από οβίδες και βόμβες, παλεύοντας στα μηχανοστάσια όπου ξεκολλούσαν βίδες και περικόχλια, ακούγοντας τους ήχους των πυρών και νιώθοντας τα ωστικά κύματα, αντικρίζοντας περισκόπια υποβρυχίων, καπνούς και πίδακες νερού, βλέποντας τις φωτοβολίδες μαγνησίου και τις λάμψεις των πυροβόλων που φώτιζαν τις αρκτικές νύχτες. Ήταν μια ηρωική εποχή αυτοθυσίας ασύλληπτη για τα 
σημερινά δεδομένα.
Η μάχη του Ατλαντικού και η ήττα του γερμανικού στόλου
Simon Read
μετάφραση: Δημήτρης Σταυρόπουλος
Ψυχογιός
σ. 384
ISBN: 978-618-01-4127-6
Τιμή: 19,90€
