Έκτορας Δέλτα: «Το κέλυφος»
Το κέλυφος του Έκτορα Δέλτα είναι ουσιαστικά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα τρόμου, που μιλάει όμως για την ψυχή. Ίσως γι’ αυτό οι Εκδόσεις Anima να είναι και η καλύτερη επιλογή για την έκδοσή του. Έχουν, άραγε, οι δαίμονες ψυχή και μπορεί να χάσει κάποιος την ψυχή του οδηγούμενος από αγνά κίνητρα;
«Προειδοποίηση: περιέχει σκληρές περιγραφές» αναφέρεται στο εξώφυλλο του βιβλίου, κάτι που θα κάνει λάθος ο επίδοξος αναγνώστης αν το πάρει για διαφημιστικό τρικ, διότι όντως στο βιβλίο περιέχονται πολλές και πολύ σκληρές σκηνές. Σκηνές που μπορούν να κάνουν μια ευαίσθητη ψυχή να χάσει λίγο από τον ανέφελο ύπνο της.
Οι ήρωες του Δέλτα δεν διαθέτουν πάντα αγνές ψυχές. Μερικοί ίσως δεν διαθέτουν καθόλου ψυχή. Η πορεία όμως της ιστορίας προσπαθεί να διαπιστώσει ακριβώς αυτό: Υπάρχει ψυχή και πώς αυτή μπορεί να διαμορφωθεί, τι μπορεί να την επηρεάσει, τι μπορεί να της συμβεί μετά τον φυσικό θάνατο;
Το μυθιστόρημα ακολουθεί αποσπασματικά τη ζωή διαφορετικών ηρώων, ενώ ο καθένας φαίνεται να βαδίζει στον δικό του προσωπικό όλεθρο, σε έναν χορό ενορχηστρωμένο από κίνητρα τόσο μαύρα, που είναι δύσκολο να γίνουν κατανοητά. Ο συγγραφέας προειδοποιεί με κάθε τρόπο τον αναγνώστη ότι το κακό παραμονεύει και είναι έτοιμο να θριαμβεύσει. Παράλληλα, όμως, ωθεί τον αναγνώστη να γυρίσει ακόμα μία σελίδα, προκειμένου να ανακαλύψει από πού πηγάζει το κακό αυτό. Ποιος είναι ο απώτερος στόχος.
Από την αρχή σχεδόν γίνεται φανερό ότι υπάρχει κάποιου είδους συνωμοσία, στην οποία φαίνονται μπλεγμένοι κάποιοι από αυτούς που θα έπρεπε να είναι φύλακες του καλού. Ο συγγραφέας, εμπνευσμένος ίσως από πραγματικά περιστατικά που έχουν συμβεί στη σύγχρονη Ελλάδα, στήνει ένα διεθνές σκηνικό, όπου τίποτα δεν είναι αναμενόμενο και οι εφιάλτες ανακατεύονται με την πραγματικότητα. Ένας αστυνομικός που πυροβολείται σε ένα περιστατικό ασήμαντης ληστείας την ημέρα που η γυναίκα του φέρνει στον κόσμο τον γιο τους μπορεί να μας θυμίσει κάτι από σύγχρονη ειδησεογραφία, οι ομοιότητες όμως σταματούν εκεί. Ο αστυνομικός θα επιζήσει, αλλά ίσως αυτό να είναι το χειρότερο που μπορεί να του συμβεί και, όταν το συνειδητοποιεί, ήδη τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους.
Όμως σημασία για τον συγγραφέα δεν έχει η τύχη του σώματος των ηρώων του, αλλά της ψυχής τους. «Πώς να μισήσει μια αθώα καρδιά; Η κόρη του άνοιξε τα μάτια της και έστρεψε το νεκρό της βλέμμα προς εκείνον. Παιδί και γονιός κοιτάχτηκαν με της ψυχής τους τα μάτια και έκλαψαν. Έκλαψαν όπως κανένας άνθρωπος δε θα έπρεπε ποτέ με τόσο πόνο να κλάψει». Ωστόσο, ο θάνατος μπορεί να διαθέτει και ποίηση και τραγική ειρωνεία: «Οι άντρες που ψυχορραγούσαν, δε φαντάστηκαν ποτέ όταν άναβαν το τελευταίο τους τσιγάρο, πόσο ψηλά τελικά θα τους πήγαινε εκείνο το χόρτο. Οι ψυχές τους ντύθηκαν πρόχειρα με τους λεπτούς γκρίζους καπνούς από τα τσιγάρα που έκαιγαν ακόμα στα χέρια τους και ανέβηκαν αργά στον συννεφιασμένο νυχτερινό ουρανό».
