fbpx
Γεωργία Συμεωνίδου: «Η κόρη της Μαρίας Κάλλας»

Γεωργία Συμεωνίδου: «Η κόρη της Μαρίας Κάλλας»

Τη Γεωργία Συμεωνίδου τη γνωρίζω ως θεατρική συγγραφέα. Η κοινωνική κριτική και η ανατομία της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, με όλες τις παθογένειες που τη διακρίνουν, διαπνέουν το μεγαλύτερο μέρος του θεατρικού της έργου. Ανελέητη είναι η σάτιρα της μικροαστικής ελληνικής οικογένειας την εποχή της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, σε κείμενα όπως οι Κότες και το This is Greece. Οι αναφορές της στα κακώς κείµενα είναι πάντοτε ευθύβολες και καυστικές. Η γλώσσα της πάντοτε εκρηκτική, χιουμοριστική και ταυτόχρονα ευαίσθητη. Αστείες και θλιβερές καταστάσεις συνδυάζονται, άλλωστε, πάντα με µία στροφή προς τα έσω, στα προβλήματα και στις επιθυμίες τού εγώ, και ποτέ δεν εγκαταλείπεται το ιδιαίτερο στίγμα της, που είναι αφενός η ρήξη µε ό,τι κατεστηµένο, αφετέρου η διαφύλαξη της όποιας μορφής διαφορετικότητας. Η συνολική αίσθηση που μου είχαν αφήσει αυτά τα έργα της ήταν ότι επρόκειτο για ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες συγγραφικές απόπειρες, στις οποίες διαφαίνονταν πολλές ακόμη δυνατότητες της δημιουργού. Αυτές φάνηκαν στη συνέχεια σε μία διαφορετικής οπτικής και στόχευσης θεατρική προσπάθεια, στο έργο της Η Πηνελόπη αλλιώς, στο οποίο, υπονομεύοντας με έναν εντελώς πρωτότυπο τρόπο, γεμάτο κωμικό οίστρο, την ομηρική παράδοση, επανεφευρίσκει την Πηνελόπη με στόχο να παρωδήσει ανδρικούς μύθους ηρωισμού και εξουσίας και να δώσει φωνή σε γυναίκες που ήταν καταδικασμένες στη σιωπή, για να μιλήσουν για την επιθυμία – χαρτογραφώντας ταυτόχρονα με μια αμείλικτα δηκτική διάθεση όλη τη σύγχυση και τον παραλογισμό της σημερινής Ελλάδας. Φαίνονται, όμως, οι δυνατότητές της και στην πρώτη της μυθιστορηματική απόπειρα, στην Κόρη της Μαρίας Κάλλας.

Το μυθιστόρημα Η κόρη της Μαρίας Κάλλας αναπτύσσεται γύρω από το δίπτυχο φήμες-ψευδείς ειδήσεις. Φήμες γύρω από μία Σερραία, η οποία διανύει πλέον την έκτη δεκαετία της ζωής της, έναν Ιταλό κηπουρό και τη διάσημη τραγουδίστρια της όπερας, της οποίας η φήμη –για να παίξω με τις λέξεις– γεννά κάθε είδους φαντασιώσεις, δημιουργούν ένα γαϊτανάκι γεγονότων και συμπεριφορών που, ξεκινώντας από την περίοδο της Κατοχής, μας ταξιδεύουν από τις Σέρρες μέχρι την Ιταλία και το Παρίσι για να μας φέρουν αντιμέτωπους με τα μυστικά μιας οικογένειας, με την κρίση ταυτότητας και την αναζήτηση του εαυτού του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα.

