Κωνσταντίνα Μόσχου: «Λέμον πάι»

Ύστερα από δύο αστυνομικά μυθιστορήματα που έγραψε σε συνεργασία με τη Γεωργία Παπαλυμπέρη (Αγάπησα τον δολοφόνο μου, 2011, και Όλα για τη ζωή μου, 2013), η Κωνσταντίνα Μόσχου εξέδωσε το καινούργιο, το αποκλειστικά δικό της αστυνομικό, το Λέμον Πάι. Πρόκειται για μια ιστορία που διαδραματίζεται στην Αθήνα και τις συνοικίες της, στην οποία πρωταγωνιστεί ο ιδιωτικός ερευνητής Στάθης Παντελιάς, που είναι και ο αφηγητής της. Ο Στάθης, λοιπόν, περιμένει μια πελάτισσά του, με το εξωτικό όνομα Φιλίππα Κοροβέση, κάτοικο Κολωνακίου και Ραφήνας, ενώ σκέφτεται την κοπέλα του, την Τζέσυ, η οποία όμως ποτέ δεν εμφανίζεται. Στη συνέχεια, ο ήρωας, που συνεργάζεται με την αστυνομία συνδράμοντάς την κατά βούληση, ερευνά τις δολοφονίες ενός Ζησιάδη, εύπορου επιχειρηματία με ισχυρές διασυνδέσεις, ενός Μοντέσκο, ανθρώπου του υποκόσμου, ιδιοκτήτη νυχτερινού μαγαζιού, και μιας Βιργινίας Τρίγκλα ή Στύρα, πρώην υπουργού Δημοσίων Έργων.

Ο Στάθης έχει ακόμα έναν πελάτη, τον εύπορο Γεράσιμο Σταμιδάκη, κάτοικο Κηφισιάς, ο οποίος τυγχάνει παντρεμένος με μια γυναίκα μεγαλύτερή του σε ηλικία, την ογδοντάρα μητέρα της Φιλίππας. Πρόκειται για ένα είδος ζιγκολό, που έλκεται από τις ηλικιωμένες γυναίκες με μπόλικα λεφτά. Κατά κάποιον τρόπο, ο Στάθης έχει ως άτυπο βοηθό τον Σωτήρη, καφετζή στο κτίριο στα Πετράλωνα, όπου έχει το γραφείο του. Ενώ είναι ικανότατος στις έρευνες, ο Στάθης τρώει ξύλο και μάλιστα χάνει τις αισθήσεις του, όπως στα παλιά κλασικά αστυνομικά αφηγήματα, ή βλέπει μια σφαίρα να περνάει λίγα εκατοστά μακριά από το κεφάλι του. Ποιος θέλει να τον βγάλει από τη μέση και γιατί; Κι ύστερα, κάποιος του κλέβει το πιστόλι, από αυτό βγήκε η σφαίρα που παρά τρίχα να τον σκοτώσει. Και μετά εμφανίζεται κάποια Λιμόν ή Λεμονιά (ή Λέμον), η νεαρή χήρα του Μοντέσκο.

«Το Λέμον πάι είναι ένα αξιανάγνωστο μυθιστόρημα, γραμμένο με κέφι, γεμάτο καλής ποιότητας χιούμορ που δεν το συναντάμε συχνά στην ελληνική αστυνομική λογοτεχνία.»

Εδώ, ο ήρωας (και ο αναγνώστης) αντιλαμβάνεται πως κάτι ύποπτο συμβαίνει. Πιστεύει πως στις δουλειές που έχει αναλάβει υπάρχει ένα κοινό σημείο, το σεξ, και μάλιστα το πληρωμένο, αφού οι νεκροί και οι επιζώντες γνωρίζονται μεταξύ τους, συχνάζουν στα ίδια μέρη και αναζητούν εφήμερες ερωτικές περιπέτειες. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν η μητέρα της Φιλίππας, η κυρία Μελπομένη, αλλάζει τη διαθήκη της…

kon mosxou Το Λέμον πάι είναι ένα αξιανάγνωστο μυθιστόρημα, γραμμένο με κέφι, γεμάτο καλής ποιότητας χιούμορ που δεν το συναντάμε συχνά στην ελληνική αστυνομική λογοτεχνία. Κατά κάποιον τρόπο, θυμίζει το στιλ γραφής του Νίκου Μαράκη, δημοσιογράφου και αστυνομικού ρεπόρτερ, σύγχρονου του Γιάννη Μαρή. Ο Μαράκης, κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, έγραφε με ελαφρύ ύφος τις περιπέτειες του Τζιμ Κάρβα, ενός σκληροτράχηλου αστυνομικού που ήταν βγαλμένος από τα αμερικανικά αστυνομικά μυθιστορήματα της δεκαετίας του ’30, ήταν ας πούμε το αντίθετο του μικροαστού αστυνόμου Μπέκα. Μόνο που ο Στάθης Παντελιάς δεν είναι σκληροτράχηλος, ένας μεροκαματιάρης είναι, ένας συνηθισμένος άντρας που μπορεί να πέσει εύκολα θύμα των γυναικών, και ειδικά κάποιων που είναι ή το παίζουν μοιραίες. Διότι στο μυθιστόρημα της Κωνσταντίνας Μόσχου οι μοιραίες γυναίκες, οι femmes fatales, παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.