Norman Ohler: «Υπερδιέγερση»
Για τη ναζιστική Γερμανία ή Τρίτο Ράιχ (1933-1945) έχουν γραφτεί άπειρα βιβλία και έχουν σχεδόν διερευνηθεί όλες οι πτυχές του θέματος από πολλές μεριές. Το θέμα των ναρκωτικών στο Τρίτο Ράιχ –όπως είναι και ο υπότιτλος του βιβλίου που εξετάζουμε– είναι μια οπτική η οποία, αν και πολύ ενδιαφέρουσα, δεν είχε φωτιστεί όσο θα έπρεπε και το κενό αυτό έρχεται να καλύψει το άκρως αποκαλυπτικό βιβλίο του Νόρμαν Όλερ με τίτλο Υπερδιέγερση. Ο συγγραφέας ερευνά κυρίως τα γερμανικά και δευτερευόντως τα αμερικανικά αρχεία και μας αποκαλύπτει με στοιχεία το ατελείωτο ναρκωτικό-χημικό πάρτι που γινόταν στη ναζιστική Γερμανία, φτάνοντας έως τον Χίτλερ, που απ’ ό,τι αποδεικνύεται ήταν απόλυτα εθισμένος όχι μόνο σε ναρκωτικές ουσίες, αλλά και σε ενέσιμα κοκτέιλ με διάφορες ουσίες.
Εισαγωγικά ο Όλερ αναφέρεται στο πώς ανακαλύφθηκε η μορφίνη από τον Φρίντριχ Βίλχελμ Ζέρτιρνερ στις αρχές του 19ου αιώνα, καθώς και στο πώς η Γερμανία μετά την ήττα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στράφηκε στην παραγωγή μορφίνης, ηρωίνης και κοκαΐνης για την ψυχική τόνωση του λαού της. Τονίζει τη στάση των Ναζί και πως «η πολιτική κατά των ναρκωτικών χρησίμευσε τόσο σαν όχημα κοινωνικού αποκλεισμού και καταπίεσης, όσο και σαν εργαλείο εξόντωσης περιθωριακών ομάδων και μειονοτήτων». Από την άλλη, επισημαίνει πως η δημιουργία του Pervitin, της πρώτης γερμανικής μεθαμφεταμίνης, που είχε τις ευλογίες της ναζιστικής ηγεσίας, κατάφερε να διεισδύσει καθολικά σε όλο τον γερμανικό λαό προκαλώντας μεγάλη εξάρτηση. «Εισχώρησε γρήγορα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις· οι σπουδαστές το έπαιρναν για να ξεπερνούν πιο εύκολα το άγχος των εξετάσεων· υπάλληλοι των τηλεφωνικών κέντρων και νοσοκόμες, για να αντέχουν τις νυχτερινές βάρδιες· εργαζόμενοι σε επαγγέλματα που συνεπάγονται βαριά σωματική ή πνευματική καταπόνηση, για να επιτυγχάνουν υψηλές επιδόσεις». Και τι αλήθεια προκαλεί το Pervitin, που δημιουργεί τέτοιον εθισμό; «Ο χρήστης νιώθει ξαφνικά να βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτης εγρήγορσης και αισθάνεται ένα κύμα ενέργειας να τον κατακλύζει· […] νιώθει αναζωογονημένος και γεμάτος ενεργητικότητα, από τις ρίζες των μαλλιών του μέχρι τις άκρες των δαχτύλων του. Η αυτοπεποίθηση αυξάνεται, η διανοητική δραστηριότητα επιταχύνεται, παράγεται ένα αίσθημα ευφορίας, ελαφράδας και φρεσκάδας. Μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπως στην εμφάνιση μιας ξαφνικής απειλής, όταν ο οργανισμός κινητοποιεί όλες τις δυνάμεις του – ακόμα κι αν στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος ενόψει. Μια τεχνητή διέγερση».