Η φήμη δεν είναι μόνο το θέμα της ιστορίας, η ιστορία γράφεται και διαβάζεται σαν φήμη, με αποτέλεσμα οι ανατροπές να ακολουθούν τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Η κόρη της Μαρίας Κάλλας παρουσιάζει κατά κύριο λόγο έναν προβληματισμό σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τόσο οι φήμες όσο και οι βασιζόμενες σε αυτές ειδήσεις γεννιούνται, αναπτύσσονται και γίνονται πιστευτές. Το ενδιαφέρον είναι δε πως αν και, συνήθως, θεωρείται πως οι φήμες εξαπλώνονται ευρέως χωρίς να διερευνηθούν, στην προκειμένη περίπτωση αυτό δεν ισχύει, δείχνοντάς μας πως η συγγραφέας εκμεταλλεύεται τη θεματική της φήμης για να ψυχογραφήσει, να κάνει την ανατομία ανθρώπινων σχέσεων, να ψηλαφήσει κοινωνικούς κραδασµούς στη μεταπολεμική επαρχιακή Ελλάδα και, ταυτόχρονα, για να διαμορφώσει στη βάση της την αφηγηματική της τεχνική. Από τη μία πλευρά, αναδεικνύονται πτυχές της φήμης ως κοινωνικού φαινομένου και του αντίκτυπου που έχει στις ζωές των ανθρώπων: πώς οι φήμες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με αντιλήψεις που κυριαρχούν και εκφράζονται σε μία δεδομένη κοινωνική πραγματικότητα, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο σε κανονικοποιητικές διαδικασίες, κυρίως σε σχέση με αυτό που θεωρείται πως είναι διαφορετικό, και διαβεβαιώνοντάς μας για τη σημασία των απόψεών μας, των αξιών μας, των συμπεριφορών μας – συνεπώς, και της ύπαρξής μας· πώς οι φήμες μπορεί να γίνουν όπλο με, ενδεχομένως, καταστροφικές συνέπειες. Από την άλλη, η συγγραφέας εκμεταλλευόμενη τον τρόπο με τον οποίο οι φήμες κυκλοφορούν στην κοινωνία για να διανείμει και να αποκρύψει πληροφορίες και γνώση στα βασικά πρόσωπα-φορείς της αφήγησης και εστίασης, αναπτύσσει την ιδιαίτερα σφιχτοδεμένη πλοκή με τρόπο που μοιάζει µε τη λύση ενός αινίγµατος, αναδεικνύοντας και την αφηγηματική δυναμική της: Η φήμη δεν είναι μόνο το θέμα της ιστορίας, η ιστορία γράφεται και διαβάζεται σαν φήμη, με αποτέλεσμα οι ανατροπές να ακολουθούν τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Στην Κόρη της Μαρίας Κάλλας, που μοιάζει και με ένα αντίστροφο μυθιστόρημα μαθητείας, στο οποίο χαρακτήρες στην ωριμότητά τους αντιπαλεύουν με τις αντιφάσεις, τις ήττες και τα αδιέξοδά τους, όλα φαίνεται να συμβαίνουν εντέλει σαν οι φήμες και οι ψευδείς ειδήσεις να φέρουν μαζί τους το θεμελιώδες ερώτημα του μυθιστορήματος: Ποια τα όρια ανάμεσα σε επινόηση και πραγματικότητα, ανάμεσα σε υπαρκτή και πλασματική πραγματικότητα, σε αλήθεια και ψεύδος; Μήπως η αυτογνωσία και η αποδοχή του εαυτού δεν είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί μόνο με την αναζήτηση και τη διερεύνηση του παρελθόντος, αλλά και με την επινόησή του; Μήπως οι ψευδείς ειδήσεις, η κυριαρχία των ψευδών ειδήσεων, περισσότερο από το να κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ψεύτικα πράγματα, καθιστούν πιο δύσκολο για κάποιους ανθρώπους να δουν την αλήθεια, αφού έχουν g simeonidouμάθει να τροφοδοτούνται με υποκατάστατα της πραγματικότητας; Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον μυθιστόρημα, στο οποίο η ανατρεπτική πλοκή είναι η αφορμή να μιλήσει η συγγραφέας τόσο για τη γοητευτική πλάνη της πεποιημένης εκδοχής της πραγματικότητας, όσο και για όσα συνθέτουν τις σχέσεις και τις ανθρώπινες υπάρξεις συνολικά.

Η Μαρίτα Παπαρούση είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Διδακτικής της Λογοτεχνίας στο ΠΤΔΕ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. 

Η κόρη της Μαρίας Κάλλας
Γεωργία Συμεωνίδου
Παρατηρητής της Θράκης
σ. 256
ISBN: 978-618-5001-63-6
Τιμή: 15,00€
001 patakis eshop

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Ελένη Καραγιάννη: «Το κόκκινο τάπερ»

Όταν έφτασε στα χέρια μου αυτή η πρώτη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Καραγιάννη ήμουν βέβαιη, διαβάζοντας τον τίτλο, ότι θα ήταν γεμάτη αγάπη όπως ένα μαμαδίστικο «κόκκινο τάπερ» και δεν γελάστηκα....

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Γιώργος Αγγελίδης: «Σκοτεινή κληρονομιά»

Η Σκοτεινή κληρονομιά του Γιώργου Αγγελίδη αποτελεί μια ενδιαφέρουσα αφήγηση, που συνδυάζει με δεξιοτεχνία τη φαντασία και το κοινωνικό δράμα. Ο συγγραφέας, μετά την «Τριλογία του φεγγαριού», αποφασίζει να...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Χρυσοξένη Προκοπάκη: «Αβαρής»

Το τελευταίο πεζογραφικό βιβλίο της Χρυσοξένης Προκοπάκη έρχεται για να διευρύνει τα όρια του αφηγηματικού λόγου και τον κάνει να εναγκαλισθεί μεθόδους και τεχνικές του θεάτρου και, συγκεκριμένα,...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.