Ο συγγραφέας, εμπνευσμένος ίσως από πραγματικά περιστατικά που έχουν συμβεί στη σύγχρονη Ελλάδα, στήνει ένα διεθνές σκηνικό, όπου τίποτα δεν είναι αναμενόμενο και οι εφιάλτες ανακατεύονται με την πραγματικότητα.
Ο Έκτορας Δέλτα χρησιμοποιεί μεταφορές και παρομοιώσεις συχνά εντυπωσιακές: «Αντάλλαξαν μια τόσο δυνατή χειραψία, που αν ανάμεσα στα χέρια τους βρίσκονταν δύο σύννεφα, θα ξεσπούσε καταιγίδα». Οι περιγραφές του φέρνουν στον νου μερικούς από τους άρχοντες της φανταστικής λογοτεχνίας του τρόμου, όπως ο Λάβκραφτ: «Εκείνο όμως το πράγμα που ανέπνεε ύπουλα, χωμένο βαθιά μέσα στο σκοτάδι μπροστά του, του είχε γεννήσει έναν τρόμο αρχέγονο, σαν εκείνους τους τρόμους που βιώνουμε μοναχά στους πιο σκοτεινούς μας εφιάλτες, όταν προσπαθούμε να ξεφύγουμε από κάτι αόρατο που μας περικυκλώνει αμείλικτα, αλλά τα πόδια μας είναι βαριά και δεν μπούμε πια να τρέξουμε για να ξεφύγουμε, καθώς εκείνο συνεχίζει να πλησιάζει, όλο και πιο κοντά».
Το βιβλίο αποτελεί ένα θρίλερ που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και πολιτικό, αποδεικνύοντας πώς το χρήμα κινεί τον κόσμο της πολιτικής και πώς θα μπορούσαν να είχαν λυθεί θέματα με ναρκωτικά και πορνεία, εάν υπήρχε βούληση. «Δεν θέλουν, διότι αν ποτέ μάθεις τα ποσά που διακινούνται θα φυτέψεις μία σφαίρα στο κεφάλι σου και θα ξεμπερδέψεις μια και καλή με αυτό το μπουρδέλο που ζούμε και ονομάζεται πολιτισμένος κόσμος». Για να προσθέσει επίσης: «Είναι μια περίπλοκη κατάσταση που όλοι τελικά βγαίνουν κερδισμένοι. Εκτός φυσικά από τους απαχθέντες». Ανατρεπτική μπορεί να θεωρηθεί η άποψη που υποστηρίζει σχετικά με το πώς χρησιμοποιούνται τα παιδιά από την πολιτική. «Τα παιδιά αντικαταστάθηκαν από τη θρησκεία. Βομβάρδισε ένα σχολείο και θα έχεις λόγο για πολεμική σύρραξη». Πώς συνδυάζεται η πολιτική με ένα αστυνομικό μυθιστόρημα για την ψυχή; Ο Έκτορας Δέλτα το έχει βρει, συνδυάζοντας συγχρόνως μερικές πολύ ενδιαφέρουσες και τρομακτικές θεωρίες. Άραγε, οι Αιγύπτιοι που μουμιοποιούσαν τους νεκρούς τους συνέβαλλαν στη διατήρηση της ψυχής μετά θάνατον ή είχαν παραπλανηθεί από κάποιον δαίμονα, πράττοντας αυτό ακριβώς που δεν θα έπρεπε να κάνουν;
Ο αναγνώστης δεν μπορεί να μην επηρεαστεί και να μην αναρωτηθεί σχετικά με την απόκρυφη γνώση, τα τάγματα μύησης και πώς μπορεί να ερμηνευτεί το Σύμπαν και η ψυχή. Δεν μπορεί να μην προβληματιστεί μαζί με τους ήρωες για το αν υπάρχουν δίκαιοι και άδικοι λόγοι για να πάρεις τη ζωή κάποιου. Αν το να σκοτώσεις κάποιον που θα σκότωνε χίλιους αποτελεί επαρκή δικαιολογία για να αφαιρέσεις μια ζωή. Και πόσο σημαντική μπορεί να είναι η ζωή κάποιου έναντι κάποιων άλλων; «Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι χειρότερο από το να έχεις τη δύναμη να αλλάξεις τα πράγματα και να μην το κάνεις». Κι ένα ακόμα ερώτημα που διατρέχει το βιβλίο: «Υπάρχει κάτι χειρότερο που μπορείς να κάνεις σε κάποιον μετά τον φυσικό του θάνατο;»
Στην τελευταία σελίδα, δεν έχουν απαντηθεί όλα τα ερωτήματα. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να περιμένουμε τη συνέχεια του μυθιστορήματος, αφού τελειώνει όχι με τη λέξη «Τέλος» αλλά «Συνεχίζεται...».
Το κέλυφος
Έκτορας Δέλτα
Anima Εκδοτική
340 σελ.
ISBN 978-618-5184-41-4
Τιμή €16,60