Το βιβλίο του Όλερ είναι άκρως σοκαριστικό και αποκαλυπτικό με αυτά που ανασύρει στην επιφάνεια για μια από τις πιο σκοτεινές και αιματηρές περιόδους της Ιστορίας, καταδεικνύοντας ότι το εθνικοσοσιαλιστικό μόρφωμα του Χίτλερ ήταν χτισμένο σε σαθρά θεμέλια, ποτισμένα από τόνους ναρκωτικών.
Το Pervitin εισχωρεί και στον ναζιστικό στρατό, συνταγογραφείται επίσημα για να αντεπεξέρχονται οι στρατιώτες στην κούραση και στην υπνηλία και αποδεικνύεται πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στην εισβολή των Ναζί στην Πολωνία και στην προέλασή τους στη Γαλλία, που δημιουργεί το ερώτημα πώς θα ήταν οι εξελίξεις στο μέτωπο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αν δεν υπήρχε.
Η σχέση του Χίτλερ με τον προσωπικό του γιατρό Τέο Μορέλ εξιστορείται στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου και αυτό που αποδεικνύεται περίτρανα είναι η αυξανόμενη χρήση ενέσιμων σκευασμάτων και χαπιών –επινόησης Μορέλ– από τον Χίτλερ σε κάθε περίσταση και για οποιονδήποτε λόγο. «Πριν από κάθε σημαντική δημόσια ομιλία, ο καγκελάριος του Ράιχ έκανε μια “δυναμωτική ένεση” για να έχει τη βέλτιστη απόδοση. Η εμφάνιση συμπτωμάτων κρυολογήματος, που θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στις δημόσιες εμφανίσεις του, αποκλειόταν με την προληπτική ενδοφλέβια χορήγηση βιταμινών. Για να αντέχει να κρατάει πολλή ώρα το χέρι του ψηλά στη θέση του “γερμανικού χαιρετισμού”, αφενός μεν έκανε διατατικές ασκήσεις, αφετέρου ενίσχυε τον οργανισμό του με έγχυμα γλυκόζης και βιταμίνες». Η εξάρτηση του Χίτλερ είναι μεγάλη και κορυφώνεται όσο φτάνουμε στο τέλος της παρανοϊκής ηγεμονίας του και στην αυτοκτονία. Η μαρτυρία του ωτορινολαρυγγολόγου Έρβιν Γκίζινγκ για την κατάστασή του το καλοκαίρι του 1944 είναι χαρακτηριστική: «Το πρόσωπο ήταν χλωμό, κάπως πρησμένο, και κάτω από τα κατακόκκινα μάτια του είχε μεγάλες σακούλες. Ξεχώρισα τις βαθιές ρυτίδες από τις δύο άκρες της μύτης προς την εξωτερική γωνία του στόματος, όπως και τα ξερά κάπως σκισμένα χείλη […] Η φωνή ήταν αφύσικα ηχηρή και κάπως τσιριχτή και αργότερα έγινε βραχνή. Ένας γερασμένος, σχεδόν φθαρμένος και εξαντλημένος άντρας, που πρέπει να χειριστεί με οικονομία ό,τι έχει απομείνει από τις δυνάμεις του».
Το βιβλίο του Όλερ είναι άκρως σοκαριστικό και αποκαλυπτικό με αυτά που ανασύρει στην επιφάνεια για μια από τις πιο σκοτεινές και αιματηρές περιόδους της Ιστορίας, καταδεικνύοντας ότι το εθνικοσοσιαλιστικό μόρφωμα του Χίτλερ ήταν χτισμένο σε σαθρά θεμέλια, ποτισμένα από τόνους ναρκωτικών.
Υπερδιέγερση
Τα ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ
Norman Ohler
μετάφραση: Χρήστος Κοκκολάτος, Βασίλης Τσαλής
Μεταίχμιο
416 σελ.
ISBN 978-618-03-1110-5
Τιμή €18,80
