Αλέξης Μοστριός: «Ο Χαράκτης»

Με φόντο τη Νάξο, την Αθήνα και τη Σουηδία, το νέο μυθιστόρημα του Αλέξη Μοστριού, μια ιστορία με τον μυστηριώδη εγκληματία που δεν αφήνει ίχνη πίσω του ή ίσως έτσι νομίζει. Για την ανακάλυψή του, καταφθάνουν στον τόπο του εγκλήματος στη Νάξο η σκληρή αστυνόμος Μαίρη Σίμου, γνωστή μας από το προηγούμενο βιβλίο της σειράς, Ικέτες, και ο υπαστυνόμος Γεράσιμος Πελλής.

Παρά τις έντονες προσπάθειές τους και την ενδελεχή έρευνα, αποδεικνύεται ότι αυτή είναι μία από τις δυσκολότερες υποθέσεις που θα μπορούσαν να έχουν, όταν μάλιστα ο ένας –ο Πελλής– είναι νέος στη συγκεκριμένη θέση. Από την άλλη, η αστυνόμος διαθέτει οξυδέρκεια και είναι οργανωτική, αλλά αυτό δεν φτάνει. Τα χτυπήματα είναι απανωτά, τα πρόσωπα, οι μάρτυρες και τα στοιχεία που πρέπει να εξεταστούν είναι πολλά, οι ρυθμοί γοργοί και εξοντωτικοί.

Η αστυνόμος αναγκάζεται λοιπόν εκ των πραγμάτων να επανασυστήσει ανεπίσημα την παλιά ομάδα, γνωστή μας από τους Ικέτες, τον Ρήγα που έχει αναρρώσει και τον Μάνθο, αυθεντία στις κυβερνοεπιθέσεις, και έχοντας ως πληροφοριοδότη της από βρόμικα κυκλώματα τον Ρόμπι.

Ποιο είναι το κίνητρο του ειδεχθούς εγκληματία, που επιλέγει να χαράσσει τις πλάτες των θυμάτων του αφήνοντας τον τόπο του εγκλήματος καθαρό; Τι κοινό έχουν τα θύματα μεταξύ τους;

Μια νεαρή γυναίκα, ελεύθερη από υποχρεώσεις, καθώς ταξιδεύει για Νάξο βρίσκεται νεκρή στην καμπίνα της. Μια τουρίστρια φωτογραφίζεται με τον καπετάνιο Νικόδημο μπροστά στην τράτα του και σύντομα θα έχει την ίδια μοίρα με την προηγούμενη γυναίκα. Το καράβι, ο καπετάνιος, το πλήρωμά του, άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο, μια αντιπαθής δημοσιογράφος και, βέβαια, εκείνος που κάνει την εμφάνισή του κάνοντας την έκπληξη, ο γνωστός μας από τους Ικέτες αστυνόμος σε διαθεσιμότητα Άστρος, σε ρόλο καταλυτικό στην υπόθεση. Η αστυνόμος Μαίρη Σίμου γνωρίζει πλέον καλά ότι η παρουσία του ή θα τη δόξαζε ή θα την τσάκιζε.

Ένα παιχνίδι είναι το αστυνομικό μυθιστόρημα, ένα κλείσιμο του ματιού του συγγραφέα προς τον αναγνώστη, κι εδώ το ανακαλύπτουμε καθώς η πλοκή εκτοξεύει την αγωνία στα κεφάλαια της αποκάλυψης του δολοφόνου.

Τα παραπάνω συνθέτουν ένα σκηνικό έντονης δράσης σε ένα αστυνομικό police procedural, με στοιχεία αγωνίας και περιπέτειας όσο προχωρά η κορύφωση. Στα θετικά του βιβλίου, το γεγονός ότι ενώ χρησιμοποιεί σκηνές που θα μπορούσαν να γίνουν αποτροπιαστικές, ο συγγραφέας επιλέγει περιγραφές που δεν σοκάρουν τον αναγνώστη, αντιθέτως δημιουργούν ερωτηματικά για τη λύση του μυστηρίου. Πολύ εύστοχα, σε δευτερεύοντα ρόλο, η καθαρίστρια Θεοδώρα που ανακαλύπτει το δεύτερο πτώμα παρατηρεί πως η γενιά της δεν ήταν συνηθισμένη σε τόση βία.

Μπαρ «Φαίδων» και Μάιλς Ντέιβις, η Πορτάρα της Νάξου, τα σφαγεία, η εξαφανισμένη γυναίκα του καπετάνιου, παρακολουθήσεις υπόπτων, λαϊκότροποι ήχοι από «Τα νέα της Αλεξάνδρας» όταν τα νέα δεν είναι καθόλου καλά, το ταβερνάκι όπου συναντιούνται οι ήρωες, το αναπόφευκτο ταξίδι στη Σουηδία, αστυνομικοί που παίζουν βρόμικα παιχνίδια και άλλοι που επιδιώκουν λύσεις, ταξίδια σε ήρεμα και ταραγμένα νερά, ενώνονται μεταξύ τους δίνοντας χρώμα στο σκηνικό που αποτελεί τη βάση της αφήγησης.

Σε κάθε κεφάλαιο παρακολουθούμε με αγωνία τον τρόπο που προσπαθούν οι ήρωες να ενώσουν όλα τα κομμάτια και να συνθέσουν την εικόνα που θα τους οδηγήσει στον δράστη, ενώ από την πλευρά του ο συγγραφέας έντεχνα μας οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα, ώστε να δώσει την ανατροπή στο τέλος. Ένα παιχνίδι είναι το αστυνομικό μυθιστόρημα, ένα κλείσιμο του ματιού του συγγραφέα προς τον αναγνώστη, κι εδώ το ανακαλύπτουμε καθώς η πλοκή εκτοξεύει την αγωνία στα κεφάλαια της αποκάλυψης του δολοφόνου.

al mostrios22 Το ερώτημα αν θα μπορούσε ένας άνθρωπος που έχει εθιστεί στη δράση να ζήσει μια ήρεμη ζωή σε ένα νησί όπως η Νάξος, είναι η σκέψη της επόμενης μέρας, καθώς ολοκληρώνεις το μυθιστόρημα. Ίσως θα μπορούσε, αν δεν υπήρχαν σίγουρα εκεί Χαράκτες και εγκληματίες. Ο αστυνόμος Άστρος ξέρει καλύτερα από τον καθένα.